¹Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:

¹Eliphaz de Théman prit la parole et dit:

²Zal een wijs man winderige wetenschap voor antwoord geven, en zal hij zijn buik vullen met oostenwind?

²Le sage répond-il par un vain savoir? Se gonfle-t-il la poitrine du vent d'orient?

³Bestraffende door woorden, die niet baten, en door redenen, met dewelke hij geen voordeel doet?

³Est-ce par d'inutiles propos qu'il se défend? Est-ce par des discours qui ne servent à rien?

⁴Ja, gij vernietigt de vreze, en neemt het gebed voor het aangezicht Gods weg.

⁴Toi, tu détruis même la crainte de Dieu, Tu anéantis tout mouvement de piété devant Dieu.

⁵Want uw mond leert uw ongerechtigheid, en gij hebt de tong der arglistigen verkoren.

⁵Ton iniquité dirige ta bouche, Et tu prends le langage des hommes rusés.

⁶Uw mond verdoemt u, en niet ik; en uw lippen getuigen tegen u.

⁶Ce n'est pas moi, c'est ta bouche qui te condamne. Ce sont tes lèvres qui déposent contre toi.

⁷Zijt gij de eerste een mens geboren? Of zijt gij voor de heuvelen voortgebracht?

⁷Es-tu né le premier des hommes? As-tu été enfanté avant les collines?

⁸Hebt gij den verborgen raad Gods gehoord, en hebt gij de wijsheid naar u getrokken?

⁸As-tu reçu les confidences de Dieu? As-tu dérobé la sagesse à ton profit?

⁹Wat weet gij, dat wij niet weten? Wat verstaat gij, dat bij ons niet is?

⁹Que sais-tu que nous ne sachions pas? Quelle connaissance as-tu que nous n'ayons pas?

¹⁰Onder ons is ook een grijze, ja, een stokoude, meerder van dagen dan uw vader.

¹⁰Il y a parmi nous des cheveux blancs, des vieillards, Plus riches de jours que ton père.

¹¹Zijn de vertroostingen Gods u te klein, en schuilt er enige zaak bij u?

¹¹Tiens-tu pour peu de chose les consolations de Dieu, Et les paroles qui doucement se font entendre à toi?...

¹²Waarom rukt uw hart u weg, en waarom wenken uw ogen?

¹²Où ton coeur t'entraîne-t-il, Et que signifie ce roulement de tes yeux?

¹³Dat gij uw geest keert tegen God, en zulke redenen uit uw mond laat uitgaan.

¹³Quoi! c'est contre Dieu que tu tournes ta colère Et que ta bouche exhale de pareils discours!

¹⁴Wat is de mens, dat hij zuiver zou zijn, en die geboren is van een vrouw, dat hij rechtvaardig zou zijn?

¹⁴Qu'est-ce que l'homme, pour qu'il soit pur? Celui qui est né de la femme peut-il être juste?

¹⁵Zie, op Zijn heiligen zou Hij niet vertrouwen, en de hemelen zijn niet zuiver in Zijn ogen.

¹⁵Si Dieu n'a pas confiance en ses saints, Si les cieux ne sont pas purs devant lui,

¹⁶Hoeveel te meer is een man gruwelijk en stinkende, die het onrecht indrinkt als water?

¹⁶Combien moins l'être abominable et pervers, L'homme qui boit l'iniquité comme l'eau!

¹⁷Ik zal u wijzen, hoor mij aan, en hetgeen ik gezien heb, dat zal ik vertellen;

¹⁷Je vais te parler, écoute-moi! Je raconterai ce que j'ai vu,

¹⁸Hetwelk de wijzen verkondigd hebben, en men voor hun vaderen niet verborgen heeft;

¹⁸Ce que les sages ont fait connaître, Ce qu'ils ont révélé, l'ayant appris de leurs pères.

¹⁹Denwelken alleen het land gegeven was, en door welker midden niemand vreemds doorging.

