¹De spreuken van Salomo, den zoon van David, den koning van Israel,

¹Davut oğlu İsrail Kralı Süleymanın özdeyişleri:

²Om wijsheid en tucht te weten; om te verstaan redenen des verstands;

²Bu özdeyişler, bilgeliğe ve terbiyeye ulaşmak,Akıllıca sözleri anlamak,

³Om aan te nemen onderwijs van goed verstand, gerechtigheid, en recht, en billijkheden;

³Başarıya götüren terbiyeyi edinipDoğru, haklı ve adil olanı yapmak,

⁴Om den slechten kloekzinnigheid te geven, den jongeling wetenschap en bedachtzaamheid.

⁴Saf kişiyi ihtiyatlı,Genç adamı bilgili ve sağgörülü kılmak içindir.

⁵Die wijs is, zal horen, en zal in lere toenemen; en die verstandig is, zal wijzen raad bekomen.

⁵Özdeyişlerle benzetmeleri,Bilgelerin sözleriyle bilmecelerini anlamak içinBilge kişi dinlesin ve kavrayışını artırsın,Akıllı kişi yaşam hüneri kazansın.

⁶Om te verstaan een spreuk en de uitlegging, de woorden der wijzen en hun raadselen.

⁷RAB korkusudur bilginin temeli.Ahmaklarsa bilgeliği ve terbiyeyi küçümser.

⁷De vrees des HEEREN is het beginsel der wetenschap; de dwazen verachten wijsheid en tucht.

⁸Oğlum, babanın uyarılarına kulak ver,Annenin öğrettiklerinden ayrılma.

⁸Mijn zoon! hoor de tucht uws vaders, en verlaat de leer uwer moeder niet;

⁹Çünkü bunlar başın için sevimli bir çelenk,Boynun için gerdanlık olacaktır.

⁹Want zij zullen uw hoofd een aangenaam toevoegsel zijn, en ketenen aan uw hals.

¹⁰Oğlum, seni ayartmaya çalışan günahkârlara teslim olma.

¹⁰Mijn zoon! indien de zondaars u aanlokken, bewillig niet;

¹¹Şöyle diyebilirler:‹‹Bizimle gel,Adam öldürmek için pusuya yatalım,Zevk uğruna masum kişileri tuzağa düşürelim.

¹¹Indien zij zeggen: Ga met ons, laat ons loeren op bloed, ons versteken tegen den onschuldige, zonder oorzaak;

¹²Onları ölüler diyarı gibi diri diri,Ölüm çukuruna inenler gibiBütünüyle yutalım.

¹²Laat ons hen levend verslinden, als het graf; ja, geheel en al, gelijk die in den kuil nederdalen;

¹³Bir sürü değerli mal ele geçirir,Evlerimizi ganimetle doldururuz.

¹³Alle kostelijk goed zullen wij vinden, onze huizen zullen wij met roof vullen.

¹⁴Gel, sen de bize katıl,Tek bir kesemiz olacak.››

¹⁴Gij zult uw lot midden onder ons werpen; wij zullen allen een buidel hebben.

¹⁵Oğlum, böyleleriyle gitme,Onların tuttuğu yoldan uzak dur.

¹⁵Mijn zoon! wandel niet met hen op den weg; weer uw voet van hun pad.

¹⁶Çünkü ayakları kötülüğe koşar,Çekinmeden kan dökerler.

¹⁶Want hun voeten lopen ten boze; en zij haasten zich om bloed te storten.

¹⁷Kuşların gözü önünde ağ sermek boşunadır.

¹⁷Zekerlijk, het net wordt tevergeefs gespreid voor de ogen van allerlei gevogelte;

¹⁸Başkasına pusu kuran kendi kurduğu pusuya düşer.Yalnız kendi canıdır tuzağa düşürdüğü.

¹⁸En deze loeren op hun eigen bloed, en versteken zich tegen hun zielen.

