¹Ook beeft hierover mijn hart, en springt op uit zijn plaats.

¹И од тога дрхће срце моје, и одскаче са свог места.

²Hoort met aandacht de beweging Zijner stem, en het geluid, dat uit Zijn mond uitgaat!

²Слушајте добро громовни глас Његов и говор што излази из уста Његових.

³Dat zendt Hij rechtuit onder den gansen hemel, en Zijn licht over de einden der aarde.

³Под сва небеса пушта га, и светлост своју до крајева земаљских.

⁴Daarna brult Hij met de stem; Hij dondert met de stem Zijner hoogheid, en vertrekt die dingen niet, als Zijn stem zal gehoord worden.

⁴За њом риче гром, грми гласом величанства свог, нити шта одгађа кад се чује глас Његов.

⁵God dondert met Zijn stem zeer wonderlijk; Hij doet grote dingen, en wij begrijpen ze niet.

⁵Дивно Бог грми гласом својим, чини ствари велике, да их не можемо разумети.

⁶Want Hij zegt tot de sneeuw: Wees op de aarde; en tot den plasregens des regens; dan is er de plasregen Zijner sterke regenen.

⁶Говори снегу: Падни на земљу; и дажду ситном и дажду силном.

⁷Dan zegelt Hij de hand van ieder mens toe, opdat Hij kenne al de lieden Zijns werks.

⁷Запечаћава руку сваком човеку, да позна све посленике своје.

⁸En het gedierte gaat in de loerplaatsen, en blijft in zijn holen.

⁸Тада звер улази у јаму, и остаје на својој ложи.

⁹Uit de binnenkamer komt de wervelwind, en van de verstrooiende winden de koude.

⁹С југа долази олуја, и са севера зима.

¹⁰Door zijn geblaas geeft God de vorst, zodat de brede wateren verstijfd worden.

¹⁰Од дихања Божијег постаје лед, и широке воде стискају се.

¹¹Ook vermoeit Hij de dikke wolken door klaarheid; Hij verstrooit de wolk Zijns lichts.

¹¹И да се натапа земља, натерује облак, и расипа облак светлошћу својом.

¹²Die keert zich dan naar Zijn wijzen raad door ommegangen, dat zij doen al wat Hij ze gebiedt, op het vlakke der wereld, op de aarde.

¹²И он се обрће и тамо и амо по вољи Његовој да чини све што му заповеди по васиљеној.

¹³Hetzij dat Hij die tot een roede, of tot Zijn land, of tot weldadigheid beschikt.

¹³Чини да се нађе или за кар или за земљу или за доброчинство.

¹⁴Neem dit, o Job, ter ore; sta, en aanmerk de wonderen Gods.

¹⁴Чуј то, Јове, стани и гледај чудеса Божија.

¹⁵Weet gij, wanneer God over dezelve orde stelt, en het licht Zijner wolk laat schijnen?

¹⁵Знаш ли како их Он уређује и како сија светлошћу из облака свог?

¹⁶Hebt gij wetenschap van de opwegingen der dikke wolken; de wonderheden Desgenen, Die volmaakt is in wetenschappen?

¹⁶Знаш ли како висе облаци? Знаш ли чудеса Оног који је савршен у сваком знању?

¹⁷Hoe uw klederen warm worden, als Hij de aarde stil maakt uit het zuiden?

¹⁷Како ти се хаљине угреју кад умири земљу с југа?

¹⁸Hebt gij met Hem de hemelen uitgespannen, die vast zijn, als een gegoten spiegel?

¹⁸Јеси ли ти с Њим разапињао небеса, која стоје тврдо као саливено огледало?

¹⁹Onderricht ons, wat wij Hem zeggen zullen; want wij zullen niets ordentelijk voorstellen kunnen vanwege de duisternis.

¹⁹Научи нас шта ћемо Му рећи; не можемо од таме говорити по реду.

²⁰Zal het Hem verteld worden, als ik zo zou spreken? Denkt iemand dat, gewisselijk, hij zal verslonden worden.

²⁰Хоће ли Му ко приповедити шта бих ја говорио? Ако ли би ко говорио, заиста, био бих прождрт.

²¹En nu ziet men het licht niet als het helder is in den hemel, als de wind doorgaat, en dien zuivert;

²¹Али сада не могу људи гледати у светлост кад сјаји на небу, пошто ветар прође и очисти га;

²²Als van het noorden het goud komt; maar bij God is een vreselijke majesteit!

²²Са севера долази као злато; али је у Богу страшнија слава.

²³Den Almachtige, Dien kunnen wij niet uitvinden; Hij is groot van kracht; doch door gericht en grote gerechtigheid verdrukt Hij niet.

²³Свемогућ је, не можемо Га стигнути; велике је силе, али судом и великом правдом никога не мучи.

²⁴Daarom vreze Hem de lieden; Hij ziet geen wijzen van harte aan.

²⁴Зато Га се боје људи: Не може Га видети никакав мудрац.