¹Al la hxorestro. Por sxusxan-eduto. Instrua verko de David, kiam li militis kun Sirio Mezopotamia kaj kun Sirio Coba, kaj kiam Joab, revenante, batis dek du mil Edomidojn en la Valo de Salo. Ho Dio, Vi forlasis nin, Vi disbatis nin; Vi koleris; rekonsolu nin.

¹To the Overseer. — `Concerning the Lily of Testimony,` a secret treasure of David, to teach, in his striving with Aram-Naharaim, and with Aram-Zobah, and Joab turneth back and smiteth Edom in the valley of Salt — twelve thousand. O God, Thou hadst cast us off, Thou hadst broken us — hadst been angry! — Thou dost turn back to us.

²Vi ekskuis la teron kaj fendis gxin; Resanigu gxiajn vundojn, cxar gxi sxanceligxas.

²Thou hast caused the land to tremble, Thou hast broken it, Heal its breaches, for it hath moved.

³Vi sentigis al Via popolo pezan sorton; Vi trinkigis al ni vinon senkonsciigan.

³Thou hast shewn Thy people a hard thing, Thou hast caused us to drink wine of trembling.

⁴Sed Vi donis standardon al tiuj, kiuj Vin timas, Por ke ili gxin levu pro la vero. Sela.

⁴Thou hast given to those fearing thee an ensign. To be lifted up as an ensign Because of truth. Selah.

⁵Por ke liberigxu Viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj auxskultu min.

⁵That Thy beloved ones may be drawn out, Save [with] Thy right hand, and answer us.

⁶Dio diris en Sia sanktejo:Mi triumfos; Mi dividos SXehxemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.

⁶God hath spoken in His holiness: I exult — I apportion Shechem, And the valley of Succoth I measure,

⁷Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.

⁷Mine [is] Gilead, and mine [is] Manasseh, And Ephraim [is] the strength of my head, Judah [is] my lawgiver,

⁸Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi jxetos Mian sxuon; Super Filisxtujo Mi triumfe krios.

⁸Moab [is] my pot for washing, over Edom I cast my shoe, Shout, concerning me, O Philistia.

⁹Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min gxis Edom?

⁹Who doth bring me [to] a city of bulwarks? Who hath led me unto Edom?

¹⁰CXu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.

¹⁰Is it not Thou, O God? hast Thou cast us off? And dost Thou not go forth, O God, with our hosts!

¹¹Donu al ni helpon kontraux la malamiko; Vanta estas helpo de homo.

¹¹Give to us help from adversity, And vain [is] the deliverance of man.

¹²Kun Dio ni faros heroajxojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.

¹²In God we do mightily, And He treadeth down our adversaries!