¹Kiu apartigxas, tiu sercxas sian volupton Kaj iras kontraux cxiu sagxa konsilo.

¹Dėl savo užgaidų žmogus atsiskiria nuo kitų ir prieštarauja tam, kas teisinga.

²Malsagxulo ne deziras prudenton, Sed nur malkovri sian koron.

²Kvailiui nerūpi išmintis, o tik parodyti, kas yra jo širdyje.

³Kiam venas malvirtulo, Venas ankaux malestimo kun honto kaj moko.

³Kai ateina nedorėlis, ateina ir panieka, o su nešlove ateina gėda.

⁴La vortoj de homa busxo estas profunda akvo; La fonto de sagxo estas fluanta rivero.

⁴Žmogaus žodžiai yra gilus vanduo, išminties šaltinis­tekanti srovė.

⁵Ne estas bone favori malvirtulon, Por faligi virtulon cxe la jugxo.

⁵Negerai būti šališku nedorėliui ir teisme nuskriausti teisųjį.

⁶La lipoj de malsagxulo kondukas al malpaco, Kaj lia busxo venigas batojn.

⁶Kvailio lūpos sukelia vaidus, ir jis savo burna prašosi mušamas.

⁷La busxo de malsagxulo estas pereo por li, Kaj liaj lipoj enretigas lian animon.

⁷Kvailio burna jį pražudo; jo lūpos­pinklės jo sielai.

⁸La vortoj de kalumnianto estas kiel frandajxoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.

⁸Apkalbos yra lyg skanėstas, kuris pasiekia žmogaus vidurius.

⁹Kiu estas senzorga en sia laborado, Tiu estas frato de pereiganto.

⁹Kas tingi dirbti, yra naikintojo brolis.

¹⁰La nomo de la Eternulo estas fortika turo: Tien kuras virtulo, kaj estas sxirmata.

¹⁰Viešpaties vardas­tvirtas bokštas, teisieji bėga į jį ir yra saugūs.

¹¹La havo de ricxulo estas lia fortika urbo, Kaj kiel alta muro en lia imago.

¹¹Turtuolio lobis yra jo įtvirtintas miestas, ir jo nuosavybė yra kaip aukšta siena jam.

¹²Antaux la pereo la koro de homo fierigxas, Kaj antaux honoro estas humileco.

¹²Prieš sunaikinimą žmogaus širdis pasididžiuoja, prieš pagerbimą eina nuolankumas.

¹³Kiu respondas, antaux ol li auxdis, Tiu havas malsagxon kaj honton.

¹³Kas atsako, iki galo neišklausęs, tas kvailas ir begėdis.

¹⁴La spirito de homo nutras lin en lia malsano; Sed spiriton premitan kiu povas elporti?

¹⁴Žmogaus dvasia palaiko jį negalioje, bet kas pakels sužeistą dvasią?

¹⁵La koro de sagxulo akiras prudenton, Kaj la orelo de sagxuloj sercxas scion.

¹⁵Supratingojo širdis įgyja pažinimo ir išmintingojo ausis pažinimo ieško.

¹⁶Donaco de homo donas al li vastecon Kaj kondukas lin al la grandsinjoroj.

¹⁶Dovanos plačiai atidaro žmogui duris pas didžiūnus.

¹⁷La unua estas prava en sia proceso; Sed venas lia proksimulo kaj gxin klarigas.

¹⁷Pirmasis, kalbąs teisme, atrodo teisus, kol ateina jo kaimynas ir išklausinėja jį.

¹⁸La loto cxesigas disputojn Kaj decidas inter potenculoj.

¹⁸Metant burtus pašalinami nesutarimai ir padaromas sprendimas tarp galingųjų.

¹⁹Malpacigxinta frato estas pli obstina, ol fortikigita urbo; Kaj disputoj estas kiel rigliloj de turo.

¹⁹Įžeistas brolis yra kaip įtvirtintas miestas; ginčai atskiria lyg pilių užkaiščiai.

²⁰De la fruktoj de la busxo de homo satigxas lia ventro; Li mangxas la produktojn de siaj lipoj.

²⁰Žmogus pripildys pilvą savo burnos vaisiais, pasisotins savo lūpų derliumi.

²¹Morto kaj vivo dependas de la lango; Kaj kiu gxin amas, tiu mangxos gxiajn fruktojn.

²¹Mirtis ir gyvenimas yra liežuvio galioje; kas jį mėgsta, valgys jo vaisių.

²²Kiu trovis edzinon, tiu trovis bonon Kaj ricevis favoron de la Eternulo.

²²Kas randa gerą žmoną, randa laimės ir Viešpaties palankumą.

²³Per petegado parolas malricxulo; Kaj ricxulo respondas arogante.

²³Beturtis kalba maldaudamas, o turtingas atsako šiurkščiai.

²⁴Havi multajn amikojn estas embarase; Sed ofte amiko estas pli sindona ol frato.

²⁴Kas nori turėti draugų, turi pats būti draugiškas; būna draugų, artimesnių už brolį.