¹Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

¹¶ He waiata; he pikitanga. He ki tenei ma Iharaira, Ka maha a ratou tukinotanga i ahau o toku tamarikitanga ake;

²Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

²Ka maha a ratou tukinotanga i ahau o toku tamarikitanga ake; heoi kihai ahau i taea e ratou.

³Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

³I parautia toku tuara e nga kaiparau; he roa a ratou parautanga.

⁴La Eternulo estas justa; Li dishakis la sxnurojn de la malvirtuloj.

⁴He tika ta Ihowa: motu pu i a ia nga aho a te hunga kino.

⁵Hontigxu kaj turnigxu malantauxen CXiuj malamantoj de Cion.

⁵¶ Kia whakama, kia whakahokia ki muri, te hunga katoa e kino nei ki Hiona.

⁶Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaux ol oni gxin elsxiris;

⁶Kia rite ratou ki te tarutaru i nga tuanui, e memenge nei i te mea kiano i tupu ake.

⁷Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

⁷E kore nei e ki te ringa o te kaikoti, te uma hoki o te kaipaihere.

⁸Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

⁸E kore ano te hunga e haere ana i te taha e mea, Kia tau ki a koutou te manaaki a Ihowa: ko ta matou manaaki tenei ki a koutou i runga i te ingoa o Ihowa.