1Homo, naskita de virino, Havas mallongan vivon kaj abundon da afliktoj.
1力言人生是短暂且可悲
2Kiel floro li elkreskas kaj velkas; Li forkuras kiel ombro kaj ne restas.
2他生长如花，又遭割下；他飞去如影，并不停留。
3Kaj kontraux tia Vi malfermas Viajn okulojn, Kaj min Vi vokas al jugxo kun Vi!
3这样的人你还睁眼看他，又把他带到你跟前受审吗？
4CXu povas purulo deveni de malpurulo? Neniu.
4谁能使洁净出于污秽呢？无人有此本事。
5Se liaj tagoj estas difinitaj, la nombro de liaj monatoj estas cxe Vi; Vi difinis lian limon, kiun li ne transpasos.
5人的日子既然被限定，他的月数亦在乎你，你也定下他的界限，使他不能越过。
6Deturnu do Vin de li, ke li estu trankvila, GXis venos lia tempo, kiun li sopiras kiel dungito.
6就求你转眼不看他，使他得歇息，直等到他像雇工一样享受他的日子。
7Arbo havas esperon, se gxi estas dehakita, ke gxi denove sxangxigxos, Kaj gxi ne cxesos kreskigi brancxojn.
7树木常有希望，树木若被砍下，也会再发芽，嫩枝仍生长不息。
8Se gxia radiko maljunigxis en la tero, Kaj gxia trunko mortas en polvo,
8虽然树根衰老在地里，树干也枯死在土中，
9Tamen, eksentinte la odoron de akvo, gxi denove verdigxas, Kaj kreskas plue, kvazaux jxus plantita.
9一有水气，就会萌芽，又生长枝条如新栽的树一样。
10Sed homo mortas kaj malaperas; Kiam la homo finigxis, kie li estas?
10人死了，就化为乌有；人一气绝就不在了。
11Forfluas la akvo el lago, Kaj rivero elcxerpigxas kaj elsekigxas:
11海洋中的水消失，江河枯竭干涸，
12Tiel homo kusxigxas, kaj ne plu levigxas; Tiel longe, kiel la cxielo ekzistas, ili ne plu vekigxos, Nek revigligxos el sia dormado.
12人也是这样一躺下去，就不再起来，直到天都没有了还不醒过来，也不能从睡眠中被唤醒。
13Ho, se Vi kasxus min en SXeol, Se Vi kasxus min gxis la momento, kiam pasos Via kolero, Se Vi difinus por mi templimon kaj poste rememorus min!
13但愿你把我藏在阴间，把我隐藏，直到你的怒气过去；愿你为我定一个期限，好记念我。
14Kiam homo mortas, cxu li poste povas revivigxi? Dum la tuta tempo de mia batalado mi atendus, GXi venos mia forsxangxo.
14人若死了，怎能再活呢？我要在我一切劳苦的日子等待，等到我得释放的时候来到。
15Vi vokus, kaj mi respondus al Vi; Vi ekdezirus la faritajxon de Viaj manoj.
15你一呼叫，我就回答你，你必渴慕你手所作的。
16Nun Vi kalkulas miajn pasxojn; Ne konservu mian pekon;
16但现在你数点我的脚步，必不再鉴察我的罪过，
17Sigelu en paketo miajn malbonagojn, Kaj kovru mian kulpon.
17我的过犯被你封在囊中，我的罪孽你以灰泥遮盖了。
18Sed monto, kiu falas, malaperas; Kaj roko forsxovigxas de sia loko;
18山崩下坠，岩石挪开原处；
19SXtonojn forlavas la akvo, Kaj gxia disversxigxo fordronigas la polvon de la tero: Tiel Vi pereigas la esperon de homo.
19流水磨蚀石头，水的泛溢冲去地上的尘土，你也这样灭绝人的指望。
20Vi premas lin gxis fino, kaj li foriras; Li sxangxas sian vizagxon, kaj Vi forigas lin.
20你永远胜过人，人就去世，你改变他的容貌，把他遣走。
21Se liaj infanoj estas honorataj, li tion ne scias; Se ili estas humiligataj, li tion ne rimarkas.
21他的儿女得尊荣，他并不晓得，他们降为卑，他也不觉得，
22Nur lia propra korpo lin doloras, Nur pri sia propra animo li suferas.
22只觉自己身上的痛苦，为自己悲哀。”