1Al la hxorestro. De David, sklavo de la Eternulo. La pekado de malpiulo parolas al lia koro; Antaux liaj okuloj ne ekzistas timo antaux Dio.
1Nedorėlio nuodėmė kalba mano širdyje, kad nėra Dievo baimės prieš jo akis.
2CXar gxi flatas al li en liaj okuloj, GXis lia pekado eltrovigxos kaj li malamigxos.
2Jis pataikauja sau, kai suranda savyje kaltę, kurios reikėtų nekęsti.
3La paroloj de lia busxo estas krimo kaj malvero; Li ne volas kompreni, por fari bonon.
3Jo burnos žodžiainedorybė ir klasta. Jis liovėsi elgtis išmintingai ir daryti gera.
4Krimon li pripensas sur sia kusxejo; Li staras sur vojo ne bona; Malbonon li ne abomenas.
4Gulėdamas jis mąsto nedorybes, eina negeru keliu, neatsisako pikta.
5Ho Eternulo, gxis la cxielo atingas Via boneco, Via vereco gxis la nuboj.
5Viešpatie, dangų siekia Tavo gailestingumas, Tavo ištikimybėdebesis.
6Via justeco estas kiel la montoj de Dio, Viaj jugxoj estas granda abismo; Homon kaj bruton Vi helpas, ho Eternulo.
6Tavo teisumaskaip dideli kalnai, Tavo sprendimaikaip jūros gelmės. Viešpatie, Tu apsaugai žmogų ir gyvulį!
7Kiel grandvalora estas Via favoro, ho Dio! Kaj la homidoj ricevas rifugxon en la ombro de Viaj flugiloj.
7Dieve, kokia brangi yra Tavo malonė! Žmonės glaudžiasi Tavo sparnų šešėlyje.
8Ili satigxas per la ricxa havo de Via domo, Kaj el la rivero de Viaj bonajxoj Vi ilin trinkigas.
8Jie pasotinami Tavo namų riebalais, Tu duodi jiems gerti iš Tavo malonumų upės.
9CXar cxe Vi estas la fonto de vivo, Kaj en Via lumo ni vidas lumon.
9Tu turi gyvenimo šaltinį; Tavo šviesoje matome šviesą.
10Venigu Vian favoron sur tiujn, kiuj Vin konas, Kaj Vian bonecon sur la honestulojn.
10Tenesibaigia Tavo malonė tiems, kurie pažįsta Tave, ir Tavo teisumasnuoširdiesiems.
11Ne pasxu sur min piedo de fiereco, Kaj mano de malpiuloj ne renversu min.
11Teneužkliudo manęs išdidumo koja ir ranka nusidėjėlio tenepastumia manęs!
12Tie falu la farantoj de malbono; Ili estu renversitaj kaj ne povu sin levi.
12Piktadariai krito, buvo parblokšti ir nebeatsikels!