1Auxskultu, infanoj, la instruon de la patro, Kaj atentu, por lerni prudenton;
1Vaikai, klausykite tėvo pamokymo. Būkite atidūs, kad įgytumėte supratimo.
2CXar bonan instruon mi donis al vi; Mian legxon ne forlasu.
2Aš duodu jums gerą mokymą, neapleiskite mano įstatymo.
3CXar mi estis filo de mia patro, Dorlotata kaj sola de mia patrino.
3Aš buvau tėvo sūnus, mylimas ir vienintelis savo motinos akyse.
4Kaj li instruis min, kaj diris al mi: Via koro akceptu miajn vortojn; Observu miajn ordonojn, kaj vi vivos.
4Jis mokė mane ir sakė: “Išlaikyk širdyje mano žodžius, laikykis mano įsakymų ir būsi gyvas.
5Akiru sagxon, akiru prudenton; Ne forgesu, kaj ne deflankigxu de la paroloj de mia busxo.
5Įsigyk išminties, įsigyk supratimo. Neužmiršk mano burnos žodžių ir nenukrypk nuo jų.
6Ne forlasu gxin, kaj gxi vin gardos; Amu gxin, kaj gxi zorgos pri vi.
6Neapleisk išminties, ir ji globos tave; mylėk ją, ir ji saugos tave.
7La komenco de sagxo estas:akiru sagxon; Kaj por via tuta havo akiru prudenton.
7Svarbiausia yra išmintis; įsigyk išmintį ir už visą savo turtą įsigyk supratimą.
8SXatu gxin alte, kaj gxi vin altigos; Kaj gxi donos al vi honoron, se vi gxin enbrakigos.
8Vertink ją, ir ji išaukštins tave. Apglėbk ją, ir ji suteiks tau garbę.
9GXi donos cxarman ornamon al via kapo; Belan kronon gxi donacos al vi.
9Ji vainikuos tavo galvą malone, duos tau šlovės karūną.
10Auxskultu, mia filo, kaj akceptu miajn vortojn; Kaj multigxos la jaroj de via vivo.
10Klausyk, mano sūnau, ir priimk mano žodžius, kad ilgai gyventum.
11Mi kondukos vin laux la vojo de sagxo; Mi irigos vin sur rekta vojstreko.
11Aš nurodau tau išminties kelią, vedu tiesiais takais.
12Kiam vi iros, via irado ne estos malfaciligata; Kaj kiam vi kuros, vi ne falpusxigxos.
12Kai jais eisi, tavo žingsniai nebus varžomi ir bėgdamas nesuklupsi.
13Tenu forte la instruon, ne forlasu gxin; Konservu gxin, cxar gxi estas via vivo.
13Tvirtai laikykis pamokymo ir neapleisk jo; saugok jį, nes tai yra tavo gyvybė.
14La vojstrekon de malpiuloj ne iru, Kaj ne ekpasxu sur la vojo de malbonuloj;
14Neik nedorėlių taku ir nevaikščiok piktųjų keliu.
15Evitu gxin, ne trapasu gxin; Flankigxu de gxi, kaj preterpasu.
15Venk jo ir nevaikščiok juo, pasitrauk nuo jo ir praeik pro šalį.
16CXar ili ne ekdormas, se ili ne faris malbonon; Kaj ili perdas la dorman ripozon, se ili ne pekigis;
16Jie neužmiega, nepadarę pikto ir miegas iš jų atimamas, kol kam nors nepakenkia.
17CXar ili mangxas panon de malpio Kaj trinkas vinon de krimo.
17Jie valgo nedorybės duoną ir geria smurto vyną.
18Kaj la vojo de piuloj estas kiel lumo levigxanta, Kiu cxiam pli lumas gxis plena tagigxo.
18Teisiųjų takas yra kaip skaisti šviesa, kuri šviečia vis ryškiau iki tobulos dienos.
19La vojo de malpiuloj estas kiel mallumo; Ili ne scias, je kio ili falpusxigxos.
19Nedorėlių kelias yra kaip tamsa, jie nežino, kur jie suklups.
20Mia filo, atentu miajn vortojn; Klinu vian orelon al miaj paroloj.
20Mano sūnau, atkreipk dėmesį į mano žodžius, palenk ausį mano pamokymams.
21Ili ne forigxu de viaj okuloj; Gardu ilin en via koro.
21Teneatsitraukia jie nuo tavo akių, saugok juos širdies gilumoje.
22CXar ili estas vivo por tiuj, kiuj ilin trovis, Kaj sanigaj por ilia tuta korpo.
22Jie yra gyvybė tiems, kurie juos randa, ir sveikata visam jų kūnui.
23Pli ol cxion gardatan, gardu vian koron; CXar el gxi eliras la vivo.
23Saugok su visu stropumu savo širdį, nes iš jos teka gyvenimo versmė.
24Forigu de vi falsemon de la busxo, Kaj malicon de la lipoj malproksimigu de vi.
24Atstumk nuo savęs nedorą burną, ir iškrypusios lūpos tebūna toli nuo tavęs.
25Viaj okuloj rigardu rekte, Kaj viaj palpebroj direktigxu rekte antauxen.
25Tegul tavo akys žiūri tiesiai ir akių vokai tebūna nukreipti tiesiai prieš tave.
26Fortikigu la direkton de viaj piedoj, Kaj cxiuj viaj vojoj estu firmaj.
26Apgalvok taką savo kojai, ir tegu tavo keliai būna įtvirtinti.
27Ne sxanceligxu dekstren, nek maldekstren; Forigu de malbono vian piedon.
27Nepasuk nei dešinėn, nei kairėn. Patrauk savo koją nuo pikto”.