1Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la cxielo!
1Matkalaulu. Sinun puoleesi, joka olet taivaissa, minä kohotan katseeni.
2Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de sxia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, GXis Li korfavoros nin.
2Niin kuin orjien silmät tarkkaavat isännän kättä, niin kuin orjattarien silmät tarkkaavat emännän kättä, niin me odottaen katsomme Herraan, Jumalaamme, kunnes hän armahtaa meitä.
3Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; CXar ni suferis suficxe da malestimo.
3Armahda, Herra, armahda meitä! Jo kauan meitä on väheksytty,
4Tute plenigxis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.
4kylliksi olemme jo kokeneet itsevarmojen ivaa ja ylimielisten pilkkaa.