¹Mia spirito senfortigxis, miaj tagoj mallongigxis, Tomboj estas antaux mi.

¹“Mano kvėpavimas nusilpo, dienos trumpėja, kapai paruošti man.

²Mokado min cxirkauxas; En aflikto pro tio restas mia okulo.

²Mane apspito išjuokėjai, mano akys pavargo bežiūrėdamos į juos.

³Estu Vi mem mia garantianto antaux Vi; Alie kiu donos la manon pro mi?

³Tu pats laiduok už mane, nes kas kitas paduos man ranką?

⁴CXar ilian koron Vi kovris kontraux prudento; Tial Vi ne donos al ili triumfon.

⁴Tu paslėpei supratimą nuo jų širdžių, todėl jų neišaukštinsi.

⁵Se iu fanfaronas antaux siaj amikoj pri sia parto, La okuloj de liaj infanoj konsumigxos.

⁵Kas pataikauja savo draugams, to vaikai nesidžiaugs laimikiu.

⁶Li faris min proverbo por la popoloj; Kaj mi farigxis homo, al kiu oni kracxas en la vizagxon.

⁶Jis padarė mane priežodžiu žmonėms, visi spjaudo man į veidą.

⁷Mia okulo mallumigxis de cxagreno, Kaj cxiuj miaj membroj farigxis kiel ombro.

⁷Mano akys aptemo nuo sielvarto, mano kūnas kaip šešėlis.

⁸La justuloj eksentos teruron pro tio, Kaj la senkulpulo ekscitigxos kontraux la hipokritulo.

⁸Teisieji pasibaisės tuo, o nekaltieji pakils prieš veidmainius.

⁹Tamen la virtulo forte konservos sian vojon, Kaj la purmanulo pli firmigxos.

⁹Teisusis laikysis savo kelio, o tas, kurio rankos švarios, stiprės ir stiprės.

¹⁰Kaj kiom ajn vi cxiuj revenos, Mi ne trovos inter vi sagxulon.

¹⁰Ateikite jūs visi dar kartą, nes tarp jūsų nerandu nė vieno išmintingo.

¹¹Miaj tagoj forpasis, pereis miaj intencoj, Kiujn havis mia koro.

¹¹Mano dienos praėjo; sumanymai ir mano širdies siekiai sudužo.

¹²La nokton ili volas fari tago, La lumon alproksimigi al la mallumo.

¹²Jie naktį padarė diena, tačiau trūksta šviesos tamsoje.

¹³Se mi atendas, tamen SXeol estas mia domo, En la mallumo estas pretigita mia lito.

¹³Ko gi aš dar laukiu? Mano namai yra kapas; aš savo guolį pasiklojau tamsoje.

¹⁴Al la kavo mi diras:Vi estas mia patro; La vermojn mi nomas mia patrino kaj mia fratino.

¹⁴Sugedimą aš vadinu tėvu, o kirmėles­motina ir seserimi.

¹⁵Kion mi devas atendi? Kiu atentos mian esperon?

¹⁵Kur yra mano viltis? Kas pamatys, kuo viliuosi?

¹⁶En la profundon de SXeol gxi malsupreniros, Ni ambaux kune kusxos en la polvo.

¹⁶Ji nueis su manimi į gelmes ir ilsėsis su manimi dulkėse”.