¹Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

¹Temanas Elifazas atsakydamas tarė:

²CXu Dion povas instrui homo? CXu povas Lin instrui ecx sagxulo?

²“Ar gali žmogus būti naudingas Dievui? Išminčiaus nauda yra jam pačiam.

³CXu por la Plejpotenculo tio estas utila, se vi estas virta? Kaj cxu Li havas profiton de tio, se via konduto estas pia?

³Ar Visagaliui malonu, jei esi teisus? Ar Jis turi naudos, jei tavo kelias nepeiktinas?

⁴CXu pro timo antaux vi Li disputos kun vi, Iros kun vi al jugxo?

⁴Ar dėl to, kad Jo bijai, Jis bara tave ir patraukia tave į teismą?

⁵Via malvirteco estas ja granda, Kaj viaj malbonagoj ne havas finon.

⁵Ar ne dėl tavo didelės nedorybės ir nesuskaičiuojamų kalčių?

⁶Vi prenis de viaj fratoj garantiajxon vane, De preskaux-nuduloj vi deprenis la vestojn;

⁶Ėmei užstatą iš savo brolių už nieką, nuplėšei nuogiesiems drabužius,

⁷Al laculo vi ne donis akvon por trinki, Kaj al malsatulo vi rifuzis panon;

⁷nepagirdei ištroškusio, alkano nepamaitinai.

⁸Per forta brako vi akiris teron, Kaj dank� al eminenteco vi logxis sur gxi;

⁸Savo jėga įsigijai nuosavybę, būdamas galingas, pasilaikei ją.

⁹Vidvinojn vi foririgis kun nenio, Kaj la brakojn de orfoj vi frakasis.

⁹Našles išvarei be nieko ir našlaičius palikai tuščiomis rankomis.

¹⁰Pro tio cxirkauxe de vi estas kaptiloj, Kaj subita teruro vin timigas.

¹⁰Todėl tu patekai į spąstus ir netikėta baimė vargina tave,

¹¹Aux pro mallumo vi nenion vidas, Kaj multego da akvo vin kovris?

¹¹tamsoje tu negali matyti; vandens gausybė apdengė tave.

¹²CXu ne estas Dio tie alte en la cxielo? Rigardu la stelojn, kiel alte ili estas.

¹²Argi Dievo nėra dangaus aukštybėje? Žiūrėk, kaip aukštai yra žvaigždės.

¹³Kaj vi diras:Kion scias Dio? CXu Li povas jugxi en mallumo?

¹³Tu sakai: ‘Ką Dievas žino? Ar Jis gali teisti pro tamsius debesis?

¹⁴La nuboj kovras Lin, kaj Li ne vidas; Kaj Li nur rondiras en la rondo de la cxielo.

¹⁴Tamsūs debesys dengia Jį, Jis nieko nemato vaikščiodamas dangaus skliautu’.

¹⁵CXu vi konservas la vojon antikvan, Kiun iradis homoj malpiaj,

¹⁵Ar vis dar laikaisi seno kelio, kuriuo piktadariai vaikščiojo?

¹⁶Kiuj estis kaptitaj antauxtempe, Kaj kies grundo disversxigxis kiel rivero,

¹⁶Todėl jie nelaiku žuvo, jų pamatą nunešė tvanas.

¹⁷Kiuj parolis al Dio:Foriru de ni! Kion povas fari al ni la Plejpotenculo?

¹⁷Jie sakė Dievui: ‘Atsitrauk nuo mūsų’. Ką Visagalis padarys jiems?

¹⁸Kvankam Li plenigis iliajn domojn per bonajxo. Sed la pensmaniero de malvirtuloj estas malproksima de mi.

¹⁸Jis pripildė jų namus gėrybių, tačiau nedorėlių patarimas yra toli nuo manęs.

¹⁹La virtuloj vidos kaj gxojos; La senkulpulo mokos ilin:

¹⁹Teisusis mato tai ir džiaugiasi, nekaltieji tyčiojasi iš jų:

²⁰Certe malaperis nia kontrauxulo, Kaj kio restis, tion ekstermis fajro.

²⁰‘Mūsų turtai nepražuvo, o tai, ką jie turėjo, suėdė ugnis’.

²¹Interkonsentu do kun Li, kaj vi havos pacon; Per tio venos al vi bono.

²¹Susitaikyk su Juo ir nusiramink; tuomet ateis tau gerovė.

²²Prenu el Lia busxo instruon, Kaj metu Liajn vortojn en vian koron.

²²Priimk Jo pamokymus ir įsidėk Jo žodžius į širdį.

²³Se vi revenos al la Plejpotenculo, vi estos konstruita; Forigu malpiajxon el via tendo.

²³Jei grįši prie Visagalio, būsi sutvirtintas ir pašalinsi nedorybę iš savo palapinių,

²⁴JXetu en la polvon la multekostan metalon, Kaj la Ofiran oron sur la sxtonojn de la torentoj;

²⁴tada krausi auksą kaip dulkes, Ofyro auksą kaip upelių akmenis.

²⁵Tiam la Plejpotenculo estos via oro kaj via brilanta argxento;

²⁵Visagalis bus tau apsauga ir tu turėsi gausybę sidabro.

²⁶CXar tiam vi havos vian plezuron en la Plejpotenculo, Kaj vi levos al Dio vian vizagxon;

²⁶Tada gėrėsies Visagaliu ir pakelsi savo akis į Dievą.

²⁷Vi pregxos al Li, kaj Li vin auxskultos; Kaj viajn sanktajn promesojn vi plenumos;

²⁷Kai tu melsi Jį, Jis tave išklausys, ir tu ištesėsi savo įžadus.

²⁸Se vi ion decidos, gxi plenumigxos cxe vi; Kaj super viaj vojoj brilos lumo.

²⁸Tu nuspręsi, ir bus tau, šviesa švies tau kelyje.

²⁹CXar tiujn, kiuj humiligxis, Li altigos; Kaj kiu mallevas la okulojn, tiu estos savita.

²⁹Kai žmogus pažemintas, tu sakysi: ‘Yra išaukštinimas’, ir Jis išgelbės nuolankų žmogų.

³⁰Ankaux tiun, kiu ne estis senkulpa, Li savos; Tia estos savita pro la pureco de viaj manoj.

³⁰Jis išgelbės ir kaltą; jis bus išgelbėtas dėl tavo rankų švarumo”.