1Kaj ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
1Lalu berbicaralah Elifas, katanya: "Ayub, kesalkah engkau bila aku bicara? Tak sanggup aku berdiam diri lebih lama.
2Se oni provos diri al vi vorton, tio eble estos por vi turmenta? Sed kiu povas deteni sin de parolado?
2(4:1)
3Jen vi multajn instruis, Kaj manojn senfortigxintajn vi refortigis;
3Banyak orang telah kauberi pelajaran, dan mereka yang lemah telah kaukuatkan.
4Falantojn restarigis viaj vortoj, Kaj fleksigxantajn genuojn vi fortigis;
4Kata-katamu yang memberi semangat, membangunkan orang yang tersandung, lemas dan penat.
5Kaj nun, kiam tio trafis vin, vi perdis la forton; GXi ektusxis vin, kaj vi ektimis.
5Tetapi kini engkau sendiri ditimpa duka; kau terkejut, dan menjadi putus asa.
6CXu ne via timo antaux Dio estas via konsolo? CXu la virteco de viaj vojoj ne estas via espero?
6Bukankah engkau setia kepada Allah; bukankah hidupmu tiada cela? Jika begitu, sepantasnyalah engkau yakin dan tak putus asa.
7Rememoru do, cxu pereis iu senkulpa? Kaj kie virtuloj estis ekstermitaj?
7Pikirlah, pernahkah orang yang tak bersalah ditimpa celaka dan musibah?
8Kiel mi vidis, tiuj, kiuj plugis pekojn kaj semis malbonagojn, Tiuj ilin rikoltas;
8Aku tahu dari pengamatan bahwa orang yang membajak ladang kejahatan, dan menabur benih bencana bagai biji tanaman, akan menuai celaka dan kesusahan!
9De la ekblovo de Dio ili pereas, Kaj de la ekspiro de Lia kolero ili malaperas.
9Bagai badai, begitulah murka Allah membinasakan mereka hingga punah!
10La kriado de leono kaj la vocxo de leopardo silentigxis, Kaj la dentoj de junaj leonoj rompigxis;
10Orang jahat mengaum dan meraung, bagaikan singa mereka menggerung. Tetapi Allah membungkam mereka serta mematahkan gigi-giginya.
11Leono pereis pro manko de mangxajxo, Kaj idoj de leonino diskuris.
11Mereka mati seperti singa kekurangan makanan, sehingga anak-anaknya bercerai-berai tak keruan.
12Kaj al mi kasxe alvenis vorto, Kaj mia orelo kaptis parteton de gxi.
12Pernah suatu wahyu sampai kepadaku, bagaikan bisikan halus dalam telingaku.
13Dum meditado pri la vizioj de la nokto, Kiam profunda dormo falas sur la homojn,
13Tidurku terganggu dan terusik olehnya, seperti mendapat mimpi yang buruk di malam buta.
14Atakis min teruro kaj tremo, Kaj cxiuj miaj ostoj eksentis timon.
14Aku pun terkejut dan menggigil gentar; seluruh tubuhku bergundang, gemetar.
15Kaj spirito traflugis antaux mi, Kaj la haroj sur mia korpo rigidigxis.
15Angin sepoi menyentuh wajahku, maka tegaklah bulu romaku.
16Staris bildo antaux miaj okuloj, sed mi ne povis rekoni gxian aspekton; Estis silento, kaj mi ekauxdis vocxon, dirantan:
16Suatu sosok berdiri di hadapanku; kutatap, tetapi ia asing bagiku. Lalu kudengar bunyi suara memecah heningnya suasana,
17CXu homo estas pli justa ol Dio? CXu viro estas pli pura ol lia Kreinto?
17'Mungkinkah manusia tanpa salah di hadapan Allah? Mungkinkah ia tidak bercela di mata Penciptanya?
18Vidu, al Siaj servantoj Li ne konfidas, Kaj Siajn angxelojn Li trovas mallauxdindaj:
18Bahkan hamba-hamba Allah di surga, tak dapat dipercayai oleh-Nya. Bahkan pada malaikat-malaikat-Nya didapati-Nya kesalahan dan cela.
19Des pli koncerne tiujn, Kiuj logxas en argilaj dometoj, Fonditaj sur tero, Kaj kiujn formangxas vermoj.
19Apalagi makhluk dari tanah liat makhluk debu yang dapat dipencet seperti ngengat!
20De la mateno gxis la vespero ili disfalas, Pereas por cxiam, kaj neniu tion atentas.
20Makhluk itu hidup di waktu pagi, lalu mati terlantar di senja hari, dan untuk selamanya ia tak diingat lagi.
21La fadeno de ilia vivo estas distrancxita; Ili mortas, kaj ne en sagxeco.
21Maka hilanglah segala yang dimiliki; ia pun mati tanpa beroleh akal budi.'