1Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:
1Тада одговори Вилдад Сушанин и рече:
2Hoe lang zult gij deze dingen spreken, en de redenen uws monds een geweldige wind zijn?
2Докле ћеш тако говорити? И речи уста твојих докле ће бити као силан ветар?
3Zou dan God het recht verkeren, en zou de Almachtige de gerechtigheid verkeren?
3Еда ли Бог криво суди? Или Свемогући изврће правду?
4Indien uw kinderen gezondigd hebben tegen Hem, Hij heeft hen ook in de hand hunner overtreding geworpen.
4Што су синови твоји згрешили Њему, зато их је дао безакоњу њиховом.
5Maar indien gij naar God vroeg zoekt, en tot den Almachtige om genade bidt;
5А ти да потражиш Бога и помолиш се Свемогућем,
6Zo gij zuiver en recht zijt, gewisselijk zal Hij nu opwaken, om uwentwil, en Hij zal de woning uwer gerechtigheid volmaken.
6Ако си чист и прав, заиста ће се пренути за те и честит ће учинити праведан стан твој;
7Uw beginsel zal wel gering zijn; maar uw laatste zal zeer vermeerderd worden.
7И почетак ће твој бити мален, а последак ће ти бити врло велик.
8Want vraag toch naar het vorige geslacht, en bereid u tot de onderzoeking hunner vaderen.
8Јер питај пређашњи нараштај, и настани да разабереш од отаца њихових;
9Want wij zijn van gisteren en weten niet; dewijl onze dagen op de aarde een schaduw zijn.
9Јер смо ми јучерашњи, и не знамо ништа, јер су наши дани на земљи сен.
10Zullen die u niet leren, tot u spreken, en uit hun hart redenen voortbrengen?
10Неће ли те они научити? Неће ли ти казати и из срца свог изнети речи?
11Verheft zich de bieze zonder slijk? Groeit het rietgras zonder water?
11Ниче ли сита без влаге? Расте ли рогоз без воде?
12Als het nog in zijn groenigheid is, hoewel het niet afgesneden wordt, nochtans verdort het voor alle gras.
12Док се још зелени, док се не покоси, суши се пре сваке траве.
13Alzo zijn de paden van allen, die God vergeten; en de verwachting des huichelaars zal vergaan.
13Такве су стазе свих који заборављају Бога, и надање лицемерово пропада.
14Van denwelke zijn hoop walgen zal; en zijn vertrouwen zal zijn een huis der spinnekop.
14Његово се надање подлама и уздање је његово кућа паукова;
15Hij zal op zijn huis leunen, maar het zal niet bestaan; hij zal zich daaraan vasthouden, maar het zal niet staande blijven.
15Наслони се на кућу своју, али она не стоји тврдо; ухвати се за њу, али се она не може одржати.
16Hij is sappig voor de zon, en zijn scheuten gaan over zijn hof uit.
16Зелени се на сунцу, и у врх врта његовог пружају се огранци његови;
17Zijn wortelen worden bij de springader ingevlochten; hij ziet een stenige plaats.
17Жиле његове заплећу се код извора, и на месту каменитом шири се;
18Maar als God hem verslindt uit zijn plaats, zo zal zij hem loochenen, zeggende: Ik heb u niet gezien.
18Али кад се ишчупа из места свог, оно га се одриче: Нисам те видело.
19Zie, dat is vreugde zijns wegs; en uit het stof zullen anderen voortspruiten.
19Ето, то је радост од његова пута; а из праха ниче други.
20Zie, God zal den oprechte niet verwerpen; Hij vat ook de boosdoeners niet bij de hand;
20Гле, Бог не одбацује доброг, али не прихвата за руку зликовца.
21Totdat Hij uw mond met gelach vervulle, en uw lippen met gejuich.
21Још ће напунити уста твоја смеха и усне твоје попевања.
22Uw haters zullen met schaamte bekleed worden; en de tent der goddelozen zal niet meer zijn.
22Ненавидници твоји обући ће се у срамоту, и шатора безбожничког неће бити.