¹De opperste Wijsheid heeft Haar huis gebouwd; Zij heeft Haar zeven pilaren gehouwen.

¹Премудрост сазида себи кућу, и отеса седам ступова;

²Zij heeft Haar slachtvee geslacht. Zij heeft Haar wijn gemengd; ook heeft Zij Haar tafel toegericht.

²Покла стоку своју, раствори вино своје, и постави сто свој.

³Zij heeft Haar dienstmaagden uitgezonden; Zij nodigt op de tinnen van de hoogten der stad:

³Посла девојке своје, те зове сврх висина градских:

⁴Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts! Tot de verstandeloze zegt Zij:

⁴Ко је луд, нека се уврати овамо. И безумнима вели:

⁵Komt, eet van Mijn brood, en drinkt van den wijn, dien Ik gemengd heb.

⁵Ходите, једите хлеба мог, и пијте вино које сам растворила.

⁶Verlaat de slechtigheden, en leeft; en treedt in den weg des verstands.

⁶Оставите лудост и бићете живи, и идите путем разума.

⁷Wie den spotter tuchtigt, behaalt zich schande; en die den goddeloze bestraft, zijn schandvlek.

⁷Ко учи подсмевача, прима срамоту; и ко кори безбожника, прима руг.

⁸Bestraf den spotter niet, opdat hij u niet hate; bestraf den wijze, en hij zal u liefhebben.

⁸Не карај подсмевача да не омрзне на те; карај мудра, и љубиће те.

⁹Leer den wijze, zo zal hij nog wijzer worden; onderwijs den rechtvaardige, zo zal hij in leer toenemen.

⁹Кажи мудроме, и биће још мудрији; поучи праведног, и знаће више.

¹⁰De vreze des HEEREN is het beginsel der wijsheid, en de wetenschap der heiligen is verstand.

¹⁰Почетак је мудрости страх Господњи, и знање је светих ствари разум.

¹¹Want door Mij zullen uw dagen vermenigvuldigen, en de jaren des levens zullen u toegedaan worden.

¹¹Јер ће се мном умножити дани твоји и додаће ти се године животу.

¹²Indien gij wijs zijt, gij zijt wijs voor uzelven; en zijt gij een spotter, gij zult het alleen dragen.

¹²Ако будеш мудар, себи ћеш бити мудар; ако ли будеш подсмевач, сам ћеш теглити.

¹³Een zotte vrouw is woelachtig, de slechtigheid zelve, en weet niet met al.

¹³Жена безумна плаха је, луда и ништа не зна;

¹⁴En zij zit aan de deur van haar huis, op een stoel, op de hoge plaatsen der stad;

¹⁴И седи на вратима од куће своје на столици, на висинама градским,

¹⁵Om te roepen degenen, die op den weg voorbijgaan, die hun paden recht maken, zeggende:

¹⁵Те виче оне који пролазе, који иду право својим путем:

¹⁶Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts; en tot den verstandeloze zegt zij:

¹⁶Ко је луд? Нека се уврати овамо. И безумном говори:

¹⁷De gestolen wateren zijn zoet, en het verborgen brood is liefelijk.

¹⁷Вода је крадена слатка, и хлеб је сакривен угодан.

¹⁸Maar hij weet niet, dat aldaar doden zijn; haar genoden zijn in de diepten der hel.

¹⁸А он не зна да су онде мртваци и у дубоком гробу да су званице њене.