¹Kiam vi sidigxos, por mangxi kun reganto, Rigardu bone, kio estas antaux vi;

¹Kai sėdiesi valgyti su valdovu, rūpestingai stebėk, kas prieš tave padėta.

²Kaj vi metu trancxilon al via gorgxo, Se vi estas avidulo.

²Prisidėk peilį prie gerklės, jei mėgsti skaniai pavalgyti.

³Ne deziru liajn bongustajn mangxojn; CXar gxi estas trompa pano.

³Negeisk jo skanėstų, nes tai apgaulingas maistas.

⁴Ne penu ricxigxi; Forlasu vian pripensadon.

⁴Nepersidirbk siekdamas pralobti, būk išmintingas ir liaukis.

⁵CXu vi direktos viajn okulojn al gxi? gxi jam ne ekzistos; CXar ricxeco faras al si flugilojn kiel aglo, kaj forflugas al la cxielo.

⁵Nežiūrėk į tai, ko nėra, nes turtai pasidaro sparnus ir išskrenda kaip erelis į padangę.

⁶Ne mangxu panon de malbondeziranto, Kaj ne deziru liajn bongustajn mangxojn.

⁶Nevalgyk pas šykštuolį nei duonos, nei jo skanumynų,

⁷CXar kiaj estas la pensoj en lia animo, tia li ankaux estas: Mangxu kaj trinku, li diros al vi, Sed lia koro ne estas kun vi.

⁷nes kaip jis galvoja savo širdyje, toks jis ir yra. Nors jis tave ragina valgyti ir gerti, bet širdyje pavydi.

⁸La pecon, kiun vi mangxis, vi elvomos; Kaj vane vi perdis viajn agrablajn vortojn.

⁸Tu išvemsi, ką suvalgei, ir veltui kalbėsi gražius žodžius.

⁹En la orelojn de malsagxulo ne parolu; CXar li malsxatos la sagxecon de viaj vortoj.

⁹Nekalbėk kvailam girdint, nes jis paniekins tavo išmintingus žodžius.

¹⁰Ne forsxovu la antikvajn limojn, Kaj sur la kampon de orfoj ne iru.

¹⁰Nepakeisk senų žemės ribų ir nepasisavink našlaičio lauko,

¹¹CXar ilia Liberiganto estas forta; Li defendos ilian aferon kontraux vi.

¹¹nes jų Atpirkėjas yra galingas­ Jis gins jų bylą prieš tave.

¹²Elmetu vian koron al instruo Kaj viajn orelojn al paroloj de prudento.

¹²Palenk savo širdį į pamokymus ir savo ausis į pažinimo žodžius.

¹³Ne malvolu puni knabon: Se vi batos lin per kano, li ne mortos.

¹³Nepalik vaiko nenubausto, nes jei suduosi jam rykšte, jis nemirs.

¹⁴Vi batos lin per kano, Kaj lian animon vi savos de SXeol.

¹⁴Tu nubausi jį rykšte ir išgelbėsi jo sielą nuo pragaro.

¹⁵Mia filo, se via koro estos sagxa, Tiam gxojos ankaux mia koro.

¹⁵Mano sūnau, jei būsi išmintingas, suteiksi man daug džiaugsmo.

¹⁶Kaj mia internajxo gxojos, Kiam viaj lipoj parolos gxustajxon.

¹⁶Tau tiesą kalbant, mano širdis džiūgaus.

¹⁷Via koro sin tiru ne al pekuloj, Sed al timo antaux la Eternulo cxiutage.

¹⁷Nepavydėk nusidėjėliams, bet bijok Viešpaties per visą savo dieną.

¹⁸CXar ekzistas estonteco, Kaj via espero ne perdigxos.

¹⁸Galas tikrai yra, ir tavo viltis nebus tuščia.

¹⁹Auxskultu vi, mia filo, kaj estu sagxa, Kaj direktu vian koron al la gxusta vojo.

