1Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li auxskultis min.
1Ein Wallfahrtslied. Ich rief zum HERRN in meiner Not, und er erhörte mich.
2Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.
2HERR, rette meine Seele von den Lügenmäulern, von den falschen Zungen!
3Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?
3Was kann dir anhaben und was noch weiter tun die falsche Zunge?
4Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.
4Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken aus glühendem Ginsterholz.
5Ve al mi, ke mi gastas en Mesxehx, Ke mi logxas inter la tendoj de Kedar!
5Wehe mir, daß ich in der Fremde zu Mesech weilen, daß ich bei den Zelten Kedars wohnen muß!
6Tro longe logxis mia animo Inter malamantoj de paco.
6Lange genug hat meine Seele bei denen gewohnt, die den Frieden hassen!
7Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.
7Ich bin für den Frieden; doch wenn ich rede, so sind sie für den Krieg.