¹De David. Batalu, ho Eternulo, kontraux tiuj, kiuj batalas kontraux mi; Militu kontraux tiuj, kiuj militas kontraux mi.

¹Viešpatie, apgink mano bylą nuo tų, kurie mane kaltina; kovok su tais, kurie kovoja prieš mane!

²Prenu sxildon kaj armilojn, Kaj starigxu, por helpi min.

²Paimk mažąjį ir didįjį skydą ir man padėk!

³Kaj nudigu ponardegon, kaj starigxu kontraux miaj persekutantoj; Diru al mia animo:Via helpo Mi estas.

³Ištrauk ietį ir atsistok prieš mano persekiotojus. Tark mano sielai: “Aš tavo išgelbėjimas”.

⁴Hontigitaj kaj malhonoritaj estu tiuj, kiuj celas kontraux mia animo; Turnigxu reen kaj estu hontigitaj tiuj, kiuj intencas malbonon kontraux mi.

⁴Tebūna sugėdinti ir pažeminti, kurie kėsinasi į mano gyvybę. Tesitraukia atgal suglumę, kurie nori man pakenkti.

⁵Ili estu kiel grenventumajxo antaux vento, Kaj angxelo de la Eternulo ilin forpelu.

⁵Tebūna jie kaip pelai prieš vėją, Viešpaties angelui papūtus.

⁶Ilia vojo estu malluma kaj glitiga, Kaj angxelo de la Eternulo ilin persekutu.

⁶Tebūna jų kelias tamsus ir slidus ir Viešpaties angelas juos tepersekioja.

⁷CXar sen mia kulpo ili submetis por mi sian reton, Sen mia kulpo ili fosis sub mia animo.

⁷Be priežasties jie slaptai man spendė pinkles, iškasė duobę mano sielai.

⁸Venu sur lin pereo neatendite, Kaj lia reto, kiun li kasxis, kaptu lin; Por pereo li falu en gxin.

⁸Tegul jie netikėtai žūva, tegul jie patys įkliūva į paspęstas pinkles, teįkrinta į pražūtį.

⁹Kaj mia animo gxojos pro la Eternulo, Triumfos pro Lia helpo.

⁹Mano siela džiaugsis Viešpačiu, džiūgaus dėl Jo pagalbos.

¹⁰CXiuj miaj ostoj diros:Ho Eternulo, kiu egalas Vin, Kiu liberigas mizerulon de lia perfortanto, Mizerulon kaj malricxulon de lia rabanto?

¹⁰Visi mano kaulai šauks: “Viešpatie, kas yra Tau lygus? Kas išlaisvina silpnąjį iš stipresnio už jį, vargšą iš plėšiko?”

¹¹Starigxas kontraux mi krimaj atestantoj; Kion mi ne scias, pri tio ili min demandas.

¹¹Pakilo klastingi liudytojai, kaltino mane tuo, kuo aš nenusikaltau.

¹²Ili pagas al mi malbonon por bono, Atencon kontraux mia animo.

¹²Jie atlygino man piktu už gera, apiplėšdami mano sielą.

¹³Kaj mi dum ilia malsano metis sur min sakajxon, Mi turmentis mian animon per fasto, Kaj mi pregxis sincere, kiel pri mi mem.

¹³Jiems sergant, ašutine vilkėjau; žeminau savo sielą pasninku, palenkęs galvą meldžiausi.

¹⁴Mi kondutis, kvazaux ili estus miaj amikoj, miaj fratoj; Kiel homo, kiu funebras pri sia patrino, mi profunde malgxojis.

¹⁴Elgiausi, lyg jie būtų man draugai ar broliai. Vaikščiojau nusiminęs, tartum gedėdamas motinos.

¹⁵Sed kiam mi difektigxis, ili gxojis, kaj ili kunigxis; Kunigxis kontraux mi la senkoruloj, kiam mi ne atendis: Ili sxiris kaj ne cxesis.

¹⁵Bet kai aš susvyravau, jie džiaugėsi ir susibūrė prieš mane; puolėjai susibūrė prieš mane man nežinant ir drasko mane be paliovos.

¹⁶Laux la maniero de malpiaj parazitoj, Ili kunfrapis kontraux mi siajn dentojn.

¹⁶Veidmainiškai tyčiojasi iš manęs, griežia dantimis prieš mane.

¹⁷Mia Sinjoro! kiel longe Vi tion rigardos? Deturnu mian animon de iliaj atakoj, Mian solan de la leonoj.

¹⁷Viešpatie, ar ilgai dar žiūrėsi? Išgelbėk mano sielą nuo pražūties, mano vienintelę nuo riaumojančių liūtų.

¹⁸Mi gloros Vin en granda kunveno, Meze de multe da popolo mi Vin lauxdos.

¹⁸Tau dėkosiu dideliame susirinkime, girsiu Tave minioje.

¹⁹Ne gxoju pri mi miaj maljustaj malamikoj; Kaj tiuj, kiuj malamas min sen mia kulpo, ne moku per la okuloj.

¹⁹Tegul nesidžiaugia be pagrindo mano priešai, tenemirksi akimis tie, kurie nekenčia manęs be priežasties.

²⁰CXar ne pri paco ili parolas, Kaj kontraux la kvietuloj sur la tero ili pripensas malicajn intencojn.

²⁰Jie nekalba apie taiką. Jie kuria klastingus planus prieš krašto taikiuosius.

²¹Ili largxe malfermis kontraux mi sian busxon, Kaj diris:Ha, ha! nia okulo vidis.

²¹Jie išsižioję rėkia: “Taip, taip, mes matėme tai savo akimis!”

²²Vi vidis, ho Eternulo; ne silentu! Mia Sinjoro, ne malproksimigxu de mi.

²²Viešpatie, Tu tai matei­netylėk! Viešpatie, nebūk toli nuo manęs!

²³Vekigxu kaj levigxu, por fari al mi jugxon, Mia Dio kaj mia Sinjoro, pri mia disputo.

²³Sujudėk, pakilk ginti mano bylą, mano Viešpatie ir mano Dieve.

²⁴Jugxu min laux Via justeco, ho Eternulo, mia Dio; Kaj ili ne gxoju pri mi.

²⁴Viešpatie, mano Dieve, teisk mane, vadovaudamasis savo teisumu, neleisk jiems džiaugtis dėl manęs.

²⁵Ili ne diru en sia koro:Ha, ha! tio estas laux nia deziro; Ili ne diru:Ni lin englutis.

²⁵Tenemano jie savo širdyje: “O! To mes ir siekėme!” Tenesako: “Mes jį prarijome!”

²⁶Ili estu hontigitaj kaj malhonoritaj cxiuj, kiuj gxojas pro mia malfelicxo; Vestigxu per honto kaj malhonoro tiuj, kiuj fanfaronas kontraux mi.

²⁶Tesusigėsta ir teparausta visi, kurie džiaugiasi mano nelaime. Gėda ir panieka tebūna aprengti tie, kurie didžiuojasi prieš mane.

²⁷Triumfu kaj gxoju tiuj, kiuj deziras justecon por mi; Kaj ili diru cxiam:Granda estas la Eternulo, Kiu deziras bonstaton por Sia sklavo.

²⁷Tegul šaukia iš džiaugsmo ir linksminasi tie, kurie mane užtaria ir tegul sako: “Tebūna išaukštintas Viešpats, kuriam patinka Jo tarno gerovė!”

²⁸Kaj mia lango rakontados pri Via justeco Kaj cxiutage pri Via gloro.

²⁸Mano liežuvis skelbs Tavo teisumą, per visą dieną girs Tave!