¹⁹Mano sūnau, klausyk ir būk išmintingas, tiesiu keliu vesk savo širdį.

²⁰Ne estu inter la drinkantoj de vino, Inter tiuj, kiuj mangxas tro da viando;

²⁰Nebūk su girtuokliais ir nevalgyk su besočiais.

²¹CXar drinkemulo kaj mangxegemulo malricxigxos, Kaj dormemulo havos sur si cxifonajxojn.

²¹Girtuokliai ir rajūnai nuskurs, o mieguistumas aprengs skarmalais.

²²Auxskultu vian patron, kiu vin naskigis, Kaj ne malsxatu vian patrinon, kiam sxi maljunigxos.

²²Klausyk savo tėvo ir nepaniekink savo motinos, kai ji pasensta.

²³Veron acxetu, kaj ne vendu sagxon Kaj instruon kaj prudenton.

²³Pirk tiesą ir neparduok jos, o taip pat išmintį, pamokymą ir supratimą.

²⁴Grandan gxojon havas patro de virtulo, Kaj naskinto de sagxulo gxojos pro li.

²⁴Teisiojo tėvas džiūgauja ir, pagimdęs išmintingą sūnų, džiaugsis juo.

²⁵Via patro kaj via patrino gxojos, Kaj via naskintino triumfos.

²⁵Te tavo tėvas ir motina bus patenkinti ir džiaugsis ta, kuri tave pagimdė.

²⁶Donu, mia filo, vian koron al mi, Kaj al viaj okuloj placxu miaj vojoj.

²⁶Mano sūnau, duok man savo širdį ir stebėk mano kelius.

²⁷CXar malcxastulino estas profunda foso, Kaj fremda edzino estas malvasta puto.

²⁷Paleistuvė yra gili duobė, ir svetima moteris­siauras šulinys.

²⁸SXi embuskas kiel rabisto, Kaj kolektas cxirkaux si perfidulojn.

²⁸Ji tykoja grobio ir daugina neištikimų vyrų skaičių.

²⁹CXe kiu estas ploro? cxe kiu estas gxemoj? cxe kiu estas malpaco? CXe kiu estas plendoj? cxe kiu estas senkauxzaj batoj? CXe kiu estas malklaraj okuloj?

²⁹Kas vargsta? Kas rūpinasi? Kas skundžiasi? Kas gauna kirčių be priežasties? Kieno paraudusios akys?

³⁰CXe tiuj, kiuj sidas malfrue cxe vino, CXe tiuj, kiuj venas, por gustumi aroman trinkajxon.

³⁰Tie, kurie ilgai sėdi prie vyno ir geria maišytą vyną.

³¹Ne rigardu la vinon, kiel rugxa gxi estas, Kiel gxi brilas en la pokalo, kiel glate gxi eniras:

³¹Nežiūrėk į vyną, kad jis raudonas, spindi stikle ir švelniai nuryjamas!

³²En la fino gxi mordas kiel serpento Kaj pikas kiel vipuro.

³²Galiausiai jis įgelia kaip gyvatė ir suleidžia nuodus kaip angis.

³³Viaj okuloj vidos fremdajxojn, Kaj via koro parolos malgxustajxojn.

³³Tada tavo akys nukryps į svetimas moteris, ir tavo širdis kalbės iškrypusius dalykus.

³⁴Kaj vi estos kiel dormanto meze de la maro, Kaj kiel dormanto sur la supro de masto.

³⁴Tu būsi lyg miegantis viduryje jūros, lyg snaudžiantis laivo stiebo viršūnėje.

³⁵Ili batis min, sed gxi min ne doloris; Ili frapis min, sed mi ne sentis; Kiam mi vekigxos, mi denove tion sercxos.

³⁵Tu sakysi: “Jie sudavė man, bet nesužeidė, jie mušė mane, bet aš nejaučiau. Kai aš pabusiu, vėl gersiu”.