¹⁹A eux seuls appartenait le pays, Et parmi eux nul étranger n'était encore venu.

²⁰Te allen dage doet de goddeloze zichzelven weedom aan; en weinige jaren in getal zijn voor den tiran weggelegd.

²⁰Le méchant passe dans l'angoisse tous les jours de sa vie, Toutes les années qui sont le partage de l'impie.

²¹Het geluid der verschrikkingen is in zijn oren; in den vrede zelven komt de verwoester hem over.

²¹La voix de la terreur retentit à ses oreilles; Au sein de la paix, le dévastateur va fondre sur lui;

²²Hij gelooft niet uit de duisternis weder te keren, maar dat hij beloerd wordt ten zwaarde.

²²Il n'espère pas échapper aux ténèbres, Il voit l'épée qui le menace;

²³Hij zwerft heen en weder om brood, waar het zijn mag; hij weet, dat bij zijn hand gereed is de dag der duisternis.

²³Il court çà et là pour chercher du pain, Il sait que le jour des ténèbres l'attend.

²⁴Angst en benauwdheid verschrikken hem; zij overweldigt hem, gelijk een koning, bereid ten strijde.

²⁴La détresse et l'angoisse l'épouvantent, Elles l'assaillent comme un roi prêt à combattre;

²⁵Want hij strekt tegen God zijn hand uit, en tegen den Almachtige stelt hij zich geweldiglijk aan.

²⁵Car il a levé la main contre Dieu, Il a bravé le Tout-Puissant,

²⁶Hij loopt tegen Hem aan met den hals, met zijn dikke, hoog verhevene schilden.

²⁶Il a eu l'audace de courir à lui Sous le dos épais de ses boucliers.

²⁷Omdat hij zijn aangezicht met zijn vet bedekt heeft, en rimpelen gemaakt om de weekdarmen;

²⁷Il avait le visage couvert de graisse, Les flancs chargés d'embonpoint;

²⁸En heeft bewoond verdelgde steden, en huizen, die men niet bewoonde, die gereed waren tot steen hopen te worden.

²⁸Et il habite des villes détruites, Des maisons abandonnées, Sur le point de tomber en ruines.

²⁹Hij zal niet rijk worden, en zijn vermogen zal niet bestaan; en hun volmaaktheid zal zich niet uitbreiden op de aarde.

²⁹Il ne s'enrichira plus, sa fortune ne se relèvera pas, Sa prospérité ne s'étendra plus sur la terre.

³⁰Hij zal van de duisternis niet ontwijken, de vlam zal zijn scheut verdrogen; hij zal wijken door het geblaas zijns monds.

³⁰Il ne pourra se dérober aux ténèbres, La flamme consumera ses rejetons, Et Dieu le fera périr par le souffle de sa bouche.

³¹Hij betrouwe niet op ijdelheid, waardoor hij verleid wordt; want ijdelheid zal zijn vergelding wezen.

³¹S'il a confiance dans le mal, il se trompe, Car le mal sera sa récompense.

³²Als zijn dag nog niet is, zal hij vervuld worden; want zijn tak zal niet groenen.

³²Elle arrivera avant le terme de ses jours, Et son rameau ne verdira plus.

³³Men zal zijn onrijpe druiven afrukken, als van een wijnstok, en zijn bloeisel afwerpen, als van een olijfboom.

³³Il sera comme une vigne dépouillée de ses fruits encore verts, Comme un olivier dont on a fait tomber les fleurs.

³⁴Want de vergadering der huichelaren wordt eenzaam, en het vuur verteert de tenten der geschenken.

³⁴La maison de l'impie deviendra stérile, Et le feu dévorera la tente de l'homme corrompu.

³⁵Zijn ontvangen moeite, en baren ijdelheid, en hun buik richt bedrog aan.

³⁵Il conçoit le mal et il enfante le mal, Il mûrit dans son sein des fruits qui le trompent.