¹Gelijk de sneeuw in den zomer, en gelijk de regen in den oogst, alzo past den zot de eer niet.

¹Као снег у лето и дажд о жетви, тако не доликује безумноме част.

²Gelijk de mus is tot wegzweven, gelijk een zwaluw tot vervliegen, alzo zal een vloek, die zonder oorzaak is, niet komen.

²Као врабац кад прхне и ласта кад одлети, тако клетва незаслужена неће доћи.

³Een zweep is voor het paard, een toom voor den ezel, en een roede voor den rug der zotten.

³Бич коњу, узда магарцу, а батина безумницима на леђа.

⁴Antwoord den zot naar zijn dwaasheid niet, opdat gij ook hem niet gelijk wordt.

⁴Не одговарај безумнику по безумљу његовом, да не будеш и ти као он.

⁵Antwoord den zot naar zijn dwaasheid, opdat hij in zijn ogen niet wijs zij.

⁵Одговори безумнику према безумљу његовом, да не мисли да је мудар.

⁶Hij snijdt zich de voeten af, en drinkt geweld, die boodschappen zendt door de hand van een zot.

⁶Ко шаље безумника да му шта сврши, он одсеца себи ноге и пије неправду.

⁷Hef de benen van den kreupele op; alzo is een spreuk in den mond der zotten.

⁷Како хроми храмље ногама својим, таква је беседа у устима безумних.

⁸Gelijk hij, die een edel gesteente in een slinger bindt, alzo is hij, die den zot eer geeft.

⁸Као да баца драги камен у гомилу камења, тако ради ко чини част безумноме.

⁹Gelijk een doorn gaat in de hand eens dronkaards, alzo is een spreuk in den mond der zotten.

⁹Као трн кад дође у руку пијаноме, таква је беседа у устима безумних.

¹⁰De groten doen een iegelijk verdriet aan, en huren de zotten, en huren de overtreders.

¹⁰Много муке задаје свима ко плаћа безумнику и ко плаћа преступницима.

¹¹Gelijk een hond tot zijn uitspuwsel wederkeert, alzo herneemt de zot zijn dwaasheid.

¹¹Као што се пас повраћа на своју бљувотину, тако безумник понавља своје безумље.

¹²Hebt gij een man gezien, die wijs in zijn ogen is! Van een zot is meer verwachting dan van hem.

¹²Јеси ли видео човека који мисли да је мудар? Више има надања од безумнога него од њега.

¹³De luiaard zegt: Er is een felle leeuw op den weg, een leeuw is op de straten.

¹³Лењивац говори: Љути је лав на путу, лав је на улицама.

¹⁴Een deur keert om op haar herre, alzo de luiaard op zijn bed.

¹⁴Као што се врата обрћу на чеповима својим, тако ленивац на постељи својој.

¹⁵De luiaard verbergt zijn hand in den boezem, hij is te moede, om die weder tot zijn mond te brengen.

¹⁵Ленивац крије руку своју у недра, тешко му је принети је к устима.

¹⁶De luiaard is wijzer in zijn ogen, dan zeven, die met rede antwoorden.

¹⁶Ленивац мисли да је мудрији од седморице који одговарају разумно.

¹⁷De voorbijgaande, die zich vertoornt in een twist, die hem niet aangaat, is gelijk die een hond bij de oren grijpt.

¹⁷Пса за уши хвата ко се пролазећи жести за туђу распру.

¹⁸Gelijk een, die zich veinst te razen, die vuursprankelen, pijlen en dodelijke dingen werpt;

¹⁸Какав је безумник који баца искре и стреле смртне,

¹⁹Alzo is een man, die zijn naaste bedriegt, en zegt: Jok ik er niet mede?

¹⁹Такав је сваки који превари ближњег свог па онда вели: Шалио сам се.

²⁰Als er geen hout is, gaat het vuur uit; en als er geen oorblazer is, wordt het gekijf gestild.

²⁰Кад нестане дрва, угаси се огањ; тако кад нема опадача, престаје распра.

²¹De dove kool is om de vurige kool, en het hout om het vuur; alzo is een kijfachtig man, om twist te ontsteken.

²¹Угаљ је за жеравицу, дрва за огањ, а човек свадљивац да распаљује свађу.

²²De woorden des oorblazers zijn als dergenen, die geslagen zijn, en die dalen in het binnenste des buiks.

²²Речи су опадачеве као речи избијених, али силазе унутра у трбух.

²³Brandende lippen, en een boos hart, zijn als een potscherf met schuim van zilver overtogen.

²³Као сребрна пена којом се обложи цреп, такве су усне непријатељске и зло срце.

²⁴Die haat draagt, gelaat zich vreemd met zijn lippen; maar in zijn binnenste stelt hij bedrog aan.

²⁴Ненавидник се претвара устима својим, а у срцу слаже превару.

²⁵Als hij met zijn stem smeekt, geloof hem niet, want zeven gruwelen zijn in zijn hart.

²⁵Кад говори умиљатим гласом, не веруј му, јер му је у срцу седам гадова.

²⁶Wiens haat door bedrog bedekt is, diens boosheid zal in de gemeente geopenbaard worden.

²⁶Мржња се покрива лукавством, али се злоћа њена открива на збору.

²⁷Die een kuil graaft, zal er in vallen, en die een steen wentelt, op hem zal hij wederkeren.

²⁷Ко јаму копа, у њу ће пасти; и ко камен ваља, на њега ће се превалити.

²⁸Een valse tong haat degenen, die zij verbrijzelt; en een gladde mond maakt omstoting.

²⁸Језик лажан мрзи на оне које сатире, и уста која ласкају граде погибао.