¹Mijn zoon! zo gij voor uw naaste borg geworden zijt, voor een vreemde uw hand toegeklapt hebt;

¹Сине мој, кад се подјемчиш за пријатеља свог, и даш руку своју туђинцу,

²Gij zijt verstrikt met de redenen uws monds; gij zijt gevangen met de redenen uws monds.

²Везао си се речима уста својих, ухватио си се речима уста својих.

³Doe nu dit, mijn zoon! en red u, dewijl gij in de hand uws naasten gekomen zijt; ga, onderwerp uzelven, en sterk uw naaste.

³Зато учини тако, сине мој, и опрости се, јер си допао у руке ближњему свом; иди, припадни, и навали на ближњег свог.

⁴Laat uw ogen geen slaap toe, noch uw oogleden sluimering.

⁴Не дај сна очима својим, ни веђама својим дрема.

⁵Red u, als een ree uit de hand des jagers, en als een vogel uit de hand des vogelvangers.

⁵Отми се као срна из руке ловцу, и као птица из руке птичару.

⁶Ga tot de mier, gij luiaard! zie haar wegen, en word wijs;

⁶Иди к мраву, лењивче, гледај путеве његове, и омудрај.

⁷Dewelke, geen overste, ambtman noch heerser hebbende,

⁷Нема вођу ни управитеља ни господара;

⁸Haar brood bereidt in den zomer, haar spijs vergadert in den oogst.

⁸И опет приправља лети себи храну, збира уз жетву пићу своју.

⁹Hoe lang zult gij, luiaard, nederliggen? Wanneer zult gij van uw slaap opstaan?

⁹Докле ћеш, лењивче, лежати? Кад ћеш устати од сна свог?

¹⁰Een weinig slapens, een weinig sluimerens, een weinig handvouwens, al nederliggende;

¹⁰Док мало проспаваш, док мало продремљеш, док мало склопиш руке да прилегнеш,

¹¹Zo zal uw armoede u overkomen als een wandelaar, en uw gebrek als een gewapend man.

¹¹У том ће доћи сиромаштво твоје као путник и оскудица твоја као оружан човек.

¹²Een Belialsmens, een ondeugdzaam man gaat met verkeerdheid des monds om;

¹²Човек неваљао и нитков ходи са злим устима;

¹³Wenkt met zijn ogen, spreekt met zijn voeten, leert met zijn vingeren;

¹³Намигује очима, говори ногама, показује прстима;

¹⁴In zijn hart zijn verkeerdheden, hij smeedt te aller tijd kwaad; hij werpt twisten in.

¹⁴Свака му је опачина у срцу, кује зло свагда, замеће свађу.

¹⁵Daarom zal zijn verderf haastelijk komen; hij zal schielijk verbroken worden, dat er geen genezen aan zij.

¹⁵Зато ће уједанпут доћи погибао његова, часом ће се сатрти и неће бити лека.

¹⁶Deze zes haat de HEERE; ja, zeven zijn Zijn ziel een gruwel:

¹⁶На ово шесторо мрзи Господ, и седмо је гад души његовој:

¹⁷Hoge ogen, een valse tong, en handen, die onschuldig bloed vergieten;

¹⁷Очи поносите, језик лажљив и руке које проливају крв праву,

¹⁸Een hart, dat ondeugdzame gedachten smeedt; voeten, die zich haasten, om tot kwaad te lopen;

¹⁸Срце које кује зле мисли, ноге које брзо трче на зло,

¹⁹Een vals getuige, die leugenen blaast; en die tussen broederen krakelen inwerpt.

¹⁹Лажан сведок који говори лаж, и ко замеће свађу међу браћом.

²⁰Mijn zoon, bewaar het gebod uws vaders, en verlaat de wet uwer moeder niet.

²⁰Чувај, сине мој, заповест оца свог, и не остављај науке матере своје.

²¹Bind ze steeds aan uw hart, hecht ze aan uw hals.

²¹Привежи их себи на срце засвагда, и свежи их себи око грла.

²²Als gij wandelt, zal dat u geleiden; als gij nederligt, zal het over u de wacht houden; als gij wakker wordt, zal hetzelve met u spreken.

²²Куда год пођеш, водиће те; кад заспиш, чуваће те; кад се пробудиш, разговараће те;

²³Want het gebod is een lamp, en de wet is een licht, en de bestraffingen der tucht zijn de weg des levens;

²³Јер је заповест жижак, и наука је видело, и пут је животни карање које поучава;

²⁴Om u te bewaren voor de kwade vrouw, voor het gevlei der vreemde tong.

²⁴Да те чувају од зле жене, од језика којим ласка жена туђа.

²⁵Begeer haar schoonheid niet in uw hart, en laat ze u niet vangen met haar oogleden.

²⁵Не зажели у срцу свом лепоту њену, и немој да те ухвати веђама својим.

²⁶Want door een vrouw, die een hoer is, komt men tot een stuk broods; en eens mans huisvrouw jaagt de kostelijke ziel.

²⁶Јер са жене курве спада човек на комад хлеба, и жена пуста лови драгоцену душу.

²⁷Zal iemand vuur in zijn boezem nemen, dat zijn klederen niet verbrand worden?

²⁷Хоће ли ко узети огња у недра, а хаљине да му се не упале?

²⁸Zal iemand op kolen gaan, dat zijn voeten niet branden?

²⁸Хоће ли ко ходити по живом угљевљу, а ногу да не ожеже?

²⁹Alzo die tot zijns naasten huisvrouw ingaat; al wie haar aanroert, zal niet onschuldig gehouden worden.

²⁹Тако бива ономе који иде к жени ближњег свог; неће бити без кривице ко је се год дотакне.

³⁰Men doet een dief geen verachting aan, als hij steelt om zijn ziel te vullen, dewijl hij honger heeft;

³⁰Не срамоте лупежа који украде да насити душу своју, будући гладан;

³¹En gevonden zijnde, vergeldt hij het zevenvoudig; hij geeft al het goed van zijn huis.

³¹Него кад га ухвате плати самоседмо, да све имање дома свог.

³²Maar die met een vrouw overspel doet, is verstandeloos; hij verderft zijn ziel, die dat doet;

³²Али ко учини прељубу са женом, безуман је, душу своју губи ко тако чини;

³³Plage en schande zal hij vinden, en zijn smaad zal niet uitgewist worden.

³³Муке и руга допада, и срамота се његова не може избрисати.

³⁴Want jaloersheid is een grimmigheid des mans; en in den dag der wraak zal hij niet verschonen.

³⁴Јер је љубавна сумња жестока у мужа и не штеди на дан освете;

³⁵Hij zal geen verzoening aannemen; en hij zal niet bewilligen, ofschoon gij het geschenk vergroot.

³⁵Не мари ни за какав откуп, и не прима ако ћеш и много дарова давати.