1Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.
1¶ Whakawhetai ki a Ihowa, karanga atu ki tona ingoa: whakapuakina ana mahi ki waenganui o nga iwi.
2Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.
2Waiata ki a ia, himene ki a ia: korerotia ana mahi whakamiharo katoa.
3Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.
3Whakamanamana ki tona ingoa tapu: kia hari te ngakau o te hunga e rapu ana i a Ihowa.
4Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.
4Rapua a Ihowa me tona kaha: rapua tonutia tona mata, ake ake.
5Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.
5Maharatia ana mahi whakamiharo i mahia e ia; ana merekara me nga whakaritenga a tona mangai,
6Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!
6E nga uri o Aperahama, o tana pononga, e nga tama a Hakopa, e ana i whiriwhiri ai.
7Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.
7Ko Ihowa ia, ko to tatou Atua; kei te whenua katoa ana whakaritenga.
8Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;
8¶ Mahara tonu ia ki tana kawenata ake ake, ki te kupu i kiia iho e ia ki te mano o nga whakatupuranga.
9Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;
9Ki tana i whakarite ai ki a Aperahama, ki tana oati hoki ki a Ihaka;
10Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond,
10A whakapumautia iho e ia hei tikanga ki a Hakopa, hei kawenata mau tonu ki a Iharaira.
11Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaan, het snoer van ulieder erfdeel.
11I a ia ra i mea, Ka hoatu e ahau ki a koe te whenua o Kanaana hei wahi pumau mo koutou.
12Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;
12I te mea he hunga torutoru ratou: ae ra, he iti rawa, he manene ano ki reira.
13En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;
13I a ratou e haereere ana i tenei iwi ki tera atu iwi, i tetahi rangatiratanga ki tetahi iwi ke;
14Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:
14Kihai ratou i tukua e ia kia tukinotia e te tangata: he whakaaro ano ki a ratou i riria ai e ia nga kingi.
15Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.
15I mea ia, Kei pa ki aku i whakawahi ai: kei kino ki aku poropiti.
16Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.
16I karangatia e ia te matekai ki te whenua: whati katoa i a ia te tokotoko, ara te taro.
17Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.
17I tonoa e ia he tangata i mua i a ratou; i hokona a Hohepa hei pononga:
18Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.
18I whakamamaetia ona waewae ki te mekameka: takoto ana ia i te rino;
19Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.
19A puta noa tana kupu: whakamatautauria ana ia e te kupu a Ihowa.
20De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.
20I tono te kingi, a wetekina ana ia; ara te kingi o nga iwi, a tukua ana ia.
21Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;
21A meinga ana ia e ia hei ariki mo tona whare, hei rangatira mo ona taonga katoa;
22Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.
22Hei herehere i ana rangatira ua pai ia, hei ako i ana kaumatua ki te whakaaro.
23Daarna kwam Israel in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.
23I haere mai ano a Iharaira ki Ihipa: a noho ana a Hakopa ki te whenua o Hama.
24En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.
24Na ka tino whakanuia e ia tana iwi: a ka meinga ratou kia kaha ake i o ratou hoariri.
25Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.
25¶ I whakakoarotia e ia to ratou ngakau kia kino ki tana iwi, kia mahi lhianga ki ana pononga.
26Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aaron, dien Hij verkoren had.
26I tonoa e ia a Mohi, tana pononga, raua ko Arona, ko tana i whiriwhiri ai.
27Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.
27Whakaputaina ana e raua ana tohu i waenganui i a ratou, he merekara i te whenua o Hama.
28Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.
28I tukua e ia te pouri, a kua pouri: kihai ano ratou i whakakeke ki ana kupu.
29Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.
29I whakaputaia ketia e ia o ratou wai hei toto; a mate ake i a ia a ratou ngohi.
30Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.
30I whakangahue ake to ratou whenua i te poroka, i roto i nga whare moenga o o ratou kingi.
31Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.
31I whai kupu ia, a puta ana mai nga pokai namu: me te kutu i o ratou kainga.
32Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.
32I tukua iho e ia ki a ratou te whatu hei ua, me te ahi mura ki to ratou whenua.
33En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.
33I pakia ano e ia a ratou waina me a ratou piki; a whatiwhatiia ana e ia nga rakau o o ratou kainga.
34Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;
34I korero ia, a puta ana mai te mawhitiwhiti me te moka, te taea te tatau.
35Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landbouwe op.
35A kainga katoatia ana nga otaota o to ratou whenua; pau ake nga hua o to ratou oneone.
36Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.
36I whakamatea katoatia ano hoki e ia nga matamua o to ratou whenua, te muanga o to ratou kaha.
37En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.
37A whakaputaina mai ana ratou e ia, me te hiriwa, me te koura, kahore hoki he mea tuoi i roto i ana iwi.
38Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.
38Na hari ana a Ihipa i to ratou haerenga; i mau hoki to ratou wehi ki a ratou.
39Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.
39I horahia e ia te kapua hei hipoki, me te ahi hei whakamarama i te po.
40Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.
40I inoi ratou, a homai ana e ia te koitareke; a ka makona ratou i te taro o te rangi.
41Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.
41I wahia e ia te kohatu, a ka pakaru mai nga wai: rere ana i nga wahi maroke, koia ano kei te awa.
42Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.
42I mahara hoki ia ki tana kuputapu, ki a Aperahama ano, ki tana pononga.
43Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.
43A whakaputaina mai ana e ia tana iwi i runga i te hari, ana i whiriwhiri ai i runga i te koa.
44En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;
44A homai ana e ia ki a ratou nga whenua o nga tauiwi: a riro ana i a ratou nga mauiuitanga o te iwi;
45Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!
45Kia puritia ai e ratou ana tikanga, kia mau ai ki ana ture. Whakamoemititia a Ihowa.