1En na zes dagen nam Jezus met Zich Petrus, en Jakobus, en Johannes, zijn broeder, en bracht hen op een hoge berg alleen.
1Mi ɛeddan sețța wussan, Sidna Ɛisa yewwi yid-es Buṭrus, Yeɛqub akk-d gma-s Yuḥenna, ulin ɣer wedrar eɛlayen, anda qqimen ḍeṛfen iman-nsen.
2En Hij werd voor hen veranderd van gedaante; en Zijn aangezicht blonk gelijk de zon, en Zijn klederen werden wit gelijk het licht.
2Taswiɛt kan ibeddel ṣṣifa zdat sen, walan udem-is yețfeǧǧiǧ am yiṭij, llebsa-s tuɣal ț-țamellalt, tecceɛceɛ am tafat.
3En ziet, van hen werden gezien Mozes en Elias, met Hem samensprekende.
3A ten-aya dehṛen-asen-d Sidna Musa akk-d Sidna Ilyas țmeslayen d Sidna Ɛisa.
4En Petrus, antwoordende, zeide tot Jezus: Heere! het is goed, dat wij hier zijn; zo Gij wilt, laat ons hier drie tabernakelen maken, voor U een, en voor Mozes een, en een voor Elias.
4Buṭrus inṭeq yenna i Sidna Ɛisa : A Sidi, yelha ma neqqim dagi, ma tebɣiḍ ad sbeddeɣ tlata iqiḍunen : yiwen i kečč, yiwen i Sidna Musa, wayeḍ i Sidna Ilyas.
5Terwijl hij nog sprak, ziet, een luchtige wolk heeft hen overschaduwd; en ziet, een stem uit de wolk, zeggende: Deze is Mijn geliefde Zoon, in Denwelken Ik Mijn welbehagen heb; hoort Hem!
5Mazal-it ițmeslay mi d-ters yiwet n tagut ițfeǧǧiǧen tɣumm-iten. Si tagut-nni tenṭeq-ed yiwet n taɣect, tenna-d : Wagi d Mmi eɛzizen deg-s i gella lfeṛḥ-iw, smeḥsiset-as !
6En de discipelen, dit horende, vielen op hun aangezicht, en werden zeer bevreesd.
6Mi slan i taɣect-nni, inelmaden ikcem-iten lxuf, ɣlin ɣef wudem.
7En Jezus, bij hen komende, raakte hen aan, en zeide: Staat op en vreest niet.
7Sidna Ɛisa yessers afus-is fell-asen, yenna-yasen : Ur țțaggadet ara, kkret !
8En hun ogen opheffende, zagen zij niemand, dan Jezus alleen.
8Mi refden allen-nsen, ur walan ula d yiwen nniḍen anagar Sidna Ɛisa.
9En als zij van de berg afkwamen, gebood hun Jezus, zeggende: Zegt niemand dit gezicht, totdat de Zoon des mensen zal opgestaan zijn uit de doden.
9Akken i d-țadren seg wedrar, Sidna Ɛisa yumeṛ-iten yenna-yasen : Ur qqaṛet i yiwen wayen akka twalam alamma yeḥya-d Mmi-s n bunadem si ger lmegtin.
10En Zijn discipelen vraagden Hem, zeggende: Wat zeggen dan de Schriftgeleerden, dat Elias eerst moet komen?
10Inelmaden steqsan Sidna Ɛisa nnan-as : Iwacu imusnawen n ccariɛa qqaṛen-d : « Ilaq a d-yas nnbi Ilyas d amezwaru ? »
11Doch Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Elias zal wel eerst komen, en alles weder oprichten.
11Yerra-yasen : Ț-țideț ilaq a d-yas nnbi Ilyas d amezwaru, iwakken ad iseggem kullec.
12Maar Ik zeg u, dat Elias nu gekomen is, en zij hebben hem niet gekend; doch zij hebben aan hem gedaan, al wat zij hebben gewild; alzo zal ook de Zoon des mensen van hen lijden.
12Ma d nekk aql-i nniɣ awen-d : nnbi Ilyas yusa-d yakan, lameɛna imdanen ur t-ɛqilen ara yerna xedmen deg-s akken i sen ihwa. Akka daɣen ara inɛețțab Mmi-s n bunadem ger ifassen-nsen !
13Toen verstonden de discipelen dat Hij hun van Johannes de Doper gesproken had.
13Inelmaden fehmen imiren belli ițmeslay-asen-d ɣef Yeḥya aɣeṭṭas.
14En als zij bij de schare gekomen waren, kwam tot Hem een mens, vallende voor Hem op de knieen, en zeggende:
14Mi wwḍen ɣer wanda llan lɣaci, yiwen wergaz iqeṛṛeb-ed ɣer Sidna Ɛisa, yeɣli ɣef tgecrar zdat-es yenna yas :
15Heere! ontferm U over mijn zoon; want hij is maanziek, en is in zwaar lijden; want menigmaal valt hij in het vuur, en menigmaal in het water.
