¹De spreuken van Salomo, den zoon van David, den koning van Israel,

¹Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,

²Om wijsheid en tucht te weten; om te verstaan redenen des verstands;

²për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;

³Om aan te nemen onderwijs van goed verstand, gerechtigheid, en recht, en billijkheden;

³për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,

⁴Om den slechten kloekzinnigheid te geven, den jongeling wetenschap en bedachtzaamheid.

⁴për t'u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.

⁵Die wijs is, zal horen, en zal in lere toenemen; en die verstandig is, zal wijzen raad bekomen.

⁵I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,

⁶Om te verstaan een spreuk en de uitlegging, de woorden der wijzen en hun raadselen.

⁶për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.

⁷De vrees des HEEREN is het beginsel der wetenschap; de dwazen verachten wijsheid en tucht.

⁷Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.

⁸Mijn zoon! hoor de tucht uws vaders, en verlaat de leer uwer moeder niet;

⁸Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,

⁹Want zij zullen uw hoofd een aangenaam toevoegsel zijn, en ketenen aan uw hals.

⁹sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.

¹⁰Mijn zoon! indien de zondaars u aanlokken, bewillig niet;

¹⁰Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,

¹¹Indien zij zeggen: Ga met ons, laat ons loeren op bloed, ons versteken tegen den onschuldige, zonder oorzaak;

¹¹në qoftë se thonë: "Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;

¹²Laat ons hen levend verslinden, als het graf; ja, geheel en al, gelijk die in den kuil nederdalen;

¹²le t'i kapërdimë të gjallë, ashtu si Sheoli, tërësisht si ata që zbresin në gropë;

¹³Alle kostelijk goed zullen wij vinden, onze huizen zullen wij met roof vullen.

¹³ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t'i mbushim shtëpitë tona me plaçka;

¹⁴Gij zult uw lot midden onder ons werpen; wij zullen allen een buidel hebben.

¹⁴ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme";

¹⁵Mijn zoon! wandel niet met hen op den weg; weer uw voet van hun pad.

¹⁵biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,

¹⁶Want hun voeten lopen ten boze; en zij haasten zich om bloed te storten.

¹⁶sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.

¹⁷Zekerlijk, het net wordt tevergeefs gespreid voor de ogen van allerlei gevogelte;

¹⁷Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;

¹⁸En deze loeren op hun eigen bloed, en versteken zich tegen hun zielen.

¹⁸por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.

¹⁹Zo zijn de paden van een iegelijk, die gierigheid pleegt; zij zal de ziel van haar meester vangen.

¹⁹Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.

²⁰De opperste Wijsheid roept overluid daar buiten; Zij verheft haar stem op de straten.

²⁰Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;

²¹Zij roept in het voorste der woelingen; aan de deuren der poorten spreekt Zij Haar redenen in de stad;

²¹ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;

²²Gij slechten! hoe lang zult gij de slechtigheid beminnen, en de spotters voor zich de spotternij begeren, en de zotten wetenschap haten?

²²"Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t'ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?

²³Keert u tot Mijn bestraffing; ziet, Ik zal Mijn Geest ulieden overvloediglijk uitstorten; Ik zal Mijn woorden u bekend maken.

²³Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t'ju bëj të njohura fjalët e mia.

²⁴Dewijl Ik geroepen heb, en gijlieden geweigerd hebt; Mijn hand uitgestrekt heb, en er niemand was, die opmerkte;

²⁴Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,

²⁵En gij al Mijn raad verworpen, en Mijn bestraffing niet gewild hebt;

²⁵përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,

²⁶Zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen; Ik zal spotten, wanneer uw vreze komt.

²⁶edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,

²⁷Wanneer uw vreze komt gelijk een verwoesting, en uw verderf aankomt als een wervelwind; wanneer u benauwdheid en angst overkomt;

²⁷kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t'ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.

²⁸Dan zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden; zij zullen Mij vroeg zoeken, maar zullen Mij niet vinden;

²⁸Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.

²⁹Daarom, dat zij de wetenschap gehaat hebben, en de vreze des HEEREN niet hebben verkoren.

²⁹Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,

³⁰Zij hebben in Mijn raad niet bewilligd; al Mijn bestraffingen hebben zij versmaad;

³⁰nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.

³¹Zo zullen zij eten van de vrucht van hun weg, en zich verzadigen met hun raadslagen.

³¹Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.

³²Want de afkering der slechten zal hen doden, en de voorspoed der zotten zal hen verderven.

³²Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;

³³Maar die naar Mij hoort, zal zeker wonen, en hij zal gerust zijn van de vreze des kwaads.

³³por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe".