1Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni gxoje kriu al la rifugxejo de nia helpo.
1هلم نرنم للرب نهتف لصخرة خلاصنا.
2Ni venu antaux Lian vizagxon kun glorado, Per psalmoj ni gxoje kriu al Li.
2نتقدم امامه بحمد وبترنيمات نهتف له.
3CXar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Regxo super cxiuj dioj,
3لان الرب اله عظيم ملك كبير على كل الآلهة.
4Kiu havas en Sia mano la profundajxojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altajxoj de la montoj;
4الذي بيده مقاصير الارض وخزائن الجبال له.
5Al kiu apartenas la maro, kaj Li gxin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.
5الذي له البحر وهو صنعه ويداه سبكتا اليابسة
6Venu, ni klinigxu, ni jxetu nin teren, Ni genuu antaux la Eternulo, nia Kreinto.
6هلم نسجد ونركع ونجثو امام الرب خالقنا.
7CXar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia pasxtejo kaj la sxafoj de Lia mano. Hodiaux, se vi auxskultas Lian vocxon,
7لانه هو الهنا ونحن شعب مرعاه وغنم يده. اليوم ان سمعتم صوته
8Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,
8فلا تقسّوا قلوبكم كما في مريبة مثل يوم مسة في البرية
9Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.
9حيث جربني آباؤكم. اختبروني. ابصروا ايضا فعلي
10Kvardek jarojn Mi indignis kontraux tiu generacio, Kaj Mi diris:Ili estas popolo kun koro malgxusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;
10اربعين سنة مقت ذلك الجيل وقلت هم شعب ضال قلبهم وهم لم يعرفوا سبلي.
11Tial Mi jxuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.
11فاقسمت في غضبي لا يدخلون راحتي