¹Haleluja! Gloru la Eternulon, cxar Li estas bona; CXar eterna estas Lia boneco.

¹Girkite Viešpatį! Dėkokite Viešpačiui, nes Jis geras, nes Jo gailestingumas amžinas.

²Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Auxdigos Lian tutan gloron?

²Kas išvardins galingus Viešpaties darbus, kas apsakys Jo šlovę?

³Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en cxiu tempo.

³Palaiminti, kurie Jo įsakymus vykdo, kurie visą laiką elgiasi teisiai.

⁴Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

⁴Viešpatie, būdamas palankus savo tautai, atsimink ir mane, suteik man savo išgelbėjimą,

⁵Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi gxoju kun la gxojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

⁵kad matyčiau išrinktųjų gerovę, džiūgaučiau su Tavo tauta, didžiuočiausi su Tavo paveldu.

⁶Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

⁶Nusidėjome su savo tėvais, nusikaltome, elgėmės nedorai.

⁷Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Rugxa Maro.

⁷Mūsų tėvai Egipte nesuprato Tavo stebuklų. Jie užmiršo Tavo didelį gailestingumą, prieš Tave prie Raudonosios jūros maištavo.

⁸Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

⁸Bet Jis dėl savo vardo išgelbėjo juos, kad parodytų savo galybę.

⁹Kaj Li ekkriis al la Rugxa Maro, kaj gxi elsekigxis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

⁹Jis sudraudė Raudonąją jūrą, ir ta išdžiūvo. Jis vedė juos per gelmes kaip per dykumą.

¹⁰Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

¹⁰Iš vergijos Jis išgelbėjo juos, išpirko juos iš priešo rankos.

¹¹Kaj la akvo kovris iliajn kontrauxulojn; Ecx unu el ili ne restis.

¹¹Vandenys užliejo priešus, nė vieno jų neliko.

¹²Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

¹²Tada jie tikėjo Jo žodžiais, giedojo jam gyrių.

¹³Sed baldaux ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

¹³Bet greitai pamiršo Jo darbus ir nelaukė Jo patarimų,

¹⁴Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

¹⁴dykumoje geiduliams atsidavė ir Dievą tyruose gundė.

¹⁵Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

¹⁵Jis suteikė jiems, ko prašė, kartu siuntė ligas į jų būrį.

¹⁶Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

¹⁶Pavydėjo jie Mozei stovykloje ir Viešpaties šventajam Aaronui.

¹⁷Malfermigxis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

¹⁷Atsivėrusi žemė prarijo Dataną, palaidojo gaują Abiramo.

¹⁸Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

¹⁸Užsidegė ugnis tarp jų, nedorėlius sudegino liepsna.

¹⁹Ili faris bovidon cxe HXoreb, Kaj adorklinigxis antaux fandajxo.

¹⁹Jie pasidarė veršį Horebe ir garbino nulietą atvaizdą.

²⁰Ili sxangxis sian honoron En bildon de bovo, kiu mangxas herbon.

²⁰Jie iškeitė savo šlovę į pavidalą jaučio, ėdančio žolę.

²¹Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

²¹Jie pamiršo savo gelbėtoją Dievą, kuris didelių dalykų Egipte padarė,

²²Miraklojn en la lando de HXam, Timindajxojn apud la Rugxa Maro.

²²nuostabių darbų Chamo krašte, baisių dalykų prie Raudonosios jūros.

²³Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, starigxis antaux Li cxe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

²³Dievas būtų juos sunaikinęs, jeigu ne Jo išrinktasis Mozė, stojęs užtarti juos prieš Dievą, kad Jo rūstybė jų nenubaustų.

²⁴Kaj ili malsxatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

²⁴Jie paniekino gerąją žemę, netikėjo Jo žodžiais,

²⁵Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne auxskultis la vocxon de la Eternulo.

²⁵palapinėse savo murmėjo, Viešpaties balso neklausė.

