¹Sentencoj de Salomono, filo de David, regxo de Izrael:

¹משלי שלמה בן דוד מלך ישראל׃

²Por scii sagxon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;

²לדעת חכמה ומוסר להבין אמרי בינה׃

³Por ricevi instruon pri sagxo, Vero, justo, kaj honesto;

³לקחת מוסר השכל צדק ומשפט ומישרים׃

⁴Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.

⁴לתת לפתאים ערמה לנער דעת ומזמה׃

⁵Sagxulo auxdu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,

⁵ישמע חכם ויוסף לקח ונבון תחבלות יקנה׃

⁶Por kompreni sentencon kaj retorajxon, La vortojn de sagxuloj kaj iliajn enigmojn.

⁶להבין משל ומליצה דברי חכמים וחידתם׃

⁷La timo antaux la Eternulo estas la komenco de sciado. Sagxon kaj instruon malpiuloj malestimas.

⁷יראת יהוה ראשית דעת חכמה ומוסר אוילים בזו׃

⁸Auxskultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne forjxetu la ordonon de via patrino;

⁸שמע בני מוסר אביך ואל תטש תורת אמך׃

⁹CXar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.

⁹כי לוית חן הם לראשך וענקים לגרגרתיך׃

¹⁰Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.

¹⁰בני אם יפתוך חטאים אל תבא׃

¹¹Se ili diros:Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkauxze insidos senkulpulojn;

¹¹אם יאמרו לכה אתנו נארבה לדם נצפנה לנקי חנם׃

¹²Kiel SXeol ni englutos ilin vivajn, Kaj la piulojn kiel irantajn en la tombon;

¹²נבלעם כשאול חיים ותמימים כיורדי בור׃

¹³Ni trovos diversajn grandvalorajxojn, Ni plenigos niajn domojn per rabajxo;

¹³כל הון יקר נמצא נמלא בתינו שלל׃

¹⁴Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni cxiuj:

¹⁴גורלך תפיל בתוכנו כיס אחד יהיה לכלנו׃

¹⁵Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,

¹⁵בני אל תלך בדרך אתם מנע רגלך מנתיבתם׃

¹⁶CXar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por versxi sangon.

¹⁶כי רגליהם לרע ירוצו וימהרו לשפך דם׃

¹⁷CXar vane estas metata reto Antaux la okuloj de cxiu birdo.

¹⁷כי חנם מזרה הרשת בעיני כל בעל כנף׃

¹⁸Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.

¹⁸והם לדמם יארבו יצפנו לנפשתם׃

¹⁹Tiaj estas la vojoj de cxiu, kiu avidas rabakiron; GXi forprenas la vivon de sia posedanto.

¹⁹כן ארחות כל בצע בצע את נפש בעליו יקח׃

²⁰La sagxo krias sur la strato; GXi auxdigas sian vocxon sur la placoj;

²⁰חכמות בחוץ תרנה ברחבות תתן קולה׃

²¹GXi vokas en la cxefaj kunvenejoj, cxe la pordegaj enirejoj; En la urbo gxi diras siajn parolojn.

²¹בראש המיות תקרא בפתחי שערים בעיר אמריה תאמר׃

²²GXis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj placxos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?

²²עד מתי פתים תאהבו פתי ולצים לצון חמדו להם וכסילים ישנאו דעת׃

²³Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.

²³תשובו לתוכחתי הנה אביעה לכם רוחי אודיעה דברי אתכם׃

²⁴CXar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;

²⁴יען קראתי ותמאנו נטיתי ידי ואין מקשיב׃

²⁵Kaj vi forjxetis cxiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:

²⁵ותפרעו כל עצתי ותוכחתי לא אביתם׃

²⁶Tial ankaux mi ridos cxe via malfelicxo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.

²⁶גם אני באידכם אשחק אלעג בבא פחדכם׃

²⁷Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfelicxo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:

²⁷בבא כשאוה פחדכם ואידכם כסופה יאתה בבא עליכם צרה וצוקה׃

²⁸Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min sercxos, sed min ne trovos.

²⁸אז יקראנני ולא אענה ישחרנני ולא ימצאנני׃

²⁹Tial ke ili malamis scion, Kaj timon antaux la Eternulo ili ne deziris havi,

²⁹תחת כי שנאו דעת ויראת יהוה לא בחרו׃

³⁰Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis cxiujn miajn predikojn:

³⁰לא אבו לעצתי נאצו כל תוכחתי׃

³¹Ili mangxu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satigxu de siaj pripensoj.

³¹ויאכלו מפרי דרכם וממעצתיהם ישבעו׃

³²CXar la kapricoj de la malsagxuloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.

³²כי משובת פתים תהרגם ושלות כסילים תאבדם׃

³³Sed kiu min auxskultas, tiu logxos sendangxere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.

³³ושמע לי ישכן בטח ושאנן מפחד רעה׃