¹Loof den HEERE, mijn ziel! O HEERE, mijn God! Gij zijt zeer groot, Gij zijt bekleed met majesteit en heerlijkheid.

¹Благосиљај, душо моја, Господа! Господе, Боже мој, велик си веома, обукао си се у величанство и красоту.

²Hij bedekt Zich met het licht, als met een kleed; Hij rekt den hemel uit als een gordijn.

²Обукао си светлост као хаљину, разапео небо као шатор;

³Die Zijn opperzalen zoldert in de wateren, Die van de wolken Zijn wagen maakt, Die op de vleugelen des winds wandelt.

³Водом си покрио дворове своје, облаке начинио си да су Ти кола, идеш на крилима ветреним.

⁴Hij maakt Zijn engelen geesten, Zijn dienaars tot een vlammend vuur.

⁴Чиниш ветрове да су Ти анђели, пламен огњени да су Ти слуге.

⁵Hij heeft de aarde gegrond op haar grondvesten; zij zal nimmermeer noch eeuwiglijk wankelen.

⁵Утврдио си земљу на темељима њеним, да се не помести на век века.

⁶Gij hadt ze met den afgrond als een kleed overdekt; de wateren stonden boven de bergen.

⁶Безданом као хаљином оденуо си је; на горама стоје воде.

⁷Van Uw schelden vloden zij, zij haastten zich weg voor de stem Uws donders.

⁷Од претње Твоје беже, од громовног гласа Твог теку.

⁸De bergen rezen op, de dalen daalden, ter plaatse, die Gij voor hen gegrond hadt.

⁸Излазе на горе и силазе у долине, на место које си им утврдио.

⁹Gij hebt een paal gesteld, dien zij niet overgaan zullen; zij zullen de aarde niet weder bedekken.

⁹Поставио си међу, преко које не прелазе, и не враћају се да покрију земљу.

¹⁰Die de fonteinen uitzendt door de dalen, dat zij tussen de gebergten henen wandelen.

¹⁰Извео си изворе по долинама, између гора теку воде.

¹¹Zij drenken al het gedierte des velds; de woudezels breken er hun dorst mede.

¹¹Напајају све звери пољске; дивљи магарци гасе жеђ своју.

¹²Bij dezelve woont het gevogelte des hemels, een stem gevende van tussen de takken.

¹²На њима птице небеске живе; кроз гране разлеже се глас њихов.

¹³Hij drenkt de bergen uit Zijn opperzalen; de aarde wordt verzadigd van de vrucht Uwer werken.

¹³Напајаш горе с висина својих, плодовима дела Твојих сити се земља.

¹⁴Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten, en het kruid tot dienst des mensen, doende het brood uit de aarde voortkomen.

¹⁴Дајеш те расте трава стоци, и зелен на корист човеку, да би извадио хлеб из земље.

¹⁵En den wijn, die het hart des mensen verheugt, doende het aangezicht blinken van olie; en het brood, dat het hart des mensen sterkt.

¹⁵И вино весели срце човеку, и лице се светли од уља, и хлеб срце човеку крепи.

¹⁶De bomen des HEEREN worden verzadigd, de cederbomen van Libanon, die Hij geplant heeft;

¹⁶Сите се дрвета Божија, кедри ливански, које си посадио.

¹⁷Alwaar de vogeltjes nestelen; des ooievaars huis zijn de dennebomen.

¹⁷На њима птице вију гнезда; станак је родин на јелама.

¹⁸De hoge bergen zijn voor de steenbokken; de steenrotsen zijn een vertrek voor de konijnen.

¹⁸Горе високе дивокозама, камен је уточиште зечевима.

¹⁹Hij heeft de maan gemaakt tot de gezette tijden, de zon weet haar ondergang.

¹⁹Створио си месец да показује времена, сунце познаје запад свој.

²⁰Gij beschikt de duisternis, en het wordt nacht, in denwelken al het gedierte des wouds uittreedt:

²⁰Стереш таму, и бива ноћ, по којој излази све зверје шумско;

²¹De jonge leeuwen, briesende om een roof, en om hun spijs van God te zoeken.

²¹Лавови ричу за пленом, и траже од Бога хране себи.

²²De zon opgaande, maken zij zich weg, en liggen neder in hun holen.

²²Сунце гране, и они се сакривају и лежу у ложе своје.

²³De mens gaat dan uit tot zijn werk, en naar zijn arbeid tot den avond toe.

²³Излази човек на посао свој, и на рад свој до вечера.

²⁴Hoe groot zijn Uw werken, o HEERE! Gij hebt ze alle met wijsheid gemaakt; het aardrijk is vol van Uw goederen.

²⁴Како је много дела Твојих, Господе! Све си премудро створио; пуна је земља блага Твог.

²⁵Deze zee, die groot en wijd van ruimte is, daarin is het wriemelende gedierte, en dat zonder getal, kleine gedierten met grote.

²⁵Гле, море велико и широко, ту гмижу без броја, животиња мала и велика;

²⁶Daar wandelen de schepen, en de Leviathan, dien Gij geformeerd hebt, om daarin te spelen.

²⁶Ту лађе плове, крокодил, ког си створио да се игра по њему.

²⁷Zij allen wachten op U, dat Gij hun hun spijze geeft te zijner tijd.

²⁷Све Тебе чека, да им дајеш пићу на време.

²⁸Geeft Gij ze hun, zij vergaderen ze; doet Gij Uw hand open, zij worden met goed verzadigd.

²⁸Дајеш им, примају; отвориш руку своју, сите се добра.

²⁹Verbergt Gij Uw aangezicht, zij worden verschrikt; neemt Gij hun adem weg, zij sterven, en zij keren weder tot hun stof.

²⁹Одвратиш лице своје, жалосте се; узмеш им дух, гину, и у прах свој враћају се.

³⁰Zendt Gij Uw Geest uit, zo worden zij geschapen, en Gij vernieuwt het gelaat des aardrijks.

³⁰Пошаљеш дух свој, постају, и понављаш лице земљи.

³¹De heerlijkheid des HEEREN zij tot in der eeuwigheid; de HEERE verblijde Zich in Zijn werken.

³¹Слава Господу увек; нек се весели Господ за дела своја!

³²Als Hij de aarde aanschouwt, zo beeft zij; als Hij de bergen aanroert, zo roken zij.

³²Он погледа на земљу, и она се тресе; дотакне се гора, и диме се.

³³Ik zal den HEERE zingen in mijn leven; ik zal mijn God psalmzingen, terwijl ik nog ben.

³³Певаћу Господу за живота свог; хвалићу Бога свог док сам год.

³⁴Mijn overdenking van Hem zal zoet zijn; ik zal mij in den HEERE verblijden.

³⁴Нека Му буде мила беседа моја! Веселићу се о Господу.

³⁵De zondaars zullen van de aarde verdaan worden, en de goddelozen zullen niet meer zijn. Loof den HEERE, mijn ziel! Hallelujah!

³⁵Нека нестане грешника са земље, и безбожника нека не буде више! Благосиљај, душо моја, Господа! Алилуја!