²⁶Tial Li jxuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

²⁶Jis tada pakėlė ranką, kad juos dykumoje sunaikintų,

²⁷Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disjxeti ilin en la landojn.

²⁷jų vaikus išblaškytų tarp pagonių, po visas šalis išsklaidytų.

²⁸Kaj ili aligxis al Baal-Peor, Kaj mangxis oferricevojn de malvivuloj.

²⁸Jie Baal Peorui tarnavo, valgė negyvųjų aukas.

²⁹Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastigxis inter ili epidemio.

²⁹Šitaip jie savo darbais Viešpatį užrūstino, ir maras paplito tarp jų.

³⁰Kaj starigxis Pinehxas kaj arangxis jugxon; Kaj la epidemio haltis.

³⁰Tik kai Finehasas pakilęs teismą įvykdė, liovėsi maras.

³¹Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por cxiuj generacioj kaj eterne.

³¹Tai buvo jam įskaityta teisumu per visas kartas.

³²Kaj ili kolerigis Lin cxe la akvo de Meriba, Kaj pro ili farigxis malbono al Moseo;

³²Įpykino jie Viešpatį prie Meribos vandenų, ir Mozė dėl jų nukentėjo.

³³CXar ili maldolcxigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia busxo.

³³Jie apkartino jo dvasią, neapgalvotus žodžius jis kalbėjo savo lūpomis.

³⁴Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

³⁴Jie nesunaikino tautų, kaip Viešpats jiems buvo įsakęs.

³⁵Sed ili miksigxis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

³⁵Jie su pagonimis susimaišė ir išmoko jų darbus daryti.

³⁶Ili servis al iliaj idoloj, Kaj cxi tiuj farigxis reto por ili.

³⁶Jie stabams jų tarnavo, ir tie spąstais jiems virto.

³⁷Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

³⁷Jie savo sūnus ir dukteris velniams aukojo,

³⁸Kaj ili versxis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpurigxis de sango.

³⁸liejo nekaltą kraują­savo sūnų ir dukterų kraują­aukodami Kanaano stabams; krauju buvo sutepta žemė.

³⁹Kaj ili malpurigxis per siaj faroj, Kaj malcxastigxis per siaj agoj.

³⁹Jie susiteršė savo darbais ir paleistuvavo savo poelgiais.

⁴⁰Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraux Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

⁴⁰Tada užsidegė Viešpaties rūstybė prieš savo tautą, bjaurus Jam tapo Jo paveldas.

⁴¹Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

⁴¹Atidavė juos pagonims, tie, kurie jų nekentė, valdė juos.

⁴²Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de cxi tiuj ili humiligxis.

⁴²Juos spaudė priešai ir slėgė jų ranka.

⁴³Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortigxis pro sia krimeco.

⁴³Daug kartų Jis išlaisvino juos, bet jie neklausė Jo patarimų; dėl savo nedorybių jie buvo pažeminti.

⁴⁴Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li auxdis ilian kriadon;

⁴⁴Tačiau Viešpats atsižvelgė į jų priespaudą, išgirdęs jų šauksmą,

⁴⁵Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedauxris laux Sia granda favorkoreco;

⁴⁵atsiminė jų labui savo sandorą. Jis gailėjosi jų, būdamas didžiai gailestingas.

⁴⁶Kaj Li aperigis kompaton por ili CXe cxiuj iliaj malliberigintoj.

⁴⁶Jis davė jiems rasti pasigailėjimą akyse tų, kurie išsivedė juos į nelaisvę.

⁴⁷Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

⁴⁷Išgelbėk mus, Viešpatie, mūsų Dieve, ir surankiok tautose išblaškytus, kad dėkotume Tavo šventam vardui, girtumėmės Tavo šlove.

⁴⁸Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne gxis eterne. Kaj la tuta popolo diru:Amen. Haleluja!

⁴⁸Palaimintas Viešpats, Izraelio Dievas, nuo amžių ir per amžius! Visa tauta tesako: “Amen”. Girkite Viešpatį!