¹Elihu ging nog voort, en zeide:

¹Још говори Елијуј и рече:

²Verbeid mij een weinig, en ik zal u aanwijzen, dat er nog redenen voor God zijn.

²Потрпи ме мало, и показаћу ти, јер још има шта бих говорио за Бога.

³Ik zal mijn gevoelen van verre ophalen, en mijn Schepper gerechtigheid toewijzen.

³Почећу издалека беседу своју, и показаћу да је Творац мој праведан.

⁴Want voorwaar, mijn woorden zullen geen valsheid zijn; een, die oprecht is van gevoelen, is bij u.

⁴Доиста, неће бити лажне речи моје, код тебе је који право мисли.

⁵Zie, God is geweldig, nochtans versmaadt Hij niet; geweldig is Hij in kracht des harten.

⁵Гле, Бог је силан, али никога не одбацује, силан је снагом срчаном.

⁶Hij laat den goddeloze niet leven, en het recht der ellendigen beschikt Hij.

⁶Не да живети безбожнику, а невољницима чини правду.

⁷Hij onttrekt Zijn ogen niet van den rechtvaardige, maar met de koningen zijn zij in den troon; daar zet Hij hen voor altoos, en zij worden verheven.

⁷Не одвраћа од праведника очију својих, него још с царевима на престо посађује их на век, те се узвишују.

⁸En zo zij, gebonden zijnde in boeien, vast gehouden worden met banden der ellende;

⁸Ако ли су оковани у пута и свезани ужима невољничким,

⁹Dan geeft Hij hun hun werk te kennen, en hun overtredingen, omdat zij de overhand genomen hebben;

⁹Тада им напомиње дела њихова и безакоња њихова како су силна.

¹⁰En Hij openbaart het voor hunlieder oor ter tucht, en zegt, dat zij zich van de ongerechtigheid bekeren zouden.

¹⁰И отвара Му ухо да би се поправили, и говори им да се врате од безакоња.

¹¹Indien zij horen, en Hem dienen, zo zullen zij hun dagen eindigen in het goede, en hun jaren in liefelijkheden.

¹¹Ако послушају и стану им служити, довршују дане своје у добру и године своје у радости.

¹²Maar zo zij niet horen, zo gaan zij door het zwaard door, en zij geven den geest zonder kennis.

¹²Ако ли не послушају, гину од мача и умиру с безумља.

¹³En die met het hart huichelachtig zijn, leggen toorn op; zij roepen niet, als Hij hen gebonden heeft.

¹³А који су лицемерног срца, навлаче гнев и не вичу кад их повеже;

¹⁴Hun ziel zal in de jonkheid sterven, en hun leven onder de schandjongens.

¹⁴Умире у младости душа њихова и живот њихов међу курвама.

¹⁵Hij zal den ellendige in zijn ellende vrijmaken, en in de onderdrukking zal Hij het voor hunlieder oor openbaren.

¹⁵Избавља невољника из невоље његове и отвара му ухо у муци.

¹⁶Alzo zou Hij ook u afgekeerd hebben van den mond des angstes tot de ruimte, onder dewelke geen benauwing zou geweest zijn; en het gerecht uwer tafel zou vol vettigheid geweest zijn.

¹⁶Тако би и тебе извео из тескобе на пространо место, где ништа не досађује, и мирни сто твој био би пун претилине.

¹⁷Maar gij hebt het gericht des goddelozen vervuld; het gericht en het recht houden u vast.

¹⁷Али си заслужио суд безбожнички; и суд и правда снађе те.

¹⁸Omdat er grimmigheid is, wacht u, dat Hij u misschien niet met een klop wegstote; zodat u een groot rantsoen er niet zou afbrengen.

¹⁸Доиста, гнев је на теби; гледај да те не одбаци у карању, те те велики откуп неће избавити.

¹⁹Zou Hij uw rijkdom achten, dat gij niet in benauwdheid zoudt zijn; of enige versterkingen van kracht?

¹⁹Хоће ли гледати на твоје богатство? Неће ни на злато ни на какву силу блага твог.

²⁰Haak niet naar dien nacht, als de volken van hun plaats opgenomen worden.

²⁰Не уздиши за ноћу у коју народи одлазе на своје место.

²¹Wacht u, wend u niet tot ongerechtigheid; overmits gij ze in dezen verkoren heb, uit oorzake van de ellende.

²¹Чувај се да не погледаш на таштину и волиш на њу него невољу.

²²Zie, God verhoogt door Zijn kracht; wie is een Leraar, gelijk Hij?

²²Гле, Бог је највиши својом силом, ко је учитељ као Он?

²³Wie heeft Hem gesteld over Zijn weg? Of wie heeft gezegd: Gij hebt onrecht gedaan?

²³Ко Му је одредио пут Његов? Или ко ће Му рећи: Чиниш неправо?

²⁴Gedenk, dat gij Zijn werk groot maakt, hetwelk de lieden aanschouwen.

²⁴Опомињи се да величаш дела Његова, која гледају људи.

²⁵Alle mensen zien het aan; de mens schouwt het van verre.

²⁵Сви људи виде их, сваки их гледа из далека.

²⁶Zie, God is groot, en wij begrijpen het niet; er is ook geen onderzoeking van het getal Zijner jaren.

²⁶Гле, Бог је велик, и не можемо Га познати, број година Његових не може се докучити.

²⁷Want Hij trekt de druppelen der wateren op, die den regen na zijn damp uitgieten;

²⁷Јер Он стеже капље водене, које лију дажд из облака Његових;

²⁸Welke de wolken uitgieten, en over den mens overvloediglijk afdruipen.

²⁸Кад теку облаци, капљу на мноштво људско.

²⁹Kan men ook verstaan de uitbreidingen der wolken, en de krakingen Zijner hutte?

²⁹И ко би разумео простор облацима и грмљаву у шатору његовом?

³⁰Zie, Hij breidt over hem Zijn licht uit, en de wortelen der zee bedekt Hij.

³⁰Како простире над њим светлост своју, и дубине морске покрива?

³¹Want daardoor richt Hij de volken; Hij geeft spijze ten overvloede.

³¹Тиме суди народима, даје хране изобила.

³²Met handen bedekt Hij het licht, en doet aan hetzelve verbod door dengene, die tussen doorkomt.

³²Рукама заклања светлост, и наређује кога да срете,

³³Daarvan verkondigt Zijn geklater, en het vee; ook van den opgaanden damp

³³Јављајући према њему добру вољу своју, и према стоци и према роду земаљском.