¹Pregxo de Moseo, homo de Dio. Mia Sinjoro, Vi estis por ni logxejo De generacio al generacio.

¹(En Bøn af den Guds Mand Moses.) Herre, du var vor Bolig slægt efter slægt.

²Antaux ol la montoj naskigxis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne gxis eterne, Vi estas Dio.

²Førend Bjergene fødtes og Jord og Jorderig blev til, fra Evighed til Evighed er du, o Gud!

³Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras:Revenu, homidoj.

³Mennesket gør du til Støv igen, du siger: "Vend tilbage, I Menneskebørn!"

⁴CXar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hierauxa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.

⁴Thi tusind År er i dine Øjne som Dagen i Går, der svandt, som en Nattevagt.

⁵Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel songxo; Matene ili renovigxas kiel herbo:

⁵Du skyller dem bort, de bliver som en Søvn. Ved Morgen er de som Græsset, der gror;

⁶Matene gxi floras kaj gxermas, Vespere gxi dehakigxas kaj sekigxas.

⁶ved Morgen gror det og blomstrer, ved Aften er det vissent og tørt.

⁷Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniigxas.

⁷Thi ved din Vrede svinder vi hen, og ved din Harme forfærdes vi.

⁸Vi metis niajn malbonagojn antaux Vin, Nian kasxitajxon antaux la lumon de Via vizagxo.

⁸Vor Skyld har du stillet dig for Øje, vor skjulte Brøst for dit Åsyns Lys.

⁹CXar cxiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.

⁹Thi alle vore Dage glider hen i din Vrede, vore År svinder hen som et Suk.

¹⁰La dauxro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj cxe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, CXar gxi forkuras rapide kaj ni forflugas.

¹⁰Vore Livsdage er halvfjerdsindstyve År, og kommer det højt, da firsindstyve. Deres Herlighed er Møje og Slid, thi hastigt går det, vi flyver af Sted.

¹¹Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?

¹¹Hvem fatter din Vredes Vælde, din Harme i Frygt for dig!

¹²Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru sagxan koron.

¹²At tælle vore Dage lære du os, så vi kan få Visdom i Hjertet!

¹³Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.

¹³Vend tilbage, HERRE! Hvor længe! Hav Medynk med dine Tjenere;

¹⁴Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj gxojos en la dauxro de nia tuta vivo.

¹⁴mæt os årle med din Miskundhed, så vi kan fryde og glæde os alle vore Dage.

¹⁵GXojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.

¹⁵Glæd os det Dagetal, du ydmygede os, det Åremål, da vi led ondt!

¹⁶Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.

¹⁶Lad dit Værk åbenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn!

¹⁷Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.

¹⁷HERREN vor Guds Livsalighed være over os! Og frem vore Hænders Værk for os, ja frem vore Hænders Værk!