1Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;
1باركي يا نفسي الرب. يا رب الهي قد عظمت جدا مجدا وجلالا لبست.
2Vi, kiu estas cxirkauxkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la cxielon kiel tapisxon;
2اللابس النور كثوب الباسط السموات كشقّة.
3Kiu arangxas sur la akvo Siajn cxambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;
3المسقف علاليه بالمياه الجاعل السحاب مركبته الماشي على اجنحة الريح
4Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;
4الصانع ملائكته رياحا وخدامه نارا ملتهبة
5Kiu fondis la teron sur gxiaj fundamentoj, Ke gxi neniam sxanceligxos.
5المؤسس الارض على قواعدها فلا تتزعزع الى الدهر والابد.
6La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;
6كسوتها الغمر كثوب. فوق الجبال تقف المياه.
7De Via minaco gxi kuras, De la vocxo de Via tondro gxi forrapidas.
7من انتهارك تهرب من صوت رعدك تفر.
8GXi levigxas sur montojn, mallevigxas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por gxi.
8تصعد الى الجبال. تنزل الى البقاع الى الموضع الذي اسسته لها.
9Vi faris limon, kiun gxi ne superpasxos, Por ke gxi ne revenu por kovri la teron.
9وضعت لها تخما لا تتعداه. لا ترجع لتغطي الارض
10Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;
10المفجر عيونا في الاودية. بين الجبال تجري.
11Ili trinkigas cxiujn kampajn bestojn; Sovagxaj azenoj kvietigas sian soifon.
11تسقي كل حيوان البر. تكسر الفراء ظمأها.
12Apud ili logxas la birdoj cxielaj, El inter la brancxoj ili sonigas sian vocxon.
12فوقها طيور السماء تسكن. من بين الاغصان تسمع صوتا.
13Vi trinkigas la montojn el Viaj cxambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satigxas la tero.
13الساقي الجبال من علاليه. من ثمر اعمالك تشبع الارض.
14Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdajxon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.
14المنبت عشبا للبهائم وخضرة لخدمة الانسان لاخراج خبز من الارض
15Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizagxo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.
15وخمر تفرح قلب الانسان لإلماع وجهه اكثر من الزيت وخبز يسند قلب الانسان.
16Satigxas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;
16تشبع اشجار الرب ارز لبنان الذي نصبه.
17Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian logxejon sur abioj;
17حيث تعشش هناك العصافير اما اللقلق فالسرو بيته.
18La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifugxejo por la hirakoj.
18الجبال العالية للوعول الصخور ملجأ للوبار
19Li arangxis la lunon laux la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.
19صنع القمر للمواقيت الشمس تعرف مغربها.
20Vi sendas mallumon, kaj farigxas nokto, Dum kiu vagas cxiuj arbaraj bestoj;
20تجعل ظلمة فيصير ليل. فيه يدبّ كل حيوان الوعر.
21La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian mangxajxon.
21الاشبال تزمجر لتخطف ولتلتمس من الله طعامها.
22Kiam levigxas la suno, Ili sin kasxas kaj kusxigxas en siaj logxejoj.
22تشرق الشمس فتجتمع وفي مآويها تربض.
23Eliras homo por sia okupigxo, Por sia laboro gxis la vespero.
23الانسان يخرج الى عمله والى شغله الى المساء
24Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! CXion Vi faris kun sagxo; La tero estas plena de Viaj faritajxoj.
24ما اعظم اعمالك يا رب. كلها بحكمة صنعت. ملآنة الارض من غناك.
25Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampajxoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;
25هذا البحر الكبير الواسع الاطراف. هناك دبابات بلا عدد. صغار حيوان مع كبار.
26Tie iras sxipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke gxi tie ludu.
26هناك تجري السفن. لوياثان هذا خلقته ليلعب فيه.
27CXiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili mangxon en gxia tempo.
27كلها اياك تترجى لترزقها قوتها في حينه.
28Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satigxas de bonajxo.
28تعطيها فتلتقط. تفتح يدك فتشبع خيرا.
29Vi kasxas Vian vizagxon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.
29تحجب وجهك فترتاع. تنزع ارواحها فتموت والى ترابها تعود.
30Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreigxas; Kaj Vi renovigas la vizagxon de la tero.
30ترسل روحك فتخلق. وتجدد وجه الارض
31Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo gxoju pri Siaj faritajxoj.
31يكون مجد الرب الى الدهر. يفرح الرب باعماله.
32Li ekrigardas la teron, kaj gxi tremas; Li ektusxas la montojn, kaj ili fumigxas.
32الناظر الى الارض فترتعد. يمسّ الجبال فتدخن.
33Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.
33اغني للرب في حياتي. ارنم لالهي ما دمت موجودا.
34Agrabla estu al Li mia meditado; Mi gxojos pri la Eternulo.
34فيلذ له نشيدي وانا افرح بالرب.
35Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!
35لتبد الخطاة من الارض والاشرار لا يكونوا بعد. باركي يا نفسي الرب. هللويا