1Kial, ho Eternulo, Vi staras malproksime? Kial Vi kasxas Vin en la tempo de la mizero?
1Viešpatie, kodėl stovi toli, kodėl nelaimės metu slepiesi?
2Pro la malhumileco de malbonulo suferas malricxulo; Ili kaptigxu per la artifikoj, kiujn ili elpensis.
2Bedievis didžiuojasi ir persekioja vargšą; tepakliūna jie į pinkles, savo sumanytas.
3CXar malbonulo fanfaronas pri la kapricoj de sia animo; Rabanto forlasas, malsxatas la Eternulon.
3Nedorėlis giriasi savo širdies pageidimais, gobšuolis didžiuojasi ir niekina Viešpatį.
4Malpiulo en sia malhumileco ne esploras; En cxiuj liaj pensoj Dio ne ekzistas.
4Nedorėlis išdidžiu veidu neieško Dievo, nėra Dievo jo mintyse.
5Li cxiam iras forte laux siaj vojoj; Viaj jugxoj estas tro alte super li; CXiujn siajn malamikojn li forspitas.
5Jam viskas sekasi, per toli nuo jo Tavo sprendimai, jis visus savo priešus niekais laiko.
6Li diris en sia koro:Mi ne sxanceligxos, De generacio al generacio neniam estos al mi malbone.
6Jis tarė savo širdyje: “Niekas manęs nepajudins, niekada manęs neištiks nelaimė”.
7Lia busxo estas plena de malbenado, trompo, kaj malico; Sub lia lango estas suferigo kaj malvero.
7Jo burna pilna keiksmų, smurto, apgaulės; po jo liežuviunelaimė ir tuštybė.
8Inside li sidas en la vilagxoj; Kasxe li mortigas senkulpulon; Liaj okuloj spionas malricxulon.
8Tyko prie kelio kur įlindęs, iš pasalų nekaltąjį žudo. Jis seka akimis varguolį,
9Li sidas inside en kasxita loko, kiel leono en la kaverno; Li insidas, por kapti malricxulon; Kaj li kaptas malricxulon, tirante lin en sian reton.
9tūno pasislėpęs kaip liūtas tankynėje, vargšą kėsinasi sugauti; jis sugauna vargšą ir įtraukia į savo tinklą.
10Li insidas, alpremigxas, Kaj la malricxulo falas en liajn fortajn ungegojn.
10Pasilenkia, atsigula, vargšai krinta į jo galingus nagus.
11Li diras en sia koro:Dio forgesis, Li kovras Sian vizagxon, Li neniam vidos.
11Jis tarė savo širdyje: “Dievas pamiršo, Jis nusigręžė, nieko nematys”.
12Levigxu, ho Eternulo; ho Dio, levu Vian manon; Ne forgesu mizerulojn.
12Viešpatie, pakilk, Dieve, pakelk savo ranką, neužmiršk vargdienių!
13Por kio malpiulo malsxatas Dion, Kaj diras en sia koro, ke Vi ne postulos respondon?
13Ko gi nedorėlis prieš Dievą burnoja? Jis tarė savo širdyje: “Tu nepareikalausi”.
14Vi vidas ja, cxar mizerojn kaj suferojn Vi rigardas, por redoni laux Via forto. Al Vi fordonas sin malricxulo; Por orfo Vi estas helpanto.
14Tu matai tai, nes žiūri į vargą ir skausmą, kad atlygintum savo ranka. Vargšas atsiduoda Tau, Tu esi našlaičių globėjas.
15Rompu la brakon de malpiulo kaj malbonulo, Por ke ecx sercxante lian malbonon, oni gxin ne trovu.
15Sulaužyk ranką bedieviui ir nedorėliui atlygink už jo nedorumą, kol neliks iš jo nieko.
16La Eternulo estas Regxo por eterne kaj cxiam, Pereis la idolistoj de Lia tero.
16Viešpats yra Karalius per amžių amžius, iš Jo žemės pagonys išnyks.
17Deziron de humiluloj Vi auxdas, ho Eternulo; Vi fortigas ilian koron, Vi atentigas Vian orelon,
17Nuolankiųjų troškimą Tu girdi, sustiprini jų širdis, atkreipi savo ausį,
18Por doni jugxon al orfo kaj premato, Por ke oni cxesu peli homon de la tero.
18kad gintum našlaičio ir prispaustojo teises, kad žemės žmogus daugiau nebesiautėtų.