¹⁹Haksız kazanca düşkün olanların sonu böyledir.Bu düşkünlük onları canlarından eder.

¹⁹Zo zijn de paden van een iegelijk, die gierigheid pleegt; zij zal de ziel van haar meester vangen.

²⁰Bilgelik dışarıda yüksek sesle haykırıyor,Meydanlarda sesleniyor.

²⁰De opperste Wijsheid roept overluid daar buiten; Zij verheft haar stem op de straten.

²¹Kalabalık sokak başlarında bağırıyor,Kentin giriş kapılarında sözlerini duyuruyor:

²¹Zij roept in het voorste der woelingen; aan de deuren der poorten spreekt Zij Haar redenen in de stad;

²²‹‹Ey budalalar, budalalığı ne zamana dek seveceksiniz?Alaycılar ne zamana dek alay etmekten zevk alacak?Akılsızlar ne zamana dek bilgiden nefret edecek?

²²Gij slechten! hoe lang zult gij de slechtigheid beminnen, en de spotters voor zich de spotternij begeren, en de zotten wetenschap haten?

²³Uyardığımda yola gelin, o zaman size yüreğimi açar,Sözlerimi anlamanıza yardım ederim.

²³Keert u tot Mijn bestraffing; ziet, Ik zal Mijn Geest ulieden overvloediglijk uitstorten; Ik zal Mijn woorden u bekend maken.

²⁴Ama sizi çağırdığım zaman beni reddettiniz.Elimi uzattım, umursayan olmadı.

²⁴Dewijl Ik geroepen heb, en gijlieden geweigerd hebt; Mijn hand uitgestrekt heb, en er niemand was, die opmerkte;

²⁵Duymazlıktan geldiniz bütün öğütlerimi,Uyarılarımı duymak istemediniz.

²⁵En gij al Mijn raad verworpen, en Mijn bestraffing niet gewild hebt;

²⁶Bu yüzden ben de felaketinize sevineceğim.Belaya uğradığınızda,Bela üzerinize bir fırtına gibi geldiğinde,Bir kasırga gibi geldiğinde felaketiniz,Sıkıntıya, kaygıya düştüğünüzde,Sizinle alay edeceğim.

²⁶Zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen; Ik zal spotten, wanneer uw vreze komt.

²⁸O zaman beni çağıracaksınız,Ama yanıtlamayacağım.Var gücünüzle arayacaksınız beni,Ama bulamayacaksınız.

²⁷Wanneer uw vreze komt gelijk een verwoesting, en uw verderf aankomt als een wervelwind; wanneer u benauwdheid en angst overkomt;

²⁹Çünkü bilgiden nefret ettiniz.RABden korkmayı reddettiniz.

²⁸Dan zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden; zij zullen Mij vroeg zoeken, maar zullen Mij niet vinden;

³⁰Öğütlerimi istemediniz,Uyarılarımın tümünü küçümsediniz.

²⁹Daarom, dat zij de wetenschap gehaat hebben, en de vreze des HEEREN niet hebben verkoren.

³¹Bu nedenle tuttuğunuz yolun meyvesini yiyeceksiniz,Kendi düzenbazlığınıza doyacaksınız.

³⁰Zij hebben in Mijn raad niet bewilligd; al Mijn bestraffingen hebben zij versmaad;

³²Bön adamlar dönekliklerinin kurbanı olacak.Akılsızlar kaygısızlıklarının içinde yok olup gidecek.

³¹Zo zullen zij eten van de vrucht van hun weg, en zich verzadigen met hun raadslagen.

³³Ama beni dinleyen güvenlik içinde yaşayacak,Kötülükten korkmayacak, huzur bulacak.››

³²Want de afkering der slechten zal hen doden, en de voorspoed der zotten zal hen verderven.

³³Maar die naar Mij hoort, zal zeker wonen, en hij zal gerust zijn van de vreze des kwaads.