¹Auxskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu cxiujn miajn vortojn.

¹Men hør nu, Job, på min tale og lytt til alle mine ord!

²Jen mi malfermis mian busxon, Parolas mia lango en mia gorgxo.

²Se, jeg har åpnet mine leber, allerede taler min tunge i min munn.

³GXuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

³Ærlige og opriktige er mine ord, og hvad jeg vet, skal mine leber uttale likefrem.

⁴La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

⁴Guds Ånd har skapt mig, og den Allmektiges ånde holder mig live.

⁵Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraux mi, kaj starigxu.

⁵Hvis du kan, så svar mig! Rust dig mot mig, tred frem!

⁶Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaux estas farita el argilo.

⁶Se, jeg er din like for Gud, også jeg er dannet av ler.

⁷Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia sxargxo ne pezos sur vi.

⁷Redsel for mig skal ikke overvelde dig, og min myndighet ikke tynge dig.

⁸Vi parolis antaux miaj oreloj, Kaj mi auxdis la sonon de tiaj vortoj:

⁸Sannelig, du har sagt i mitt nærvær, så lød dine ord som jeg hørte:

⁹Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

⁹Ren er jeg, uten brøde, plettfri er jeg og fri for misgjerning;

¹⁰Jen Li trovis ion riprocxindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

¹⁰men Gud søker grunn til fiendskap mot mig, han akter mig for sin uvenn;

¹¹Li metis miajn piedojn en sxtipon; Li observas cxiujn miajn vojojn.

¹¹han setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier.

¹²Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; CXar Dio estas pli granda ol homo.

¹²Nei, i dette har du ikke rett, svarer jeg dig; Gud er jo større enn et menneske.

¹³Kial vi havas pretendon kontraux Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri cxiuj Siaj faroj?

¹³Hvorfor går du i rette med ham? Han svarer jo ikke et eneste ord.

¹⁴Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

¹⁴Men én gang taler Gud, ja to ganger hvis mennesket ikke akter på det.

¹⁵En songxo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

¹⁵I drøm, i nattlig syn, når dyp søvn faller på menneskene, når de slumrer på sitt leie,

¹⁶Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas gxin,

¹⁶da åpner han deres ører og trykker sitt segl på advarselen til dem,

¹⁷Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraux fiereco,

¹⁷for å få mennesket til å la sin gjerning fare og for å utrydde overmotet hos mannen,

¹⁸Por sxirmi lian animon kontraux pereo Kaj lian vivon kontraux falo sub glavon.

¹⁸for å berge hans sjel fra graven og hans liv fra å rammes av det drepende spyd.

¹⁹Ankaux per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam cxiuj liaj ostoj estas ankoraux fortaj.

¹⁹Mennesket tuktes også med smerter på sitt leie, og en stadig uro går gjennem marg og ben.

²⁰Kaj abomenata farigxas por li en lia vivo la mangxajxo, Kaj por lia animo la frandajxo.

²⁰Han vemmes ved brød og hans sjel ved lekker mat.

²¹Lia karno konsumigxas tiel, ke oni gxin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antauxe estis nevideblaj.

²¹Hans kjøtt tæres bort, så en ikke ser det mere, og hans ben, som en før ikke så, ligger bare;

²²Kaj lia animo alproksimigxas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

²²hans sjel kommer nær til graven og hans liv til dødens engler.

²³Sed se li havas por si angxelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

²³Er det da hos ham en engel, en tolk, en av tusen, som forkynner mennesket dets rette vei,

²⁴Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, CXar Mi trovis pardonigon.

²⁴da ynkes Gud over ham og sier: Fri ham fra å fare ned i graven! Jeg har fått løsepenger.

²⁵Tiam lia korpo farigxas denove fresxa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

²⁵Hans kropp blir da frodigere enn i ungdommen, han blir atter som i sin ungdoms dager.

²⁶Li pregxas al Dio, Kaj cxi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizagxon kun gxojo, Kaj rekompencas la homon laux lia virteco.

²⁶Han beder til Gud, og han er ham nådig; han ser Guds åsyn med jubel, og han gir mennesket dets rettferdighet tilbake.

²⁷Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

²⁷Han synger for menneskene og sier: Jeg hadde syndet og gjort det rette kroket, men han gjengjeldte mig det ikke;

²⁸Li liberigis mian animon, ke gxi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

²⁸han har fridd min sjel fra å fare ned i graven, og mitt liv ser lyset med lyst.

²⁹CXion cxi tion Dio faras Du aux tri fojojn kun homo,

²⁹Se, alt dette gjør Gud to ganger, ja tre, mot en mann

³⁰Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

³⁰for å frelse hans sjel fra graven, så han omstråles av de levendes lys.

³¹Atentu, Ijob, auxskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

³¹Gi akt, Job, hør på mig! Ti, så jeg får tale.

³²Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, cxar mi dezirus, ke vi montrigxu prava.

³²Har du ord, så svar mig, tal! Jeg vil gjerne gi dig rett.

³³Se ne, tiam auxskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi sagxon.

³³Hvis ikke, så hør du på mig! Ti, så jeg får lære dig visdom.