¹Een onderwijzing van Ethan, den Ezrahiet.

¹(En Maskil af Ezraitten Etan.) Om HERRENs, Nåde vil jeg evigt synge, fra Slægt til Slægt med min Mund forkynde din Trofasthed.

²Ik zal de goedertierenheid des HEEREN eeuwiglijk zingen; ik zal Uw waarheid met mijn mond bekend maken, van geslacht tot geslacht.

²Thi du har sagt: "En evig Bygning er Nåden!" I Himlen har du grundfæstet din Trofasthed.

³Want ik heb gezegd: Uw goedertierenheid zal eeuwiglijk gebouwd worden; in de hemelen zelve hebt Gij Uw waarheid bevestigd, zeggende:

³Jeg sluttede en Pagt med min udvalgte, tilsvor David, min Tjener:

⁴Ik heb een verbond gemaakt met Mijn uitverkorene; Ik heb Mijn knecht David gezworen:

⁴"Jeg lader din Sæd bestå for evigt, jeg bygger din Trone fra Slægt til Slægt!" - Sela.

⁵Ik zal uw zaad tot in eeuwigheid bevestigen, en uw troon opbouwen van geslacht tot geslacht. Sela.

⁵Og Himlen priser dit Under, HERRE, din Trofasthed i de Helliges Forsamling.

⁶Dies loven de hemelen Uw wonderen, o HEERE! ook is Uw getrouwheid in de gemeente der heiligen.

⁶Thi hvem i Sky er HERRENs Lige, hvo er som HERREN iblandt Guds Sønner?

⁷Want wie mag in den hemel tegen den HEERE geschat worden? Wie is den HEERE gelijk, onder de kinderen der sterken?

⁷En forfærdelig Gud i de Helliges Kreds, stor og frygtelig over alle omkring ham.

⁸God is grotelijks geducht in den raad der heiligen, en vreselijk boven allen, die rondom Hem zijn.

⁸HERRE, Hærskarers Gud, hvo er som du? HERRE, din Nåde og Trofasthed omgiver dig.

⁹O HEERE, God der heirscharen! wie is als Gij, grootmachtig, o HEERE! en Uw getrouwheid is rondom U.

⁹Du mestrer Havets Overmod; når Bølgerne bruser, stiller du dem.

¹⁰Gij heerst over de opgeblazenheid der zee; wanneer haar baren zich verheffen, zo stilt Gij ze.

¹⁰Du knuste Rahab som en fældet Kriger, splitted dine Fjender med vældig Arm.

¹¹Gij hebt Rahab verbrijzeld als een verslagene; Gij hebt Uw vijanden verstrooid met den arm Uwer sterkte.

¹¹Din er Himlen, og din er Jorden, du grundede Jorderig med dets Fylde.

¹²De hemel is Uwe, ook is de aarde Uwe; de wereld en haar volheid, die hebt Gij gegrond.

¹²Norden og Sønden skabte du, Tabor og Hermon jubler over dit Navn.

¹³Het noorden en het zuiden, die hebt Gij geschapen; Thabor en Hermon juichen in Uw Naam.

¹³Du har en Arm med Vælde, din Hånd er stærk, din højre løftet.

¹⁴Gij hebt een arm met macht; Uw hand is sterk, Uw rechterhand is hoog.

¹⁴Retfærd og Ret er din Trones Grundvold, Nåde og Sandhed står for dit Åsyn.

¹⁵Gerechtigheid en gericht zijn de vastigheid Uws troons; goedertierenheid en waarheid gaan voor Uw aanschijn henen.

¹⁵Saligt det Folk, der kender til Frydesang, vandrer, HERRE, i dit Åsyns Lys!

¹⁶Welgelukzalig is het volk, hetwelk het geklank kent; o HEERE! zij zullen in het licht Uws aanschijns wandelen.

¹⁶De lovsynger Dagen igennem dit Navn, ophøjes ved din Retfærdighed.

¹⁷Zij zullen zich den gansen dag verheugen in Uw Naam, en door Uw gerechtigheid verhoogd worden.

