¹Pli bona estas malricxulo, kiu iras en sia senkulpeco, Ol homo, kiu estas malicbusxulo kaj malsagxulo.

¹Geriau beturtis, vaikštantis savo nekaltume, negu tas, kuris turi klastingą liežuvį ir yra kvailas.

²Vivo sen prudento ne estas bona; Kaj kiu tro rapidas, tiu maltrafas la vojon.

²Negerai sielai be pažinimo, ir kas skuba, tas nusideda.

³Malsagxeco de homo erarigas lian vojon, Kaj lia koro koleras la Eternulon.

³Žmogaus kvailumas iškreipia jo kelius, bet jo širdis kaltina Viešpatį.

⁴Ricxeco donas multon da amikoj; Sed malricxulo estas forlasata de sia amiko.

⁴Turtas pritraukia daug draugų, o nuo beturčio nusisuka ir jo artimas.

⁵Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu ne savigxos.

⁵Neteisingas liudytojas neliks nenubaustas; kas meluoja, neišsisuks.

⁶Multaj sercxas favoron de malavarulo; Kaj cxiu estas amiko de homo, kiu donas donacojn.

⁶Daugelis pataikauja kunigaikščiams, ir visi yra draugai su tuo, kas duoda dovanų.

⁷CXiuj fratoj de malricxulo lin malamas; Tiom pli malproksimigxas de li liaj amikoj! Li havas esperon pri vortoj, kiuj ne estos plenumitaj.

⁷Beturčio broliai nekenčia jo, tuo labiau jį palieka jo draugai. Kaip jis beprašytų, jie šalinasi nuo jo.

⁸Kiu akiras prudenton, tiu amas sian animon; Kiu gardas sagxon, tiu trovas bonon.

⁸Kas įgyja išminties, myli savo sielą; kas laikosi supratimo, tam seksis.

⁹Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu pereos.

⁹Neteisingas liudytojas neliks nenubaustas; kas meluoja, pražus.

¹⁰Al malsagxulo ne konvenas agrablajxo; Ankoraux malpli konvenas al sklavo regi super princoj.

¹⁰Kvailiui netinka prabanga nei vergui valdyti kunigaikščius.

¹¹Sagxo de homo faras lin pacienca; Kaj gloro por li estas pardoni pekon.

¹¹Įžvalgus žmogus nesikarščiuoja ir jam yra garbė nekreipti dėmesio į neteisybę.

¹²Kiel kriego de leono estas la kolero de regxo; Kaj lia favoro estas kiel roso sur herbo.

¹²Karaliaus rūstybė yra kaip liūto riaumojimas, o jo palankumas­ kaip rasa augalams.

¹³Pereo por sia patro estas malsagxa filo; Kaj malpacema edzino estas kiel konstanta gutado.

¹³Kvailas sūnus­nelaimė tėvui, o vaidinga žmona­nesiliaująs lašėjimas.

¹⁴Domo kaj havo estas heredataj post gepatroj; Sed sagxa edzino estas de la Eternulo.

¹⁴Namai ir turtai paveldimi iš tėvų, o išmintinga žmona­nuo Viešpaties.

¹⁵Mallaboremeco enigas en profundan dormon, Kaj animo maldiligenta suferos malsaton.

¹⁵Tinginys įpranta ilgai miegoti, ir dykinėjanti siela kęs alkį.

¹⁶Kiu konservas moralordonon, tiu konservas sian animon; Sed kiu ne atentas Lian vojon, tiu mortos.

¹⁶Kas laikosi įsakymų, palaiko savo sielą; kas paniekina Jo kelius, mirs.

¹⁷Kiu kompatas malricxulon, tiu pruntedonas al la Eternulo, Kaj Tiu redonos al li por lia bonfaro.

¹⁷Kas pasigaili vargšo, skolina Viešpačiui; Jis atlygins jam už jo darbus.

¹⁸Punu vian filon, dum ekzistas espero, Sed via koro ne deziru lian pereon.

¹⁸Bausk sūnų, kol yra vilties, ir nepaliauk dėl jo šauksmo.

¹⁹Koleranto devas esti punata; CXar se vi lin indulgos, li farigxos ankoraux pli kolerema.

¹⁹Kas greitas pykti, susilauks bausmės; jei tu jį išgelbėsi, turėsi tai daryti iš naujo.

²⁰Auxskultu konsilon kaj akceptu admonon, Por ke vi poste estu sagxa.

²⁰Klausykis patarimo ir priimk pamokymą, kad ateityje būtum išmintingesnis.

²¹Multaj estas la intencoj en la koro de homo, Sed la decido de la Eternulo restas fortike.

²¹Daug sumanymų žmogaus širdyje, bet tik Viešpaties valia įvyksta.

²²Ornamo estas por la homo lia bonfaro; Kaj pli bona estas malricxulo, ol homo mensogema.

²²Iš žmogaus norima gerumo. Beturtis yra vertesnis už melagį.

²³Timo antaux la Eternulo kondukas al vivo, Al sateco, kaj al evito de malbono.

²³Viešpaties baimė teikia gyvenimą; kas ją turi, tas yra patenkintas, nelaimė jo nepalies.

²⁴Mallaboremulo metas sian manon en la poton, Kaj ecx al sia busxo li gxin ne relevas.

²⁴Tinginys įkiša savo ranką į dubenį, bet nebenori pakelti jos prie burnos.

²⁵Se vi batos blasfemanton, sensciulo farigxos atenta; Se oni punas sagxulon, li komprenas la instruon.

²⁵Jei nubausi niekintoją, neišmanėlis taps atsargesnis; jei pabarsi išmintingą, jis supras pamokymą.

²⁶Kiu ruinigas patron kaj forpelas patrinon, Tiu estas filo hontinda kaj malbeninda.

²⁶Kas blogai elgiasi su tėvu ir išvaro motiną, tas užsitrauks gėdą ir panieką.

²⁷CXesu, mia filo, auxskulti admonon Kaj tamen deklinigxi de la vortoj de la instruo.

²⁷Mano sūnau, neklausyk pamokymų, kurie atitraukia nuo pažinimo žodžių.

²⁸Fripona atestanto mokas jugxon; Kaj la busxo de malvirtuloj englutas maljustajxon.

²⁸Bedievis liudytojas tyčiojasi iš teismo; nedorėlių burna ryja neteisybę.

²⁹La blasfemantojn atendas punoj, Kaj batoj la dorson de malsagxuloj.

²⁹Teismai laukia niekintojų ir rykštės paruoštos kvailių nugaroms.