¹En Job ging voort zijn spreuk op te heffen, en zeide:

¹ヨブはまた言葉をついで言った、

²Zo waarachtig als God leeft, Die mijn recht weggenomen heeft, en de Almachtige, Die mijner ziel bitterheid heeft aangedaan!

²「神は生きておられる。彼はわたしの義を奪い去られた。全能者はわたしの魂を悩まされた。

³Zo lang als mijn adem in mij zal zijn, en het geblaas Gods in mijn neus;

³わたしの息がわたしのうちにあり、神の息がわたしの鼻にある間、

⁴Indien mijn lippen onrecht zullen spreken, en indien mijn tong bedrog zal uitspreken!

⁴わたしのくちびるは不義を言わない、わたしの舌は偽りを語らない。

⁵Het zij verre van mij, dat ik ulieden rechtvaardigen zou; totdat ik den geest zal gegeven hebben, zal ik mijn oprechtigheid van mij niet wegdoen.

⁵わたしは断じて、あなたがたを正しいとは認めない。わたしは死ぬまで、潔白を主張してやめない。

⁶Aan mijn gerechtigheid zal ik vasthouden, en zal ze niet laten varen; mijn hart zal die niet versmaden van mijn dagen.

⁶わたしは堅くわが義を保って捨てない。わたしは今まで一日も心に責められた事がない。

⁷Mijn vijand zij als de goddeloze, en die zich tegen mij opmaakt, als de verkeerde.

⁷どうか、わたしの敵は悪人のようになり、わたしに逆らう者は不義なる者のようになるように。

⁸Want wat is de verwachting des huichelaars, als hij zal gierig geweest zijn, wanneer God zijn ziel zal uittrekken?

⁸神が彼を断ち、その魂を抜きとられるとき、神を信じない者になんの望みがあろう。

⁹Zal God zijn geroep horen, als benauwdheid over hem komt?

⁹災が彼に臨むとき、神はその叫びを聞かれるであろうか。

¹⁰Zal hij zich verlustigen in den Almachtige? Zal hij God aanroepen te aller tijd?

¹⁰彼は全能者を喜ぶであろうか、常に神を呼ぶであろうか。

¹¹Ik zal ulieden leren van de hand Gods; wat bij den Almachtige is, zal ik niet verhelen.

¹¹わたしは神のみ手についてあなたがたに教え、全能者と共にあるものを隠すことをしない。

¹²Ziet, gij zelve allen hebt het gezien; en waarom wordt gij dus door ijdelheid verijdeld?

¹²見よ、あなたがたは皆みずからこれを見た、それなのに、どうしてむなしい者となったのか。

¹³Dit is het deel des goddelozen mensen bij God, en de erve der tirannen, die zij van den Almachtige ontvangen zullen.

¹³これは悪人の神から受ける分、圧制者の全能者から受ける嗣業である。

¹⁴Indien zijn kinderen vermenigvuldigen, het is ten zwaarde; en zijn spruiten zullen van brood niet verzadigd worden.

¹⁴その子らがふえればつるぎに渡され、その子孫は食物に飽きることがない。

¹⁵Zijn overgeblevenen zullen in den dood begraven worden, en zijn weduwen zullen niet wenen.

¹⁵その生き残った者は疫病で死んで埋められ、そのやもめらは泣き悲しむことをしない。

¹⁶Zo hij zilver opgehoopt zal hebben als stof, en kleding bereid als leem;

¹⁶たとい彼は銀をちりのように積み、衣服を土のように備えても、

¹⁷Hij zal ze bereiden, maar de rechtvaardige zal ze aantrekken, en de onschuldige zal het zilver delen.

¹⁷その備えるものは正しい人がこれを着、その銀は罪なき者が分かち取るであろう。

¹⁸Hij bouwt zijn huis als een motte, en als een hoeder de hutte maakt.

¹⁸彼の建てる家は、くもの巣のようであり、番人の造る小屋のようである。

¹⁹Rijk ligt hij neder, en wordt niet weggenomen; doet hij zijn ogen open, zo is hij er niet.

¹⁹彼は富める身で寝ても、再び富むことがなく、目を開けばその富はない。

²⁰Verschrikkingen zullen hem als wateren aangrijpen; des nachts zal hem een wervelwind wegstelen.

²⁰恐ろしい事が大水のように彼を襲い、夜はつむじ風が彼を奪い去る。

²¹De oostenwind zal hem wegvoeren, dat hij henengaat, en zal hem wegstormen uit zijn plaats.

²¹東風が彼を揚げると、彼は去り、彼をその所から吹き払う。

²²En God zal dit over hem werpen, en niet sparen; van Zijn hand zal hij snellijk vlieden.

²²それは彼を投げつけて、あわれむことなく、彼はその力からのがれようと、もがく。それは彼に向かって手を鳴らし、あざけり笑って、その所から出て行かせる。

²³Een ieder zal over hem met zijn handen klappen, en over hem fluiten uit zijn plaats.

²³それは彼に向かって手を鳴らし、あざけり笑って、その所から出て行かせる。