¹⁷Thi du er vor Styrkes Stolthed, du løfter vort Horn ved din Yndest;

¹⁸Want Gij zijt de heerlijkheid hunner sterkte; en door Uw welbehagen zal onze hoorn verhoogd worden.

¹⁸thi vort Skjold er hos HERREN, vor Konge er Israels Hellige!

¹⁹Want ons schild is van den HEERE, en onze koning is van den Heilige Israels.

¹⁹Du taled engang i et Syn til dine fromme : "Krone satte jeg på en Helt, ophøjed en Yngling af Folket;

²⁰Toen hebt Gij in een gezicht gesproken van Uw heilige, en gezegd: Ik heb hulp besteld bij een held; Ik heb een verkorene uit het volk verhoogd.

²⁰jeg har fundet David, min Tjener, salvet ham med min hellige Olie;

²¹Ik heb David, Mijn knecht, gevonden; met Mijn heilige olie heb Ik hem gezalfd;

²¹thi min Hånd skal holde ham fast, og min Arm skal give ham Styrke.

²²Met welken Mijn hand vast blijven zal; ook zal hem Mijn arm versterken.

²²Ingen Fjende skal overvælde ham, ingen Nidding trykke ham ned;

²³De vijand zal hem niet dringen, en de zoon der ongerechtigheid zal hem niet onderdrukken.

²³jeg knuser hans Fjender foran ham og nedstøder dem, der bader ham;

²⁴Maar Ik zal zijn wederpartijders verpletteren voor zijn aangezicht, en die hem haten, zal Ik plagen.

²⁴med ham skal min Trofasthed og Miskundhed være, hans Horn skal løfte sig ved mit Navn;

²⁵En Mijn getrouwheid en Mijn goedertierenheid zullen met hem zijn; en zijn hoorn zal in Mijn Naam verhoogd worden.

²⁵jeg lægger Havet under hans Hånd og Strømmene under hans højre;

²⁶En Ik zal zijn hand in de zee zetten, en zijn rechterhand in de rivieren.

²⁶mig skal han kalde: min Fader, min Gud og min Frelses Klippe.

²⁷Hij zal Mij noemen: Gij zijt mijn Vader! mijn God, en de Rotssteen mijns heils!

²⁷Jeg gør ham til førstefødt, den største blandt Jordens Konger;

²⁸Ook zal Ik hem ten eerstgeborenen zoon stellen, ten hoogste over de koningen der aarde.

²⁸jeg bevarer for evigt min Miskundhed mod ham, min Pagt skal holdes ham troligt;

²⁹Ik zal hem Mijn goedertierenheid in eeuwigheid houden, en Mijn verbond zal hem vast blijven.

²⁹jeg lader hans Æt bestå for evigt, hans Trone, så længe Himlen er til.

³⁰En Ik zal zijn zaad in eeuwigheid zetten, en zijn troon als de dagen der hemelen.

³⁰Hvis hans Sønner svigter min Lov og ikke følger mine Lovbud,

³¹Indien zijn kinderen Mijn wet verlaten, en in Mijn rechten niet wandelen;

³¹hvis de bryder min Vedtægt og ikke holder mit Bud,

³²Indien zij Mijn inzettingen ontheiligen, en Mijn geboden niet houden;

³²da hjemsøger jeg deres Synd med Ris, deres Brøde med hårde Slag;

³³Zo zal Ik hun overtreding met de roede bezoeken, en hun ongerechtigheid met plagen.

³³men min Nåde tager jeg ikke fra ham, min Trofasthed svigter jeg ikke;

³⁴Maar Mijn goedertierenheid zal Ik van hem niet wegnemen, en in Mijn getrouwheid niet feilen.

³⁴jeg bryder ikke min Pagt og ændrer ej mine Læbers Udsagn.

³⁵Ik zal Mijn verbond niet ontheiligen, en hetgeen uit Mijn lippen gegaan is, zal Ik niet veranderen.

³⁵Ved min Hellighed svor jeg een Gang for alle - David sviger jeg ikke:

³⁶Ik heb eens gezworen bij Mijn heiligheid: Zo Ik aan David liege!

