¹Kanto. Psalmo de David. Fortika estas mia koro, ho Dio; Mi kantos kaj gloros kun mia honoro.

¹O Dieve, mano širdis pasiruošusi. Aš giedosiu ir girsiu savo šlovėje.

²Vekigxu, psaltero kaj harpo; Mi vekos la matenan cxielrugxon.

²Pabuskite, psalteri ir arfa! Aš taip pat anksti atsikelsiu.

³Mi gloros Vin, ho Eternulo, inter la popoloj; Kaj mi prikantos Vin inter la gentoj.

³Girsiu Tave, Viešpatie, tarp tautų, giedosiu gyrių Tau tarp pagonių.

⁴CXar granda gxis super la cxielo estas Via boneco, Kaj gxis la nuboj estas Via vero.

⁴Tavo gailestingumas siekia aukščiau dangų, Tavo tiesa­iki debesų.

⁵Altigxu super la cxielo, ho Dio; Kaj Via gloro estu super la tuta tero.

⁵Būk išaukštintas danguose ir Tavo šlovė tebūna visoje žemėje,

⁶Por ke liberigxu viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj auxskultu min.

⁶kad Tavo mylimieji būtų išlaisvinti; išgelbėk savo dešine ir išklausyk mane.

⁷Dio diris en Sia sanktejo:Mi triumfos; Mi dividos SXehxemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.

⁷Dievas kalbėjo savo šventume: “Aš džiūgausiu ir išdalinsiu Sichemą, paskirstysiu Sukotų slėnį.

⁸Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.

⁸Mano yra Gileadas ir Manasas, Efraimas­mano galvos šalmas, Judas­mano skeptras.

⁹Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi jxetos Mian sxuon; Super Filisxtujo Mi triumfe krios.

⁹Moabas yra mano praustuvė. Ant Edomo numesiu savo kurpę. Filistijoje Aš džiaugsiuosi pergale”.

¹⁰Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min gxis Edom?

¹⁰Kas įves mane į sustiprintą miestą? Kas nuves mane į Edomą?

¹¹CXu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.

¹¹Dieve, argi ne Tu mus atstūmei? Argi ne Tu, Dieve, neišėjai su mūsų kariuomene?

¹²Donu al ni helpon kontraux la malamiko; Vanta estas helpo de homo.

¹²Suteik mums pagalbą varge, nes žmonių pagalba yra be vertės.

¹³Kun Dio ni faros heroajxojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.

¹³Su Dievu būsime drąsūs, Jis sutryps mūsų priešus.