¹Pli bona estas seka peco da pano, sed kun trankvileco, Ol domo plena de viando, kun malpaco.

¹Bedre en tør Bid Brød med fred end Huset fuldt af Sul med Trætte.

²Sagxa sklavo regos super filo hontinda, Kaj dividos heredon kune kun fratoj.

²Klog Træl bliver Herre over dårlig Søn og får lod og del mellem brødre.

³Fandujo estas por argxento, kaj forno por oro; Sed la korojn esploras la Eternulo.

³Digel til Sølv og Ovn til Guld, men den, der prøver Hjerter, er HERREN.

⁴Malbonfaranto obeas malbonajn busxojn; Malveremulo atentas malpian langon.

⁴Den onde hører på onde Læber, Løgneren lytter til giftige Tunger.

⁵Kiu mokas malricxulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kiu gxojas pri ies malfelicxo, tiu ne restos sen puno.

⁵Hvo Fattigmand spotter, håner hans Skaber, den skadefro slipper ikke for Straf.

⁶Nepoj estas krono por maljunuloj; Kaj gloro por infanoj estas iliaj gepatroj.

⁶De gamles Krone er Børnebørn, Sønners Stolthed er Fædre.

⁷Al malsagxulo ne konvenas alta parolado, Kaj ankoraux malpli al nobelo mensogado.

⁷Ypperlig Tale er ej for en Dåre, end mindre da Løgnfor den, som er ædel.

⁸Donaco estas juvelo en la okuloj de sia mastro; Kien ajn li sin turnos, li sukcesos.

⁸Som en Troldsten er Gave i Giverens Øjne; hvorhen den end vender sig, gør den sin Virkning.

⁹Kiu kovras kulpon, tiu sercxas amikecon; Sed kiu reparolas pri la afero, tiu disigas amikojn.

⁹Den, der dølger en Synd, søger Venskab, men den, der ripper op i en Sag, skiller Venner.

¹⁰Pli efikas riprocxo cxe sagxulo, Ol cent batoj cxe malsagxulo.

¹⁰Bedre virker Skænd på forstandig end hundrede Slag på en Tåbe.

¹¹Malbonulo sercxas nur ribelon; Sed terura sendato estos sendita kontraux lin.

¹¹Den onde har kun Genstridigbed for, men et skånselsløst Bud er udsendt imod ham.

¹²Pli bone estas renkonti ursinon, al kiu estas rabitaj gxiaj infanoj, Ol malsagxulon kun lia malsagxeco.

¹²Man kan møde en Bjørn, hvis Unger er taget, men ikke en Tåbe udi hans Dårskab.

¹³Kiu redonas malbonon por bono, El ties domo ne malaperos malbono.

¹³Den, der gengælder godt med ondt, fra hans Hus skal Vanheld ej vige.

¹⁴La komenco de malpaco estas kiel liberigo de akvo; Antaux ol gxi tro vastigxis, forlasu la malpacon.

¹⁴At yppe Strid er at åbne for Vand, hold derfor inde, før Strid bryder løs.

¹⁵Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Ambaux estas abomenajxo por la Eternulo.

¹⁵At frikende skyldig og dømme uskyldig, begge Dele er HERREN en Gru.

¹⁶Por kio servas mono en la mano de malsagxulo? CXu por acxeti sagxon, kiam li prudenton ne havas?

¹⁶Hvad hjælper Penge i Tåbens Hånd til at købe ham Visdom, når Viddet mangler?

¹⁷En cxiu tempo amiko amas, Kaj li farigxas frato en mizero.

¹⁷Ven viser Kærlighed når som helst, Broder fødes til Hjælp i Nød.

¹⁸Homo malsagxa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.

¹⁸Mand uden Vid giver Håndslag og går i Borgen for Næsten.

¹⁹Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu sercxas pereon.

¹⁹Ven af Kiv er Ven af Synd; at højne sin Dør er at attrå Fald.

²⁰Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas negxustan langon, tiu enfalos en malfelicxon.

²⁰Ej finder man Lykke, når Hjertet er vrangt, man falder i Våde, når Tungen er falsk.

²¹Kiu naskas malsagxulon, tiu havas cxagrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos gxojon.

²¹Den, der avler en Tåbe, får Sorg, Dårens Fader er ikke glad.

²²GXoja koro estas saniga; Kaj malgxoja spirito sekigas la ostojn.

²²Glad Hjerte er godt for Legemet, nedslået Sind suger Marv af Benene.

²³Kasxitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.

²³Den gudløse tager Gave i Løn for at bøje Rettens Gænge.

²⁴Antaux la vizagxo de prudentulo estas sagxo; Sed la okuloj de malsagxulo estas en la fino de la tero.

²⁴Visdom står den forstandige for Øje, Tåbens Blik er ved Jordens Ende.

²⁵Filo malsagxa estas cxagreno por sia patro, Kaj malgxojo por sia patrino.

²⁵Tåbelig Søn er sin Faders Sorg, Kvide for hende, som fødte ham.

²⁶Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.

²⁶At straffe den, der har Ret, er ilde, værre endnu at slå de ædle.

²⁷Kiu sxparas siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo sagxa.

²⁷Den, som har Kundskab tøjler sin Tale, Mand med Forstand er koldblodig.

²⁸Ecx malsagxulo, se li silentas, estas rigardata kiel sagxulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian busxon.

²⁸Selv Dåren, der tier, gælder for viis, forstandig er den, der lukker sine Læber.