¹CXion cxi tion mia okulo vidis, Mia orelo auxdis kaj komprenis.

¹“Mano akys viską matė, ausys girdėjo ir suprato.

²Kion vi scias, mi ankaux scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

²Kiek jūs žinote, tiek ir aš žinau, aš nesu menkesnis už jus.

³Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

³Norėčiau kalbėti su Visagaliu ir ginčytis su Dievu.

⁴Tamen vi komentarias malvere, Vi cxiuj estas senutilaj kuracistoj.

⁴Jūs esate melo kalviai, niekam tikę gydytojai.

⁵Ho, se vi silentus, Tio estus sagxeco de via flanko.

⁵Jei jūs tylėtumėte, tuo parodytumėte savo išmintį.

⁶Auxskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia busxo.

⁶Pasiklausykite mano svarstymų, įsidėmėkite mano kalbą.

⁷CXu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsajxon?

⁷Ar kalbėsite nedorai už Dievą ir sakysite melą už Jį?

⁸CXu vi volas esti personfavoraj al Li, Aux pro Dio vi volas disputi?

⁸Ar, būdami šališki, norite Dievą ginti?

⁹CXu estos bone, kiam Li esploros vin? CXu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

⁹Ar bus gerai, kai Jis jus ištirs? Ar pasijuoksite iš Dievo kaip iš žmogaus?

¹⁰Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

¹⁰Jis jus tikrai sudraus, jei būsite užslėpę šališkumą.

¹¹CXu Lia majesto ne konfuzas vin? CXu ne falas sur vin timo antaux Li?

¹¹Ar Jo didybė jūsų negąsdins? Ar Jo baimė neapims jūsų?

¹²Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

¹²Jūsų kalbos tarsi pelenai, o jūsų kūnai kaip molis.

¹³Silentu antaux mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

¹³Nutilkite ir leiskite man kalbėti, kas man bebūtų.

¹⁴Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

¹⁴Kam aš draskau dantimis savo kūną ir nešioju savo sielą savo rankose?

¹⁵Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaux Li.

¹⁵Jei Jis mane ir nužudys, aš Juo pasitikėsiu ir išlaikysiu savo kelius Jo akivaizdoje.

¹⁶Tio jam estos savo por mi, CXar ne hipokritulo venos antaux Lin.

¹⁶Jis bus mano išgelbėjimas, nes veidmainis nepasirodys Dievo akivaizdoje.

¹⁷Auxskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaux viaj oreloj.

¹⁷Atidžiai klausykite mano kalbos ir savo ausimis išgirskite mano pasiteisinimą.

¹⁸Jen mi pretigis jugxan aferon; Mi scias, ke mi montrigxos prava.

¹⁸Štai aš iškėliau savo bylą, nes žinau, kad būsiu išteisintas.

¹⁹Kiu povas procesi kontraux mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

¹⁹Kas galėtų mane kaltinti? Jei aš nutilčiau, atiduočiau savo dvasią.

²⁰Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kasxos min antaux Via vizagxo:

²⁰Nedaryk man dviejų dalykų, tada nesislėpsiu nuo Tavęs:

²¹Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

²¹atitrauk nuo manęs savo ranką ir negąsdink manęs.

²²Tiam voku, kaj mi respondos; Aux mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

²²Tada Tu šauksi, ir aš atsiliepsiu; arba leisk man kalbėti ir atsakyk man.

²³Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

²³Kiek nusikaltimų ir nuodėmių padariau? Parodyk man mano kaltes ir nuodėmes.

²⁴Kial Vi kasxas Vian vizagxon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

²⁴Kodėl slepi savo veidą ir mane laikai priešu?

²⁵CXu Vi volas montri Vian forton kontraux desxirita folio? Kaj cxu sekigxintan pajleron Vi volas persekuti?

²⁵Kodėl rodai savo jėgą prieš vėjo blaškomą lapą ir persekioji sausą šiaudą?

²⁶CXar Vi skribas kontraux mi maldolcxajxon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

²⁶Tu rašai prieš mane karčius dalykus ir baudi už jaunystės nuodėmes;

²⁷Vi metis miajn piedojn en sxtipon, Vi observas cxiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

²⁷Tu įtveri mano kojas į šiekštą ir seki visus mano žingsnius ir takus.

²⁸Dum mi ja disfalas kiel putrajxo, Kiel vesto dismangxita de tineoj.

²⁸Esu sunaikintas kaip puvėsis, kaip drabužis, suėstas kandžių”.