¹Gewisselijk, er is voor het zilver een uitgang, en een plaats voor het goud, dat zij smelten.

¹Да, сребро има жице, и злато има место где се топи.

²Het ijzer wordt uit stof genomen, en uit steen wordt koper gegoten.

²Гвожђе се вади из праха, и из камена се топи бронза.

³Het einde, dat God gesteld heeft voor de duisternis, en al het uiterste onderzoekt hij; het gesteente der donkerheid en der schaduw des doods.

³Мраку поставља међу, и све истражује човек до краја, и камење у тами и у сену смртном.

⁴Breekt er een beek door, bij dengene, die daar woont, de wateren vergeten zijnde van den voet, worden van den mens uitgeput, en gaan weg.

⁴Река навре с места свог да јој нико не може приступити; али се одбије и одлази трудом човечјим.

⁵Uit de aarde komt het brood voort, en onder zich wordt zij veranderd, alsof zij vuur ware.

⁵Из земље излази хлеб, и под њом је друго, као огањ.

⁶Haar stenen zijn de plaats van den saffier, en zij heeft stofjes van goud.

⁶У камену је њеном место сафиру, а онде је прах златни.

⁷De roofvogel heeft het pad niet gekend, en het oog der kraai heeft het niet gezien.

⁷Те стазе не зна птица, нити је виде око крагујево;

⁸De jonge hoogmoedige dieren hebben het niet betreden, de felle leeuw is daarover niet heengegaan.

⁸Не угази је младо зверје, нити њом прође лав.

⁹Hij legt zijn hand aan de keiachtige rots, hij keert de bergen van den wortel om.

⁹На кремен диже руку своју; превраћа горе из дна.

¹⁰In de rotsstenen houwt hij stromen uit, en zijn oog ziet al het kostelijke.

¹⁰Из стене изводи потоке, и свашта драгоцено види Му око.

¹¹Hij bindt de rivier toe, dat niet een traan uitkomt, en het verborgene brengt hij uit in het licht.

¹¹Уставља реке да не теку, и шта је сакривено износи на видело.

¹²Maar de wijsheid, van waar zal zij gevonden worden? En waar is de plaats des verstands?

¹²Али мудрост где се налази? И где је место разуму?

¹³De mens weet haar waarde niet, en zij wordt niet gevonden in het land der levenden.

¹³Не зна јој човек цене, нити се находи у земљи живих.

¹⁴De afgrond zegt: Zij is in mij niet; en de zee zegt: Zij is niet bij mij.

¹⁴Бездана вели: Није у мени; и море вели: Није код мене.

¹⁵Het gesloten goud kan voor haar niet gegeven worden, en met zilver kan haar prijs niet worden opgewogen.

¹⁵Не може се дати чисто злато за њу, нити се сребро измерити у промену за њу.

¹⁶Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier.

¹⁶Не може се ценити златом офирским, ни драгим онихом ни сафиром.

¹⁷Men kan het goud of het kristal haar niet gelijk waarderen; ook is zij niet te verwisselen voor een kleinood van dicht goud.

¹⁷Не може се наједначити с њом ни злато ни кристал, нити се може променити за закладе златне.

¹⁸De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen.

¹⁸Од корала и бисера нема спомена, јер је вредност мудрости већа него драгом камењу.

¹⁹Men kan de Topaas van Morenland haar niet gelijk waarderen; en bij het fijn louter goud kan zij niet geschat worden.

¹⁹Не може се с њом изједначити топаз етиопски, нити се може ценити чистим златом.

²⁰Die wijsheid dan, van waar komt zij, en waar is de plaats des verstands?

²⁰Откуда, дакле, долази мудрост? И где је место разуму?

²¹Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen.

²¹Сакривена је од очију сваког живог, и од птица небеских заклоњена.

²²Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord.

²²Погибао и смрт говоре: Ушима својим чусмо славу њену.

²³God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats.

²³Бог зна пут њен, и познаје место њено.

²⁴Want Hij schouwt tot aan de einden der aarde, Hij ziet onder al de hemelen.

²⁴Јер гледа до крајева земаљских и види све што је под свим небом.

²⁵Als Hij den wind het gewicht maakte, en de wateren opwoog in mate;

²⁵Кад даваше ветру тежину, и мераше воду мером,

²⁶Als Hij den regen een gezette orde maakte, en een weg voor het weerlicht der donderen;

²⁶Кад постављаше закон дажду и пут муњи громовној.

²⁷Toen zag Hij haar, en vertelde ze; Hij schikte ze, en ook doorzocht Hij ze.

²⁷Још је онда виде и огласи је, уреди је и претражи је.

²⁸Maar tot den mens heeft Hij gezegd: Zie, de vreze des HEEREN is de wijsheid, en van het kwade te wijken is het verstand.

²⁸А човеку рече: Гле, страх је Божји мудрост, и уклањати се ода зла јесте разум.