¹Psalmo de Asaf. Jes, bona estas Dio por Izrael, Por tiuj, kiuj havas puran koron.

¹Tikrai geras yra Dievas Izraeliui, tiems, kurių širdis tyra.

²Sed mi-apenaux ne falsxanceligxis miaj piedoj, Preskaux elglitis miaj pasxoj.

²Bet mano kojos vos nepasviro, vos nepaslydo mano žingsniai.

³CXar mi cxagrenigxis pro la fanfaronuloj, Vidante la bonstaton de la malvirtuloj.

³Aš pavydėjau kvailiams, matydamas nedorėlių pasisekimą.

⁴CXar ili ne havas suferojn de morto, Kaj iliaj fortoj estas fortikaj.

⁴Jie nepatiria kentėjimų mirdami, yra kupini jėgų.

⁵Ili ne partoprenas en la zorgoj de homoj, Kaj ili ne suferas kun aliaj homoj.

⁵Jie nevargsta kaip kiti žmonės, jų nepaliečia bėdos.

⁶Tial ilian kolon cxirkauxvolvis fiereco, Kaj perforteco ilin vestas kiel ornamo.

⁶Išdidumu ir smurtu jie rengiasi lyg drabužiu.

⁷Pro graso elmetigxis iliaj okuloj, Superbordigxis en ilia koro la intencoj.

⁷Iš riebaus kūno žiūri jų akys, jie turi daugiau, negu geidžia širdis.

⁸Ili mokas, ili parolas malbonintence pri premado; Ili parolas de alte.

⁸Jie sugedę ir kalba piktai, iš aukšto grasina smurtu.

⁹Kontraux la cxielon ili levas sian busxon, Kaj ilia lango promenas sur la tero.

⁹Jų burnos dangui grūmoja, o liežuviai vaikštinėja po žemę.

¹⁰Tial tien ankaux iras Lia popolo, Kaj ili akvon cxerpas abunde.

¹⁰Todėl Jo tauta pritaria jiems ir jų mokslą lyg vandenį geria.

¹¹Kaj ili diras:Kiel Dio scias? Kaj cxu la Plejaltulo komprenas?

¹¹Jie sako: “Kaip Dievas gali žinoti? Argi Aukščiausiajame yra pažinimas?”

¹²Jen tiuj estas malvirtuloj, Kaj ili estas felicxuloj de la mondo kaj atingis ricxecon!

¹²Štai tokie yra bedieviai, kurie klesti pasaulyje ir turtėja.

¹³Nur vane mi purigis mian koron Kaj lavis per senkulpeco miajn manojn,

¹³Ar veltui saugojau tyrą širdį ir nekaltume ploviau rankas?

¹⁴Kaj mi turmentigxas cxiutage Kaj mi suferas punon cxiumatene!

¹⁴Aš gi buvau spaudžiamas visą dieną ir plakamas kas rytą.

¹⁵Se mi intencus paroli kiel ili, Tiam mi farigxus perfida al la generacio de Viaj filoj.

¹⁵Jei būčiau galvojęs kalbėti kaip jie, būčiau nusikaltęs Tavo vaikų kartai.

¹⁶Mi meditis, por kompreni cxi tion; Sed gxi estis malfacila en miaj okuloj,

¹⁶Aš galvojau, norėdamas tai suprasti, bet nepajėgiau,

¹⁷GXis mi venis en la sanktejon de Dio Kaj ekkomprenis la finon de tio.

¹⁷kol įėjau į Dievo šventyklą ir pamačiau jų galą.

¹⁸Vi starigas ilin sur glitiga loko; Kaj Vi jxetas ilin en pereon.

¹⁸Tikrai Tu pastatei juos labai slidžioje vietoje. Tu nustūmei juos į pražūtį.

¹⁹Kiel momente ili ruinigxis! Pereis, malaperis de subita teruro!

¹⁹Jie per akimirksnį sukniubo, pranyko ir žuvo nuo išgąsčio.

²⁰Simile al songxo post la vekigxo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.

²⁰Kaip sapną prabundant, taip, Viešpatie, Tu pakilęs paniekinsi jų įsivaizdavimus.

²¹Kiam bolis mia koro Kaj turmentigxis mia internajxo,

²¹Kai mano širdis buvo apkartus ir inkstus varstė diegliai,

²²Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaux Vi.

²²aš buvau kvailas ir neišmanantis­lyg gyvulys Tavo akivaizdoje.

²³Sed mi cxiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.

²³Tačiau aš nuolat esu su Tavimi, Tu laikai nutvėręs mano dešinę ranką.

²⁴Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.

²⁴Tu vesi mane savo patarimu ir galiausiai paimsi į šlovę.

²⁵Kiu estas por mi en la cxielo? Kaj krom Vi mi nenion volas sur la tero.

²⁵Ką aš turiu danguje? Ir žemėje aš trokštu tik Tavęs.

²⁶Konsumigxas mia karno kaj mia koro; Sed la fortikajxo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.

²⁶Kai kūnas ir širdis sunyksta, Dievas yra mano širdies stiprybė ir mano dalis per amžius.

²⁷Jen tiuj, kiuj malproksimigxas de Vi, pereas; Vi ekstermas cxiun, kiu perfidigxis al Vi.

²⁷Tikrai, kas toli nuo Tavęs, pražus, Tu sunaikini visus, kurie Tave palieka.

²⁸Sed al mi estas bone, ke mi estas proksima al Dio; Sur mian Sinjoron, sur la Eternulon, mi metis mian fidon, Por rakonti cxiujn Viajn farojn.

²⁸Man gera artėti prie Dievo. Viešpačiu Dievu aš pasitikiu, kad pasakočiau apie visus Tavo darbus.