¹Verder antwoordde Elihu, en zeide:

¹Још говори Елијуј и рече:

²Hoort, gij wijzen, mijn woorden, en gij verstandigen, neigt de oren naar mij.

²Чујте, мудри, беседу моју, и разумни послушајте ме.

³Want het oor proeft de woorden, gelijk het gehemelte de spijze smaakt.

³Јер ухо познаје беседу као што грло куша јело.

⁴Laat ons kiezen voor ons, wat recht is; laat ons kennen onder ons wat goed is.

⁴Разаберимо шта је право, извидимо међу собом шта је добро.

⁵Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtvaardig, en God heeft mijn recht weggenomen.

⁵Јер Јов рече: Праведан сам, а Бог одбаци моју правду.

⁶Ik moet liegen in mijn recht; mijn pijl is smartelijk zonder overtreding.

⁶Хоћу ли лагати за своју правду? Стрела је моја смртна, а без кривице.

⁷Wat man is er, gelijk Job? Hij drinkt de bespotting in als water;

⁷Који је човек као Јов да као воду пије подсмех?

⁸En gaat over weg in gezelschap met de werkers der ongerechtigheid, en wandelt met goddeloze lieden.

⁸И да се дружи с онима који чине безакоње, и да ходи с безбожним људима?

⁹Want hij heeft gezegd: Het baat een man niet, als hij welbehagen heeft aan God.

⁹Јер рече: Не помаже човеку да угађа Богу.

¹⁰Daarom, gij, lieden van verstand, hoort naar mij: Verre zij God van goddeloosheid, en de Almachtige van onrecht!

¹⁰Зато, људи разумни, послушајте ме; далеко је од Бога злоћа и неправда од Свемогућег.

¹¹Want naar het werk des mensen vergeldt Hij hem, en naar eens ieders weg doet Hij het hem vinden.

¹¹Јер по делу плаћа човеку и даје сваком да нађе према путу свом.

¹²Ook waarlijk, God handelt niet goddelooslijk, en de Almachtige verkeert het recht niet.

¹²Доиста Бог не ради зло и Свемогући не изврће правде.

¹³Wie heeft Hem gesteld over de aarde, en wie heeft de ganse wereld geschikt?

¹³Ко Му је предао земљу? И ко је уредио васиљену?

¹⁴Indien Hij Zijn hart tegen hem zette, zijn geest en zijn adem zou Hij tot Zich vergaderen;

¹⁴Кад би на себе окренуо срце своје, узео би к себи дух свој и дисање своје;

¹⁵Alle vlees zou tegelijk den geest geven, en de mens zou tot stof wederkeren.

¹⁵Изгинуло би свако тело, и човек би се вратио у прах.

¹⁶Zo er dan verstand bij u is, hoor dit; neig de oren tot de stem mijner woorden.

¹⁶Ако си, дакле, разуман, чуј ово: слушај глас речи мојих.

¹⁷Zou hij ook, die het recht haat, den gewonde verbinden, en zoudt gij den zeer Rechtvaardige verdoemen?

¹⁷Може ли владати онај који мрзи на правду? Хоћеш ли осудити оног који је најправеднији?

¹⁸Zou men tot een koning zeggen: Gij Belial; tot de prinsen: Gij goddelozen!

¹⁸Каже ли се цару: Ниткове! И кнезовима: Безбожници?

¹⁹Hoe dan tot Dien, Die het aangezicht der vorsten niet aanneemt, en den rijke voor den arme niet kent? Want zij zijn allen Zijner handen werk.

¹⁹А камо ли Ономе који не гледа кнезовима ко су, нити у Њега вреди више богати од сиромаха, јер су сви дело руку Његових.

²⁰In een ogenblik sterven zij; zelfs ter middernacht wordt een volk geschud, dat het doorga; en de machtige wordt weggenomen zonder hand.

²⁰Умиру за час, и у по ноћи усколеба се народ и пропадне, и однесе се јаки без руке људске.

²¹Want Zijn ogen zijn op ieders wegen, en Hij ziet al zijn treden.

²¹Јер су очи Његове обраћене на путеве човечије и види све кораке његове.

²²Er is geen duisternis, en er is geen schaduw des doods, dat aldaar de werkers der ongerechtigheid zich verbergen mochten.

²²Нема мрака ни сена смртнога где би се сакрили који чине безакоње.

²³Gewisselijk, Hij legt den mens niet te veel op, dat hij tegen God in het gericht zou mogen treden.

²³Јер никоме не одгађа кад дође да се суди с Богом.

²⁴Hij vermorzelt de geweldigen, dat men het niet doorzoeken kan, en stelt anderen in hun plaats.

²⁴Сатире јаке недокучиво, и поставља друге на њихово место.

²⁵Daarom dat Hij hun werken kent, zo keert Hij hen des nachts om, en zij worden verbrijzeld.

²⁵Јер зна дела њихова, и док обрати ноћ, сатру се.

²⁶Hij klopt hen samen als goddelozen, in een plaats, waar aanschouwers zijn;

²⁶Као безбожне разбија их на видику.

²⁷Daarom dat zij van achter Hem afgeweken zijn, en geen Zijner wegen verstaan hebben;

²⁷Јер одступише од Њега и не гледаше ни на које путеве Његове;

²⁸Opdat Hij op hem het geroep des armen brenge, en het geroep der ellendigen verhore.

²⁸Те дође до Њега вика сиромахова, и чу вику невољних.

²⁹Als Hij stilt, wie zal dan beroeren? Als Hij het aangezicht verbergt, wie zal Hem dan aanschouwen, zowel voor een volk, als voor een mens alleen?

²⁹Кад Он умири, ко ће узнемирити? И кад Он сакрије лице, ко ће Га видети? И то бива и народу и човеку.

³⁰Opdat de huichelachtige mens niet meer regere, en geen strikken des volks zijn.

³⁰Да не би царовао лицемер, да не би било замке народу.

³¹Zekerlijk heeft hij tot God gezegd: Ik heb Uw straf verdragen, ik zal het niet verderven.

³¹Заиста, треба казати Богу: Подносио сам, нећу више грешити.

³²Behalve wat ik zie, leer Gij mij; heb ik onrecht gewrocht, ik zal het niet meer doen.

³²А шта не видим, Ти ме научи; ако сам чинио неправду, нећу више.

³³Zal het van u zijn, hoe Hij iets vergelden zal, dewijl gij Hem versmaadt? Zoudt gij dan verkiezen, en niet ik? Wat weet gij dan? Spreek.

³³Еда ли ће по теби плаћати, јер теби није по вољи, јер ти бираш а не Он? Ако знаш шта, говори.

³⁴De lieden van verstand zullen met mij zeggen, en een wijs man zal naar mij horen;

³⁴Људи ће разумни са мном казати, и мудар ће човек пристати,

³⁵Dat Job niet met wetenschap gesproken heeft, en zijn woorden niet met kloek verstand geweest zijn.

³⁵Да Јов не говори разумно, и да речи његове нису мудре.

³⁶Mijn Vader, laat Job beproefd worden tot het einde toe, om zijner antwoorden wil onder de ongerechtige lieden.

³⁶Оче мој, нека се Јов искуша до краја, што одговара као зли људи.

³⁷Want tot zijn zonde zou hij nog overtreding bijvoegen; hij zou onder ons in de handen klappen, en hij zou zijn redenen vermenigvuldigen tegen God.

³⁷Јер домеће на грех свој безакоње, пљеска рукама међу нама, и много говори на Бога.