¹Malvera pesilo estas abomenajxo por la Eternulo; Sed plena pezo placxas al Li.

¹Viešpats nekenčia neteisingų svarstyklių, bet teisingos svarstyklės Jam patinka.

²Se venis malhumileco, venos ankaux honto; Sed cxe la humiluloj estas sagxo.

²Kur ateina išdidumas, ten ateina ir gėda, o kur nuolankumas­ ten išmintis.

³La senkulpeco de la piuloj gvidos ilin; Sed la falsemo pereigos la maliculojn.

³Dorųjų nekaltumas veda juos, o nusikaltėlių klastingumas juos sunaikins.

⁴Ne helpos ricxo en la tago de kolero; Sed bonfaremo savas de morto.

⁴Turtai nepadeda rūstybės dieną, teisumas išgelbsti nuo mirties.

⁵La justeco de piulo ebenigas lian vojon; Sed malpiulo falos per sia malpieco.

⁵Nekaltojo teisumas nukreips jo kelią, nedorėlis žus dėl savo nedorybių.

⁶La justeco de piuloj savos ilin; Sed la pasio de maliculoj ilin kaptos.

⁶Dorųjų teisumas išlaisvins juos, o nusikaltėlius sugaus jų pačių užgaidos.

⁷Kiam mortas homo pia, ne pereas lia espero; Sed la atendo de la pekuloj pereas.

⁷Kai nedoras žmogus miršta, jo lūkesčiai pranyksta, ir bedievio viltis pražus.

⁸Piulo estas savata kontraux mizero, Kaj malpiulo venas sur lian lokon.

⁸Teisusis išlaisvinamas iš vargų, o nedorėlis atsiduria vietoje jo.

⁹Per la busxo de hipokritulo difektigxas lia proksimulo; Sed per kompreno piuloj savigxas.

⁹Veidmainis savo burna pražudo artimą, bet sumanumu teisusis išlaisvinamas.

¹⁰Kiam al la piuloj estas bone, la urbo gxojas; Kaj kiam pereas malpiuloj, gxi estas gaja.

¹⁰Teisiųjų pasisekimu miestas džiaugiasi, o nedorėliams žuvus linksmai šūkaujama.

¹¹Per la beno de piuloj urbo altigxas; Kaj per la busxo de malpiuloj gxi ruinigxas.

¹¹Teisiųjų laiminamas miestas kyla, nedorėlių burna jį sunaikina.

¹²Kiu mokas sian proksimulon, tiu estas malsagxulo; Sed homo prudenta silentas.

¹²Kam trūksta išminties, tas niekina savo artimą, bet supratingas žmogus tyli.

¹³Kiu iras kun kalumnioj, tiu elperfidas sekreton; Sed kiu havas fidelan spiriton, tiu konservas aferon.

¹³Liežuvautojas atidengia paslaptis, o ištikimasis slepia, kas jam patikėta.

¹⁴CXe manko de prikonsiligxo popolo pereas; Sed cxe multe da konsilantoj estas bonstato.

¹⁴Be patarimo tauta pražūna, daug patarėjų suteikia saugumą.

¹⁵Malbonon faras al si tiu, kiu garantias por fremdulo; Sed kiu malamas donadon de mano, tiu estas ekster dangxero.

¹⁵Kas laiduoja už svetimąjį, nukentės; kas vengia laiduoti, saugus.

¹⁶Aminda virino akiras honoron, Kaj potenculoj akiras ricxon.

¹⁶Maloni moteris įsigyja garbės, stiprieji krauna turtus.

¹⁷Bonkora homo donos bonon al sia animo, Kaj kruelulo detruas sian karnon.

¹⁷Gailestingas žmogus daro gera savo sielai, žiaurus žmogus kenkia savo kūnui.

¹⁸Malvirtulo akiras profiton malveran, Kaj la semanto de virto veran rekompencon.

¹⁸Nedorėlio darbas apgaulingas, kas sėja teisumą, tikrai gaus atlyginimą.

¹⁹Bonfarado kondukas al vivo; Kaj kiu celas malbonon, tiu iras al sia morto.

¹⁹Teisumas veda į gyvenimą, o kas siekia pikto, siekia to savo pražūčiai.

²⁰Abomenajxo por la Eternulo estas la malickoruloj; Sed placxas al Li tiuj, kiuj iras vojon pian.

²⁰Viešpats nekenčia veidmainių, bet dorieji Jam patinka.

²¹Oni povas esti certa, ke malvirtulo ne restos senpuna; Sed la idaro de virtuloj estos savita.

²¹Nors ir susijungtų, nedorėliai neišvengs bausmės, bet teisiojo palikuonys bus išgelbėti.

²²Kiel ora ringo sur la nazo de porko, Tiel estas virino bela, sed malbonkonduta.

²²Kaip aukso žiedas kiaulės snukyje yra graži moteris, neturinti supratimo.

²³La deziro de virtuloj estas nur bono; Sed malvirtuloj povas esperi nur koleron.

²³Teisiųjų troškimai geri, o nedorėlių viltis yra rūstybė.

²⁴Unu disdonas, kaj ricxigxas cxiam pli; Alia tro avaras, kaj tamen nur malricxigxas.

²⁴Vieni dosniai dalina ir turtėja, kiti pasilaiko daugiau negu reikia, bet dar labiau nuskursta.

²⁵Animo benanta gxuos bonstaton; Kaj kiu trinkigas, tiu mem havos suficxe por trinki.

²⁵Dosni siela bus pasotinta, kas girdo, pats bus pagirdytas.

²⁶Kiu retenas grenon, tiun malbenas la popolo; Sed beno venas sur la kapon de tiu, kiu disdonas.

²⁶Kas neparduoda javų, tą keikia tauta; kas parduoda juos, laiminamas.

²⁷Kiu celas bonon, tiu atingos placxon; Sed kiu sercxas malbonon, tiun gxi trafos.

²⁷Kas stropiai ieško gera, sulauks palankumo; kas siekia pikto, pats to susilauks.

²⁸Kiu fidas sian ricxecon, tiu falos; Sed virtuloj floros kiel juna folio.

²⁸Kas pasitiki savo turtais, kris, o teisusis žaliuos kaip lapas.

²⁹Kiu detruas sian domon, tiu heredos venton; Kaj malsagxulo estas sklavo de sagxulo.

²⁹Kas kelia nesantaiką savo namuose, paveldės vėjus; kvailys tarnaus išmintingam.

³⁰La frukto de virtulo estas arbo de vivo; Kaj akiranto de animoj estas sagxulo.

³⁰Teisiojo vaisius yra gyvybės medis, ir kas laimi sielas, tas išmintingas.

³¹Se virtulo ricevas redonon sur la tero, Tiom pli malvirtulo kaj pekulo!

³¹Jei teisusis gaus atlyginimą žemėje, tai tuo labiau nedorėlis ir nusidėjėlis.