¹De David. Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj mia tuta internajxo Lian sanktan nomon.

¹(Af David.) Min Sjæl, lov Herren, og alt i mig love hans hellige navn!

²Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj ne forgesu cxiujn Liajn bonfarojn.

²Min Sjæl, lov HERREN, og glem ikke alle hans Velgerninger!

³Li pardonas cxiujn viajn pekojn, Li sanigas cxiujn viajn malsanojn;

³Han, som tilgiver alle dine Misgerninger og læger alle dine Sygdomme,

⁴Li savas de la tombo vian vivon, Li kronas vin per boneco kaj favorkoreco;

⁴han, som udløser dit Liv fra Graven og kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed,

⁵Li satigas per bonajxoj vian maljunan agxon, Ke via juneco renovigxas kiel cxe aglo.

⁵han, som mætter din Sjæl med godt, så du bliver ung igen som Ørnen!

⁶La Eternulo faras justecon kaj jugxon al cxiuj prematoj.

⁶HERREN øver Retfærdighed og Ret mod alle fortrykte.

⁷Li sciigis Siajn vojojn al Moseo, Siajn farojn al la Izraelidoj.

⁷Han lod Moses se sine Veje, Israels Børn sine Gerninger;

⁸Favorkora kaj kompatema estas la Eternulo, Longetolerema kaj tre bona.

⁸barmhjertig og nådig er HERREN, langmodig og rig på Miskundhed;

⁹Ne eterne Li indignas, Kaj ne por cxiam Li koleras.

⁹han går ikke bestandig i Rette, gemmer ej evigt på Vrede;

¹⁰Ne laux niaj pekoj Li agis kun ni, Kaj ne laux niaj krimoj Li redonis al ni.

¹⁰han handled ej med os efter vore Synder, gengældte os ikke efter vor Brøde.

¹¹CXar kiel alte estas la cxielo super la tero, Tiel granda estas Lia boneco por tiuj, kiuj Lin timas.

¹¹Men så højt som Himlen er over Jorden, er hans Miskundhed stor over dem, der frygter ham.

¹²Kiel malproksime estas la oriento de la okcidento, Tiel Li malproksimigis de ni niajn pekojn.

¹²Så langt som Østen er fra Vesten, har han fjernet vore Synder fra os.

¹³Kiel patro korfavoras filojn, Tiel la Eternulo korfavoras tiujn, kiuj Lin timas.

¹³Som en Fader forbarmer sig over sine Børn, forbarmer HERREN sig over dem, der frygter ham.

¹⁴CXar Li scias nian esencon; Li memoras, ke ni estas polvo.

¹⁴Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, vi er Støv;

¹⁵La tagoj de homo estas kiel herbo; Kiel floro de kampo, tiel li floras.

¹⁵som Græs er Menneskets dage, han blomstrer som Markens Blomster;

¹⁶Pasas super gxi vento, kaj gxi jam ne ekzistas; Kaj gxia loko gxin jam ne rekonas.

¹⁶når et Vejr farer over ham, er han ej mere, hans Sted får ham aldrig at se igen.

¹⁷Sed la boneco de la Eternulo dauxras eterne al tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Lia bonfaremeco iras gxis la pranepoj,

¹⁷Men HERRENs Miskundhed varer fra Evighed og til Evighed over dem, der frygter ham, og hans Retfærd til Børnenes Børn

¹⁸Kiuj observas Lian interligon Kaj memoras Liajn ordonojn por ilin plenumi.

¹⁸for dem, der holder hans Pagt og kommer hans Bud i Hu, så de gør derefter.

¹⁹La Eternulo starigis en la cxielo Sian tronon; Kaj Lia regxeco regas cxion.

¹⁹HERREN har rejst sin Trone i Himlen, alt er hans Kongedømme underlagt.

²⁰Benu la Eternulon Liaj angxeloj, potencaj per sia forto, Kiuj plenumas Lian vorton, Por ke oni obeu la vocxon de Lia vorto.

²⁰Lov HERREN, I hans Engle, I vældige i Kraft, som gør, hvad han byder, så snart I hører hans Røst.

²¹Benu la Eternulon cxiuj Liaj cxirkauxantoj, Liaj servantoj, kiuj plenumas Lian volon.

²¹Lov HERREN, alle hans Hærskarer, hans Tjenere, som fuldbyrder hans Vilje.

²²Benu la Eternulon cxiuj Liaj kreitajxoj, En cxiuj lokoj de Lia regado. Benu, ho mia animo, la Eternulon.

²²Lov HERREN, alt, hvad han skabte, på hvert eneste Sted i hans Rige! Min Sjæl, lov HERREN!