³⁶Hans Æt skal blive for evigt, hans Trone for mig som Solen,

³⁷Zijn zaad zal in der eeuwigheid zijn, en zijn troon zal voor Mij zijn gelijk de zon.

³⁷stå fast som Månen for evigt, og Vidnet på Himlen er sanddru, - Sela.

³⁸Hij zal eeuwiglijk bevestigd worden, gelijk de maan; en de Getuige in den hemel is getrouw. Sela.

³⁸Men du har forstødt og forkastet din Salvede og handlet i Vrede imod ham;

³⁹Maar Gij hebt hem verstoten en verworpen; Gij zijt verbolgen geworden tegen Uw gezalfde.

³⁹Pagten med din Tjener har du brudt, vanæret hans Krone og trådt den i Støvet;

⁴⁰Gij hebt het verbond Uws knechts te niet gedaan; Gij hebt zijn kroon ontheiligd tegen de aarde.

⁴⁰du har nedbrudt alle hans Mure, i Grus har du lagt hans Fæstninger;

⁴¹Gij hebt al zijn muren doorgebroken; Gij hebt zijn vestingen nedergeworpen.

⁴¹alle vejfarende plyndrer ham, sine Naboer blev han til Spot.

⁴²Allen, die den weg voorbijgingen, hebben hem beroofd; zijn naburen is hij tot een smaad geweest.

⁴²Du har løftet hans Uvenners højre og glædet alle hans Fjender;

⁴³Gij hebt de rechterhand zijner wederpartijders verhoogd; Gij hebt al zijn vijanden verblijd.

⁴³hans Sværd lod du vige for Fjenden, du holdt ham ej oppe i Kampen;

⁴⁴Gij hebt ook de scherpte zijns zwaards omgekeerd, en hebt hem niet staande gehouden in den strijd.

⁴⁴du vristed ham Staven af Hænde og styrted hans Trone til Jorden,

⁴⁵Gij hebt zijn schoonheid doen ophouden; en Gij hebt zijn troon ter aarde nedergestoten.

⁴⁵afkorted hans Ungdoms Dage og hylled ham ind i Skam. - Sela.

⁴⁶Gij hebt de dagen zijner jeugd verkort; Gij hebt hem met schaamte overdekt. Sela.

⁴⁶Hvor længe vil du skjule dig, HERRE, for evigt, hvor længe skal din Vrede lue som Ild?

⁴⁷Hoe lang, o HEERE! zult Gij U steeds verbergen, zal Uw grimmigheid branden als een vuur?

⁴⁷Herre, kom i Hu, hvad Livet er, til hvilken Tomhed du skabte hvert Menneskebarn!

⁴⁸Gedenk van hoedanige eeuw ik ben; waarom zoudt Gij aller mensenkinderen tevergeefs geschapen hebben?

⁴⁸Hvo bliver i Live og skuer ej Død, hvo frelser sin sjæl fra Dødsrigets Hånd? - Sela.

⁴⁹Wat man leeft er, die den dood niet zien zal, die zijn ziel zal bevrijden van het geweld des grafs? Sela.

⁴⁹Hvor er din fordums Nåde, Herre, som du i Trofasthed tilsvor David?

⁵⁰HEERE! waar zijn Uw vorige goedertierenheden, die Gij David gezworen hebt bij Uw trouw?

⁵⁰Kom, Herre, din Tjeners Skændsel i Hu, at jeg bærer Folkenes Spot i min Favn,

⁵¹Gedenk, HEERE! aan de smaad Uwer knechten, dien ik in mijn boezem draag, van alle grote volken.

⁵¹hvorledes dine Fjender håner, HERRE, hvorledes de håner din Salvedes Fodspor.

⁵²Waarmede, o HEERE! Uw vijanden smaden, waarmede zij de voetstappen Uws gezalfden smaden. [ (Psalms 89:53) Geloofd zij de HEERE in eeuwigheid! Amen, ja, amen. ]

⁵²Lovet være HERREN i Evighed, Amen, Amen!