15A Sidi, ḥunn ɣef mmi ! Atan kkaten-t imsigman, yenneɛtab aṭas ! Acḥal d abrid i geɣli ɣer tmes neɣ ɣer waman,
16En ik heb hem tot Uw discipelen gebracht, en zij hebben hem niet kunnen genezen.
16wwiɣ-t-id i inelmaden-ik, meɛna ur zmiren ara a t-sseḥlun.
17En Jezus, antwoordende, zeide: O, ongelovig en verkeerd geslacht, hoe lang zal Ik nog met ulieden zijn, hoe lang zal Ik u nog verdragen? Brengt hem Mij hier.
17Inṭeq Sidna Ɛisa yenna-yasen : A lǧil ijehlen, iɛewjen ! Ar melmi ara yiliɣ yid-wen ? Ar melmi ara wen-sebṛeɣ ? Awit-iyi-d aqcic-agi ɣer dagi !
18En Jezus bestrafte hem, en de duivel ging van hem uit, en het kind werd genezen van die ure af.
18Sidna Ɛisa iɛeggeḍ ɣef lǧen-nni, yumeṛ-as ad iffeɣ seg weqcic-nni. Imiren kan, aqcic-nni yeḥla.
19Toen kwamen de discipelen tot Jezus alleen, en zeiden: Waarom hebben wij hem niet kunnen uitwerpen?
19Mi llan inelmaden iman-nsen, qeṛṛben ɣer Sidna Ɛisa nnan-as : Acuɣeṛ nukkni ur nezmir ara a t-nessufeɣ ?
20En Jezus zeide tot hen: Om uws ongeloofs wil; want voorwaar zeg Ik u: Zo gij een geloof hadt als een mosterdzaad, gij zoudt tot deze berg zeggen: Ga heen van hier derwaarts, en hij zal heengaan; en niets zal u onmogelijk zijn.
20Sidna Ɛisa yerra-yasen : Axaṭer txuṣṣem di liman ! Aql-i nniɣ-awen, lemmer tesɛim liman annect n uɛeqqa n uxerḍel, tili a s tinim i wedrar-agi, qleɛ iman-ik sya ɣer dihin ad iqleɛ. Ulac wayen iwumi ur tețțizmirem ara.
21Maar dit geslacht vaart niet uit, dan door bidden en vasten.
21Sṣenf-agi n leǧnun țeffɣen anagar s tẓallit d uẓummu.
22En als zij in Galilea verkeerden, zeide Jezus tot hen: De Zoon des mensen zal overgeleverd worden in de handen der mensen;
22Mi llan di tmurt n Jlili, Sidna Ɛisa yenna-yasen : Mmi-s n bunadem ad ițțusellem ger ifassen n yemdanen ;
23En zij zullen Hem doden, en ten derden dage zal Hij opgewekt worden. En zij werden zeer bedroefd.
23a t-nɣen, meɛna ass wis tlata a d-iḥyu si ger lmegtin. DDɣa inelmaden ikcem-iten leḥzen d ameqqran.
24En als zij te Kapernaum ingekomen waren, gingen tot Petrus die de didrachmen ontvingen, en zeiden: Uw Meester, betaalt Hij de didrachmen niet?
24Mi gewweḍ Sidna Ɛisa akk-d inelmaden-is ɣer Kafernaḥum, imekkasen n lǧameɛ qeṛṛben-d ɣer Buṭrus nnan-as : Eɛni Ssid-nwen ur ițxelliṣ ara tabzert n lǧameɛ ?
25Hij zeide: Ja. En toen hij in huis gekomen was, voorkwam hem Jezus, zeggende: Wat dunkt u, Simon! de koningen der aarde, van wie nemen zij tollen of schatting, van hun zonen, of van de vreemden?
25Yerra-yasen Buṭrus : Ih, ad ixelleṣ ! Imiren kan mi gekcem Buṭrus ɣer wexxam, Sidna Ɛisa iluɛa-t, yenna-yas : D acu twalaḍ a Buṭrus ? Anwa i glaqen ad ixelleṣ tabzert i igelliden n ddunit-a , d arraw-nsen neɣ d ibeṛṛaniyen ?
26Petrus zeide tot Hem: Van de vreemden. Jezus zeide tot hem: Zo zijn dan de zonen vrij.
26Buṭrus yerra-yas : D ibeṛṛaniyen ! DDɣa Sidna Ɛisa yerra-yas-d : Ihi arraw n tmurt ur țxelliṣen ara !
27Maar opdat wij hun geen aanstoot geven, ga heen naar de zee, werp de angel uit, en de eerste vis, die opkomt, neem, en zijn mond geopend hebbende, zult gij een stater vinden; neem die, en geef hem aan hen voor Mij en u.
27Lameɛna iwakken ur ten-yețɣaḍ ara lḥal, ṛuḥ, ḍeggeṛ tasennaṛt ɣer lebḥeṛ, aslem ( aḥewtiw ) amezwaru ara d-teṭṭfeḍ, ldi-yas imi, aț-țafeḍ deg-s aṣurdi n lfeṭṭa, efk-asen-t d lexlaṣ n tebzert-nneɣ nekk yid-ek.