¹Toen antwoordde Zofar, de Naamathiet, en zeide:

¹Tsophar de Naama prit la parole et dit:

²Daarom doen mijn gedachten mij antwoorden, en over zulks is mijn verhaasten in mij.

²Mes pensées me forcent à répondre, Et mon agitation ne peut se contenir.

³Ik heb aangehoord een bestraffing, die mij schande aandoet; maar de geest zal uit mijn verstand voor mij antwoorden.

³J'ai entendu des reproches qui m'outragent; Le souffle de mon intelligence donnera la réplique.

⁴Weet gij dit? Van altoos af, van dat God den mens op de wereld gezet heeft,

⁴Ne sais-tu pas que, de tout temps, Depuis que l'homme a été placé sur la terre,

⁵Dat het gejuich de goddelozen van nabij geweest is, en de vreugde des huichelaars voor een ogenblik?

⁵Le triomphe des méchants a été court, Et la joie de l'impie momentanée?

⁶Wanneer zijn hoogheid tot den hemel toe opklomme, en zijn hoofd tot aan de wolken raakte;

⁶Quand il s'élèverait jusqu'aux cieux, Et que sa tête toucherait aux nues,

⁷Zal hij, gelijk zijn drek, in eeuwigheid vergaan; die hem gezien hadden, zullen zeggen: Waar is hij?

⁷Il périra pour toujours comme son ordure, Et ceux qui le voyaient diront: Où est-il?

⁸Hij zal wegvlieden als een droom, dat men hem niet vinden zal, en hij zal verjaagd worden als een gezicht des nachts.

⁸Il s'envolera comme un songe, et on ne le trouvera plus; Il disparaîtra comme une vision nocturne;

⁹Het oog, dat hem zag, zal het niet meer doen; en zijn plaats zal hem niet meer aanschouwen.

⁹L'oeil qui le regardait ne le regardera plus, Le lieu qu'il habitait ne l'apercevra plus.

¹⁰Zijn kinderen zullen zoeken den armen te behagen; en zijn handen zullen zijn vermogen moeten weder uitkeren.

¹⁰Ses fils seront assaillis par les pauvres, Et ses mains restitueront ce qu'il a pris par violence.

¹¹Zijn beenderen zullen vol van zijn verborgene zonden zijn; van welke elkeen met hem op het stof nederliggen zal.

¹¹La vigueur de la jeunesse, qui remplissait ses membres, Aura sa couche avec lui dans la poussière.

¹²Indien het kwaad in zijn mond zoet is, hij dat verbergt, onder zijn tong,

¹²Le mal était doux à sa bouche, Il le cachait sous sa langue,

¹³Hij dat spaart, en hetzelve niet verlaat, maar dat in het midden van zijn gehemelte inhoudt;

¹³Il le savourait sans l'abandonner, Il le retenait au milieu de son palais;

¹⁴Zijn spijze zal in zijn ingewand veranderd worden; gal der adderen zal zij in het binnenste van hem zijn.

¹⁴Mais sa nourriture se transformera dans ses entrailles, Elle deviendra dans son corps un venin d'aspic.

¹⁵Hij heeft goed ingeslokt, maar zal het uitspuwen; God zal het uit zijn buik uitdrijven.

¹⁵Il a englouti des richesses, il les vomira; Dieu les chassera de son ventre.

¹⁶Het vergif der adderen zal hij zuigen; de tong der slang zal hem doden.

¹⁶Il a sucé du venin d'aspic, La langue de la vipère le tuera.

¹⁷De stromen, rivieren, beken van honig en boter zal hij niet zien.

¹⁷Il ne reposera plus ses regards sur les ruisseaux, Sur les torrents, sur les fleuves de miel et de lait.

¹⁸Den arbeid zal hij wedergeven en niet inslokken; naar het vermogen zijner verandering, zo zal hij van vreugde niet opspringen.

¹⁸Il rendra ce qu'il a gagné, et n'en profitera plus; Il restituera tout ce qu'il a pris, et n'en jouira plus.

¹⁹Omdat hij onderdrukt heeft, de armen verlaten heeft, een huis geroofd heeft, dat hij niet opgebouwd had;

¹⁹Car il a opprimé, délaissé les pauvres, Il a ruiné des maisons et ne les a pas rétablies.

²⁰Omdat hij geen rust in zijn buik gekend heeft, zo zal hij van zijn gewenst goed niet uitbehouden.

²⁰Son avidité n'a point connu de bornes; Mais il ne sauvera pas ce qu'il avait de plus cher.

²¹Er zal niets overig zijn, dat hij ete; daarom zal hij niet wachten naar zijn goed.

²¹Rien n'échappait à sa voracité; Mais son bien-être ne durera pas.

²²Als zijn genoegzaamheid zal vol zijn, zal hem bang zijn; alle hand des ellendigen zal over hem komen.

²²Au milieu de l'abondance il sera dans la détresse; La main de tous les misérables se lèvera sur lui.

²³Er zij wat om zijn buik te vullen; God zal over hem de hitte Zijns toorns zenden, en over hem regenen op zijn spijze.

²³Et voici, pour lui remplir le ventre, Dieu enverra sur lui le feu de sa colère, Et le rassasiera par une pluie de traits.

²⁴Hij zij gevloden van de ijzeren wapenen, de stalen boog zal hem doorschieten.

²⁴S'il échappe aux armes de fer, L'arc d'airain le transpercera.

²⁵Men zal het zwaard uittrekken, het zal uit het lijf uitgaan, en glinsterende uit zijn gal voortkomen; verschrikkingen zullen over hem zijn.

²⁵Il arrache de son corps le trait, Qui étincelle au sortir de ses entrailles, Et il est en proie aux terreurs de la mort.

²⁶Alle duisternis zal verborgen zijn in zijn schuilplaatsen; een vuur, dat niet opgeblazen is, zal hem verteren; den overigen in zijn tent zal het kwalijk gaan.

²⁶Toutes les calamités sont réservées à ses trésors; Il sera consumé par un feu que n'allumera point l'homme, Et ce qui restera dans sa tente en deviendra la pâture.

²⁷De hemel zal zijn ongerechtigheid openbaren, en de aarde zal zich tegen hem opmaken.

²⁷Les cieux dévoileront son iniquité, Et la terre s'élèvera contre lui.

²⁸De inkomste van zijn huis zal weggevoerd worden; het zal al henenvloeien in den dag Zijns toorns.

²⁸Les revenus de sa maison seront emportés, Ils disparaîtront au jour de la colère de Dieu.

²⁹Dit is het deel des goddelozen mensen van God, en de erve zijner redenen van God.

²⁹Telle est la part que Dieu réserve au méchant, Tel est l'héritage que Dieu lui destine.