¹Al la hxorestro. Por kordaj instrumentoj. Instruo de David. Auxskultu, ho Dio, mian pregxon, Kaj ne kasxu Vin de mia petego.

¹Dieve, klausykis mano maldos ir nesišalink nuo mano maldavimo!

²Atentu min, kaj respondu al mi; Mi gxemas en mia malgxojo, kaj mi ploregas,

²Pažvelk į mane ir išklausyk. Aš blaškaus ir nerimstu

³Pro la kriado de la malamiko, Pro la premado de la malbonulo, CXar ili preparas kontraux mi malicon Kaj kolere min malamas.

³dėl priešo balso, dėl nedorėlių siautimo. Jie daro man pikta, užsirūstinę neapkenčia manęs.

⁴Mia koro tremas en mi; Kaj teruroj de morto min atakis;

⁴Širdis dreba mano krūtinėje, mirties siaubai apėmė mane.

⁵Timo kaj tremo venis sur min, Kaj konsternego min kovris.

⁵Mane užklupo baimė ir drebulys, siaubas užpuolė mane.

⁶Kaj mi diris:Ho, se mi havus flugilojn kiel kolombo! Mi forflugus kaj mi ie eklogxus;

⁶Aš sakiau: “O kad turėčiau balandžio sparnus; išskrisčiau ir būčiau ramus.

⁷Malproksimen mi forigxus, Mi eklogxus en dezerto. Sela.

⁷Toli nuskrisčiau, dykumoje apsinakvočiau.

⁸Mi rapidus al rifugxejo For de ventego kaj fulmotondro.

⁸Skubėčiau pasislėpti nuo viesulų ir audrų”.

⁹Pereigu, ho mia Sinjoro, disigu ilian langon; CXar mi vidas rabadon kaj malpacon en la urbo.

⁹Viešpatie, suardyk ir sumaišyk jų kalbas! Mieste mačiau tik smurtą ir vaidus.

¹⁰Tage kaj nokte ili cxirkauxas gxiajn murojn; Kaj malbonfaroj estas interne de gxi;

¹⁰Dieną ir naktį jie slankioja aplink jo sienas, o viduje neteisybė ir priespauda.

¹¹Pereigemo estas interne de gxi, Kaj trompo kaj falso ne forlasas gxian straton.

¹¹Nedorybė viduryje, apgaulė ir klasta gatvėse.

¹²Ne malamiko min ja insultas-mi tion tolerus; Ne mia malamanto tenas sin grande kontraux mi-mi kasxus min de li;

¹²Jei priešas mane užgauliotų, galėčiau pakęsti. Jei tas, kuris nekenčia manęs, prieš mane pakiltų, pasislėpčiau nuo jo.

¹³Sed vi, kiu estas tia sama homo, kiel mi, Mia amiko, mia kamarado,

¹³Bet tu­žmogus man lygus, mano bendras, artimas bičiulis!

¹⁴Vi, kun kiu ni kune intime paroladis, Iradis en la domon de Dio en la homamaso.

¹⁴Mums buvo malonu kartu, minioje eidavome į Dievo namus.

¹⁵La morto ilin kaptu, Ili iru vivaj en SXeolon; CXar malbonagado estas en iliaj logxejoj, en ilia mezo.

¹⁵Juos mirtis teužklumpa! Gyvi į mirusiųjų buveinę tenužengia! Nedorybės jų buveinėse ir tarp jų.

¹⁶Mi vokas al Dio, Kaj la Eternulo min savos.

¹⁶Aš šauksiuosi Dievo, ir Viešpats išgelbės mane.

¹⁷Vespere kaj matene kaj tagmeze mi plendas kaj gxemas; Kaj Li auxskultas mian vocxon.

¹⁷Vakare, rytą ir vidudienį melsiuosi ir garsiai šauksiu; Jis išgirs mano balsą,

¹⁸Li liberigis pace mian animon de atako kontraux mi, Kiam ili grandanombre estis kontraux mi.

¹⁸išvaduos mano sielą, grąžins ramybę, apgins nuo puolančių priešų daugybės.

¹⁹Dio auxskultos, kaj Li humiligos ilin, La vivanto de eterne; Sela. CXar ili ne sxangxigxas Kaj ili ne timas Dion.

¹⁹Dievas išgirs ir pažemins juos, Jis gyvena nuo amžių. Jie nesikeičia ir Dievo nebijo.

²⁰Li metis sian manon sur siajn amikojn, Li rompis sian interligon;

²⁰Jie pakelia ranką prieš tuos, kurie yra taikoje su jais, laužo duotąjį žodį.

²¹Pli glata ol butero estas lia busxo, Sed milito estas en lia koro; Liaj vortoj estas pli delikataj ol oleo, Sed ili estas nudigitaj glavoj.

²¹Slidesnė už sviestą jų burna, o širdyse karas; žodžiai švelnesni už aliejų, tačiau jie yra nuogi kardai.

²²Metu vian sxargxon sur la Eternulon, Kaj Li vin subtenos; Neniam Li lasos fali piulon.

²²Pavesk Viešpačiui savo naštą, ir Jis palaikys tave, Jis niekados neleis teisiajam svyruoti.

²³Vi, ho Dio, malsuprenigos ilin en la foson de pereo; La homoj de sango kaj falso ne atingos la duonon de siaj tagoj; Sed mi fidas Vin.

²³Tu, Dieve, juos nuvesi į gilią prarają. Žmogžudžiai ir apgavikai žus nė pusės amžiaus nesulaukę. Tačiau aš pasitikėsiu Tavimi.