¹Mijn zoon! zo gij mijn redenen aanneemt, en mijn geboden bij u weglegt;

¹Sin moj, ako sprejmeš besede moje in pri sebi shraniš zapovedi moje,

²Om uw oren naar wijsheid te doen opmerken; zo gij uw hart tot verstandigheid neigt;

²tako da nagneš uho svoje k modrosti in srce obrneš k razumnosti;

³Ja, zo gij tot het verstand roept, uw stem verheft tot de verstandigheid;

³če zakličeš previdnost in do umnosti zaženeš svoj glas,

⁴Zo gij haar zoekt als zilver, en naspeurt als verborgen schatten;

⁴če je iščeš kakor srebra in jo zasleduješ kakor skrite zaklade:

⁵Dan zult gij de vreze des HEEREN verstaan, en zult de kennis van God vinden.

⁵tedaj boš razumel strah GOSPODOV in dosežeš spoznanje Božje.

⁶Want de HEERE geeft wijsheid; uit Zijn mond komt kennis en verstand.

⁶Kajti GOSPOD daje modrost, iz njegovih ust prihaja spoznanje in razumnost.

⁷Hij legt weg voor de oprechten een bestendig wezen; Hij is een Schild dengenen, die oprechtelijk wandelen;

⁷On je zavaroval uspeh poštenim, ščit je njim, ki žive brezmadežno,

⁸Opdat zij de paden des rechts houden; en Hij zal den weg Zijner gunstgenoten bewaren.

⁸da bi vztrajali na potih pravice; on čuva hojo svetnikov svojih.

⁹Dan zult gij verstaan gerechtigheid, en recht, en billijkheden, en alle goed pad.

⁹Tedaj boš razumel pravičnost in pravo sodbo in karkoli je pošteno, sleherno dobro stezo.

¹⁰Als de wijsheid in uw hart zal gekomen zijn, en de wetenschap voor uw ziel zal liefelijk zijn;

¹⁰Kajti modrost pride v srce tvoje in znanje bode prijetno duši tvoji,

¹¹Zo zal de bedachtzaamheid over u de wacht houden, de verstandigheid zal u behoeden;

¹¹razsodnost bo pazila nate, umnost te bo stražila,

¹²Om u te redden van den kwaden weg, van den man, die verkeerdheden spreekt;

¹²da te otme slabega pota, mož, ki spačenosti govoré,

¹³Van degenen, die de paden der oprechtheid verlaten, om te gaan in de wegen der duisternis;

¹³ki zapuščajo pota poštenja, da bi hodili po stezah teme,

¹⁴Die blijde zijn in het kwaad doen, zich verheugen in de verkeerdheden des kwaden;

¹⁴ki jim je veselje delati zlo, radujejo se v spačenostih najhujših,

¹⁵Welker paden verkeerd zijn, en afwijkende in hun sporen;

¹⁵katerih pota so kriva, trdovratni so na stezah svojih!

¹⁶Om u te redden van de vreemde vrouw, van de onbekende, die met haar redenen vleit;

¹⁶da te otme žene tuje, tujke, ki se dobrika z besedami gladkimi,

¹⁷Die den leidsman harer jonkheid verlaat, en het verbond haars Gods vergeet;

¹⁷ki zapušča mladosti svoje vodnika in zabi Boga svojega zavezo.

¹⁸Want haar huis helt naar den dood, en haar paden naar de overledenen.

¹⁸Kajti v smrt se nagiblje hiša njena in v smrtne sence njene steze:

¹⁹Allen die tot haar ingaan, zullen niet wederkomen, en zullen de paden des levens niet aantreffen;

¹⁹katerikoli zahajajo k njej, ne povrnejo se in ne dosežejo življenja potov.

²⁰Opdat gij wandelt op den weg der goeden, en houdt de paden der rechtvaardigen.

²⁰Zato hódi po potu dobrih in vztrajaj na stezah pravičnikov!

²¹Want de vromen zullen de aarde bewonen, en de oprechten zullen daarin overblijven;

²¹Zakaj pošteni bodo prebivali v deželi in brezmadežni ostanejo v njej.Brezbožne pa bodo iztrebili iz dežele in nezveste izpulili iz nje.

²²Maar de goddelozen zullen van de aarde uitgeroeid worden, en de trouwelozen zullen er van uitgerukt worden.

²²Brezbožne pa bodo iztrebili iz dežele in nezveste izpulili iz nje.