¹Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.

¹Louez l'Eternel, invoquez son nom! Faites connaître parmi les peuples ses hauts faits!

²Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.

²Chantez, chantez en son honneur! Parlez de toutes ses merveilles!

³Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.

³Glorifiez-vous de son saint nom! Que le coeur de ceux qui cherchent l'Eternel se réjouisse!

⁴Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.

⁴Ayez recours à l'Eternel et à son appui, Cherchez continuellement sa face!

⁵Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.

⁵Souvenez-vous des prodiges qu'il a faits, De ses miracles et des jugements de sa bouche,

⁶Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!

⁶Postérité d'Abraham, son serviteur, Enfants de Jacob, ses élus!

⁷Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.

⁷L'Eternel est notre Dieu; Ses jugements s'exercent sur toute la terre.

⁸Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;

⁸Il se rappelle à toujours son alliance, Ses promesses pour mille générations,

⁹Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;

⁹L'alliance qu'il a traitée avec Abraham, Et le serment qu'il a fait à Isaac;

¹⁰Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond,

¹⁰Il l'a érigée pour Jacob en loi, Pour Israël en alliance éternelle,

¹¹Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaan, het snoer van ulieder erfdeel.

¹¹Disant: Je te donnerai le pays de Canaan Comme héritage qui vous est échu.

¹²Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;

¹²Ils étaient alors peu nombreux, Très peu nombreux, et étrangers dans le pays,

¹³En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;

¹³Et ils allaient d'une nation à l'autre Et d'un royaume vers un autre peuple;

¹⁴Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:

¹⁴Mais il ne permit à personne de les opprimer, Et il châtia des rois à cause d'eux:

¹⁵Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.

¹⁵Ne touchez pas à mes oints, Et ne faites pas de mal à mes prophètes!

¹⁶Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.

¹⁶Il appela sur le pays la famine, Il coupa tout moyen de subsistance.

¹⁷Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.

¹⁷Il envoya devant eux un homme: Joseph fut vendu comme esclave.

¹⁸Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.

¹⁸On serra ses pieds dans des liens, On le mit aux fers,

¹⁹Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.

¹⁹Jusqu'au temps où arriva ce qu'il avait annoncé, Et où la parole de l'Eternel l'éprouva.

²⁰De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.

²⁰Le roi fit ôter ses liens, Le dominateur des peuples le délivra.

²¹Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;

²¹Il l'établit seigneur sur sa maison, Et gouverneur de tous ses biens,

²²Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.

²²Afin qu'il pût à son gré enchaîner ses princes, Et qu'il enseignât la sagesse à ses anciens.

²³Daarna kwam Israel in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.

²³Alors Israël vint en Egypte, Et Jacob séjourna dans le pays de Cham.

²⁴En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.

²⁴Il rendit son peuple très fécond, Et plus puissant que ses adversaires.

²⁵Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.

²⁵Il changea leur coeur, au point qu'ils haïrent son peuple Et qu'ils traitèrent ses serviteurs avec perfidie.

²⁶Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aaron, dien Hij verkoren had.

²⁶Il envoya Moïse, son serviteur, Et Aaron, qu'il avait choisi.

²⁷Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.

²⁷Ils accomplirent par son pouvoir des prodiges au milieu d'eux, Ils firent des miracles dans le pays de Cham.

²⁸Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.

²⁸Il envoya des ténèbres et amena l'obscurité, Et ils ne furent pas rebelles à sa parole.

²⁹Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.

²⁹Il changea leurs eaux en sang, Et fit périr leurs poissons.

³⁰Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.

³⁰Le pays fourmilla de grenouilles, Jusque dans les chambres de leurs rois.

³¹Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.

³¹Il dit, et parurent les mouches venimeuses, Les poux sur tout leur territoire.

³²Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.

³²Il leur donna pour pluie de la grêle, Des flammes de feu dans leur pays.

³³En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.

³³Il frappa leurs vignes et leurs figuiers, Et brisa les arbres de leur contrée.

³⁴Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;

³⁴Il dit, et parurent les sauterelles, Des sauterelles sans nombre,

³⁵Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landbouwe op.

³⁵Qui dévorèrent toute l'herbe du pays, Qui dévorèrent les fruits de leurs champs.

³⁶Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.

³⁶Il frappa tous les premiers-nés dans leur pays, Toutes les prémices de leur force.

³⁷En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.

³⁷Il fit sortir son peuple avec de l'argent et de l'or, Et nul ne chancela parmi ses tribus.

³⁸Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.

³⁸Les Egyptiens se réjouirent de leur départ, Car la terreur qu'ils avaient d'eux les saisissait.

³⁹Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.

³⁹Il étendit la nuée pour les couvrir, Et le feu pour éclairer la nuit.

⁴⁰Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.

⁴⁰A leur demande, il fit venir des cailles, Et il les rassasia du pain du ciel.

⁴¹Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.

⁴¹Il ouvrit le rocher, et des eaux coulèrent; Elles se répandirent comme un fleuve dans les lieux arides.

⁴²Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.

⁴²Car il se souvint de sa parole sainte, Et d'Abraham, son serviteur.

⁴³Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.

⁴³Il fit sortir son peuple dans l'allégresse, Ses élus au milieu des cris de joie.

⁴⁴En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;

⁴⁴Il leur donna les terres des nations, Et ils possédèrent le fruit du travail des peuples,

⁴⁵Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!

⁴⁵Afin qu'ils gardassent ses ordonnances, Et qu'ils observassent ses lois. Louez l'Eternel!