1Toen antwoordde Zofar, de Naamathiet, en zeide:
1А Софар Намаћанин одговори и рече:
2Daarom doen mijn gedachten mij antwoorden, en over zulks is mijn verhaasten in mij.
2Зато ме мисли моје нагоне да одговорим, и зато хитим.
3Ik heb aangehoord een bestraffing, die mij schande aandoet; maar de geest zal uit mijn verstand voor mij antwoorden.
3Чуо сам укор који ме срамоти, али ће дух из разума мог одговорити за ме.
4Weet gij dit? Van altoos af, van dat God den mens op de wereld gezet heeft,
4Не знаш ли да је тако од како је века, од како је постављен човек на земљи.
5Dat het gejuich de goddelozen van nabij geweest is, en de vreugde des huichelaars voor een ogenblik?
5Да је слава безбожних за мало и радост лицемерова за час?
6Wanneer zijn hoogheid tot den hemel toe opklomme, en zijn hoofd tot aan de wolken raakte;
6Да би му висина допрла до неба, и глава се његова дотакла облака,
7Zal hij, gelijk zijn drek, in eeuwigheid vergaan; die hem gezien hadden, zullen zeggen: Waar is hij?
7Нестаће га за свагда као кала његовог; и који га видеше рећи ће: Куда се деде?
8Hij zal wegvlieden als een droom, dat men hem niet vinden zal, en hij zal verjaagd worden als een gezicht des nachts.
8Као сан одлетеће, и неће се наћи, и ишчезнуће као ноћна утвара.
9Het oog, dat hem zag, zal het niet meer doen; en zijn plaats zal hem niet meer aanschouwen.
9Око које га је гледало неће више, нити ће га више видети место његово.
10Zijn kinderen zullen zoeken den armen te behagen; en zijn handen zullen zijn vermogen moeten weder uitkeren.
10Синови његови умиљаваће се сиромасима и руке ће његове враћати шта је отео.
11Zijn beenderen zullen vol van zijn verborgene zonden zijn; van welke elkeen met hem op het stof nederliggen zal.
11Кости ће његове бити пуне греха младости његове, и они ће лежати с њим у праху.
12Indien het kwaad in zijn mond zoet is, hij dat verbergt, onder zijn tong,
12Ако му је слатка у устима злоћа и крије је под језиком својим,
13Hij dat spaart, en hetzelve niet verlaat, maar dat in het midden van zijn gehemelte inhoudt;
13Чува је и не пушта је, него је задржава у грлу свом,
14Zijn spijze zal in zijn ingewand veranderd worden; gal der adderen zal zij in het binnenste van hem zijn.
14Ипак ће се јело његово претворити у цревима његовим, постаће у њему јед аспидин.
15Hij heeft goed ingeslokt, maar zal het uitspuwen; God zal het uit zijn buik uitdrijven.
15Благо што је прождрао избљуваће, из трбуха његова истераће га Бог.
16Het vergif der adderen zal hij zuigen; de tong der slang zal hem doden.
16Јед ће аспидин сисати, убиће га језик гујињи.
17De stromen, rivieren, beken van honig en boter zal hij niet zien.
17Неће видети потока ни река којима тече мед и масло.
18Den arbeid zal hij wedergeven en niet inslokken; naar het vermogen zijner verandering, zo zal hij van vreugde niet opspringen.
18Вратиће муку, а неће је појести; према благу биће промена, и неће се радовати.
19Omdat hij onderdrukt heeft, de armen verlaten heeft, een huis geroofd heeft, dat hij niet opgebouwd had;
19Јер је тлачио и остављао убоге, куће је отимао и није зидао.
20Omdat hij geen rust in zijn buik gekend heeft, zo zal hij van zijn gewenst goed niet uitbehouden.
20Јер није никада осетио мира у трбуху свом, ни шта му је најмилије неће сачувати.
21Er zal niets overig zijn, dat hij ete; daarom zal hij niet wachten naar zijn goed.
21Ништа му неће остати од хране његове. Зато не може добро његово трајати.
22Als zijn genoegzaamheid zal vol zijn, zal hem bang zijn; alle hand des ellendigen zal over hem komen.
22Кад се испуни изобиље његово, тада ће бити у невољи; све руке невољних удариће на њ.
23Er zij wat om zijn buik te vullen; God zal over hem de hitte Zijns toorns zenden, en over hem regenen op zijn spijze.
23Кад би напунио трбух свој, послаће на њ Бог јарост гнева свог, и пустиће је као дажд на њега и на јело његово.
24Hij zij gevloden van de ijzeren wapenen, de stalen boog zal hem doorschieten.
24Кад стане бежати од оружја гвозденог, прострелиће га лук бронзани.
25Men zal het zwaard uittrekken, het zal uit het lijf uitgaan, en glinsterende uit zijn gal voortkomen; verschrikkingen zullen over hem zijn.
25Стрела пуштена проћи ће кроз тело његово, и светло гвожђе изаћи ће из жучи његове; кад пође, обузеће га страхоте.
26Alle duisternis zal verborgen zijn in zijn schuilplaatsen; een vuur, dat niet opgeblazen is, zal hem verteren; den overigen in zijn tent zal het kwalijk gaan.
26Све ће таме бити сакривене у тајним местима његовим; прождреће га огањ нераспирен, и ко остане у шатору његовом зло ће му бити.
27De hemel zal zijn ongerechtigheid openbaren, en de aarde zal zich tegen hem opmaken.
27Откриће небеса безакоње његово, и земља ће устати на њ.
28De inkomste van zijn huis zal weggevoerd worden; het zal al henenvloeien in den dag Zijns toorns.
28Отићи ће летина дома његовог, расточиће се у дан гнева његовог.
29Dit is het deel des goddelozen mensen van God, en de erve zijner redenen van God.
29То је део од Бога човеку безбожном и наследство од Бога за беседу његову.