¹Al la hxorestro. De la Korahxidoj. Psalmo. Auxskultu cxi tion, cxiuj popoloj; Atentu, cxiuj logxantoj de la mondo,

¹Per il Capo de’ musici. De’ figliuoli di Core. Salmo. Udite questo, popoli tutti; porgete orecchio, voi tutti gli abitanti del mondo!

²Kaj altrangulo kaj malaltrangulo, Ricxulo kaj malricxulo kune.

²Plebei e nobili, ricchi e poveri tutti insieme.

³Mia busxo diros sagxajxon, Kaj la penso de mia koro prudentajxon.

³La mia bocca proferirà cose savie, e la meditazione del mio cuore sarà piena di senno.

⁴Mi klinos mian orelon al sentenco; Sur harpo mi esprimos mian enigmon.

⁴Io presterò l’orecchio alle sentenze, spiegherò a suon di cetra il mio enigma.

⁵Kial mi devus timi en tagoj de malbono, Kiam min cxirkauxas la malboneco de miaj persekutantoj,

⁵Perché temerei ne’ giorni dell’avversità quando mi circonda l’iniquità dei miei insidiatori,

⁶Kiuj fidas sian potencon Kaj fanfaronas per sia granda ricxeco?

⁶i quali confidano ne’ loro grandi averi e si gloriano della grandezza delle loro ricchezze?

⁷Fraton tute ne liberigos homo, Nek donos al Dio elacxeton por li

⁷Nessuno però può in alcun modo redimere il fratello, né dare a Dio il prezzo del riscatto d’esso.

⁸(Multekosta estus la elacxeto de ilia animo, Kaj neniam tio estos),

⁸Il riscatto dell’anima dell’uomo è troppo caro e farà mai sempre difetto.

⁹Ke li restu viva eterne, Ke li ne vidu la tombon.

⁹Non può farsi ch’ei continui a vivere in perpetuo e non vegga la fossa.

¹⁰Oni ja vidas, ke sagxuloj mortas, Kaj ankaux malsagxulo kaj sensciulo pereas Kaj lasas al aliaj sian havon.

¹⁰Perché la vedrà. I savi muoiono; periscono del pari il pazzo e lo stolto e lasciano ad altri i loro beni.

¹¹Ilia deziro estas, ke iliaj domoj ekzistu por cxiam, Kaj iliaj logxejoj de generacio al generacio; Ili nomas siajn bienojn laux siaj nomoj.

¹¹L’intimo lor pensiero è che le loro case dureranno in eterno e le loro abitazioni d’età in età; dànno i loro nomi alle loro terre.

¹²Sed homo ne restas longe en honoro; Li egaligxas al bruto bucxota.

¹²Ma l’uomo ch’è in onore non dura; egli è simile alle bestie che periscono.

¹³Tia estas ilia vojo, ilia espero, Kaj iliaj posteuloj aprobas ilian opinion. Sela.

¹³Questa loro condotta è una follia; eppure i loro successori approvano i lor detti. Sela.

¹⁴Kiel sxafoj ili estos metataj en SXeolon; La morto ilin pasxtos; Kaj matene virtuloj ilin ekposedos, Kaj ilia bildo pereos en SXeol, perdinte logxejon.

¹⁴Son cacciati come pecore nel soggiorno de’ morti; la morte è il loro pastore; ed al mattino gli uomini retti li calpestano. La lor gloria ha da consumarsi nel soggiorno de’ morti, né avrà altra dimora.

¹⁵Sed Dio liberigos mian animon el la mano de SXeol, CXar Li prenos min. Sela.

¹⁵Ma Iddio riscatterà l’anima mia dal potere del soggiorno dei morti, perché mi prenderà con sé. Sela.

¹⁶Ne timu, kiam homo ricxigxas, Kiam grandigxas la gloro de lia domo.

¹⁶Non temere quand’uno s’arricchisce, quando si accresce la gloria della sua casa.

¹⁷CXar mortante li nenion prenos; Ne iros post li malsupren lia honoro.

¹⁷Perché, quando morrà, non porterà seco nulla; la sua gloria non scenderà dietro a lui.

¹⁸CXar kvankam li gxuigas sian animon dum sia vivado, Kaj oni vin lauxdas por tio, ke vi faras al vi bone,

¹⁸Benché tu, mentre vivi, ti reputi felice, e la gente ti lodi per i godimenti che ti procuri,

¹⁹Tamen li iros al la generacio de siaj patroj, Kiuj neniam vidos lumon.

¹⁹tu te ne andrai alla generazione de’ tuoi padri, che non vedranno mai più la luce.

²⁰Homo, kiu estas en honoro, sed ne havas prudenton, Estas egala al bruto bucxota.

²⁰L’uomo ch’è in onore e non ha intendimento è simile alle bestie che periscono.