1Maar Job antwoordde en zeide:
1А Јов одговори и рече:
2Ook heden is mijn klacht wederspannigheid; mijn plage is zwaar boven mijn zuchten.
2Још је тужњава моја одмет? А невоља је моја тежа од уздаха мојих.
3Och, of ik wist, dat ik Hem vinden zou, ik zou tot Zijn stoel komen;
3О, кад бих знао како бих нашао Бога! Да отидем до престола Његовог,
4Ik zou het recht voor Zijn aangezicht ordentelijk voorstellen, en mijn mond zou ik met verdedigingen vervullen.
4Да разложим пред Њим парбу своју, и уста своја напуним разлога,
5Ik zou de redenen weten, die Hij mij antwoorden zou; en verstaan, wat Hij mij zeggen zou.
5Да знам шта би ми одговорио, и разумем шта би ми рекао.
6Zou Hij naar de grootheid Zijner macht met mij twisten? Neen; maar Hij zou acht op mij slaan.
6Би ли се према великој својој сили прео са мном? Не; него би ми помогао.
7Daar zou de oprechte met Hem pleiten; en ik zou mij in eeuwigheid van mijn Rechter vrijmaken.
7Онде би се праведан човек могао правдати с Њим, и ослободио бих се за свагда од свог судије.
8Zie, ga ik voorwaarts, zo is Hij er niet, of achterwaarts, zo verneem ik Hem niet.
8Гле, ако пођем напред, нема Га; ако ли натраг, не находим Га;
9Als Hij ter linkerhand werkt, zo aanschouw ik Hem niet; bedekt Hij Zich ter rechterhand, zo zie ik Hem niet.
9Ако на лево ради, не видим Га; ако на десно, заклонио се, не могу Га видети.
10Doch Hij kent den weg, die bij mij is; Hij beproeve mij; als goud zal ik uitkomen.
10Али Он зна пут мој; кад ме окуша, изаћи ћу као злато.
11Aan Zijn gang heeft mijn voet vastgehouden; Zijn weg heb ik bewaard, en ben niet afgeweken.
11По стопама је Његовим ступала нога моја; пута Његова држао сам се, и не зађох.
12Het gebod Zijner lippen heb ik ook niet weggedaan; de redenen Zijns monds heb ik meer dan mijn bescheiden deel weggelegd.
12Од заповести уста Његових нисам одступао; чувао сам речи уста Његових више него свој ужитак.
13Maar is Hij tegen iemand, wie zal dan Hem afkeren? Wat Zijn ziel begeert, dat zal Hij doen.
13Али кад Он шта науми, ко ће Га одвратити? Шта душа Његова зажели, оно чини.
14Want Hij zal volbrengen, dat over mij bescheiden is; en diergelijke dingen zijn er vele bij Hem.
14И извршиће шта је наумио за ме; и тога има у Њега много.
15Hierom word ik voor Zijn aangezicht beroerd; aanmerk het, en vrees voor Hem;
15Зато сам се уплашио од Њега; и кад то мислим, страх ме је од Њега.
16Want God heeft mijn hart week gemaakt, en de Almachtige heeft mij beroerd;
16Бог је растопио срце моје, Свемогући ме је уплашио.
17Omdat ik niet uitgedelgd ben voor de duisternis, en dat Hij van mijn aangezicht de donkerheid bedekt heeft.
17Што не погибох пре мрака? И што не сакри мрак испред мене?